Nagising si seb na nasa kama na siya. Napatingin siya sa kanan niya ay nakita si yannie na mahimbing ang tulog. Hinaplos niya ang kanyang mukha, inilagay ang mga hibla ng buhok sa likod ng kanyang tenga. Napangiti si seb.
"Good morning, love" and he press his lips to her lips.
Nagising din agad si yannie katapos ng ginawa niya. "Morning" bati ni yannie.
"Good Morning" then he smiled. "Let's eat breakfast na. Pagluluto kita." Tumayo na silang dalawa at pumunta na ng kusina.
Naghanap ng maluluto si seb, nakita niyang may hotdog at egg sa ref kaya agad niya itong niluto. He put an oil into pan nung medyo mainit ng yung oil. At niluto ang mga almusal nila.
Nang naluto na, inihanda na ni seb ang mga kubyertos at plato nang nakita niyang nakatulala si yannie sa tiyan niya at haplos haplos ito. Nakaramdam siya ng awa at regret sa nangyari sa kanilang baby. "Love, let's eat!" doon lang nagising ang diwa ni yannie at nagpunta na ng hapag kainan.
"May sasabihin ako, seb" panimula ni yannie. "Pwedeng mamaya na yan. Kumain muna tayo ng breakfast ha?" Sagot ni seb. Tumango naman si yannie.
Nang matapos silang kumain si yannie ang nagpresentang maghugas ngunit di pinayagan ni seb kaya siya ang maghuhugas ng mga pinaggamitan.
Naghintay si yannie sa sala habang nanunuod ng TV. Maya maya ay dumating si seb at tumabi sa kanya. Hinalikan ni seb ang leeg ni yannie
"Ang bango naman ng love ko" she smiled. Alam ni seb pano kilitiin si yannie.
"Aalis kami nila mommy at daddy papuntang states." panimula ni yannie. Kumunot agad noo ni seb.
"Ano iiwan mo na ako?" Napaangat ang boses ni seb.
"Gusto kung mapagisa, gusto ko ng space sa ating dalawa, mapagisip at malinawagan sa mga nangyari sa atin pati na kay baby."
"Hindi ako papayag, yannie. Please wag mo akong iiwan. Mahal na mahal kita. Alam kong nagkamali ako, nasaktan kita. Pero hindi ko sinasadyan ang mga nangyari. Di ko ginusto. Walang may gusto."
"Pero gusto—"
"Lintik na gusto kung mapagisa na yan! Kailangan natin ang isa't isa nawala si baby pero di lang ikaw ang naapektuhan. Di lang ikaw ang nasaktan ng nawala siya!" Sigaw niya.
Nagulat naman ako at napaluha nanaman. "Sorry seb, nagpadalos dalos ako sa mga desisyon ko. Patawarin mo ako. Di ko inisip yung side mo." Hagulgol ko sa kanya.
Niyakap naman niya ako. Sobrang rupok ko sa kanya. Di ko siya kayang iwan. Nagpadalos dalos kasi ako kaya ganito ang nangyari sa amin.
"It's okay, love. Wag kang mag desisyon ng di mo iniisip ang side ng iba. Nasaktan din ako at nagsisisi kaya't patawarin mo ako." Aniya.
"Andito lang ako para pagsabihan ng mga problema mo, di ka nag iisa, kasama mo ako ha, love?" Bumitaw siya sa pagkakayakap hinarap ako at tumango.
"Thank you and i'm sorry." Yung lang ang nasabi ko. Yumakap ulit ako at naiyak pa ulit.
"Shh stop crying na, im sorry okay?" Inalo alo niya ako at pinatahan kaya nakatulog akocsa balikat niya habang nakayakap.
