My ex' My boss

Chapter 41

"A-ahm" halos nahihirapan akong mag bigkas ng isang salita.

"Ha?" Nag tatakang saad ni simon saakin yung dalawa sa likod ko nag bubulungan, kesyo sabihin ko na daw.

"A-ano.. diba ano.. b-buntis ako" bigla kong saad hindi ko alam nahihirapan akong mag sabi

"Teh, nanganak kana gaga!" Bulong ni ela saakin kaya napalunok ako dahil nanganak na nga pala ako well nakaka praning!

"Well, hmm congrats!" Saad ni simon but sa pag kakakita ko ng reaksyon niya ay hindi naman masaya

"Ano ses? Kaya pa?? Sasabihin ko na!" Saad ni ela, hindi sila mapakali pero mas lalo naman ako! Nag sisisi ako bakit paba ako pumunta dito

"Buntis ako.. and then, i-ikaw yung ama" mabilis kong saad at napatulala nalang ako kay simon

"Okay iwanan na muna namin kayo dito ha!" Saad ni georjie at hinila si ela palabas nung una pinigilan ko sila but hindi nag pa-pigil

Nakalabas na yung dalawa at nag inhale exhale muna ako bago ituloy ang sasabihin jusko gusto ko nang mag pa kain sa lupa.

"Explain it naguguluhan ako" he said and mas lalo akong kinabahan

"I mean you got me pregnant diba we did something.. nung nasa Ilocos tayo last year" saad ko sakaniya at kitang kita ko sa kaniyang reaksyon na, naguguluhan siya "And i gave birth na last november.. u-uhm our baby is now four months old" saad ko hindi ko alam kung ano ba ang nararamdaman ko.

"Krisha it's quite hard to understand so.. that's why? That's why you resigned because of that.." hindi siya makapaniwala saaking sinabi

"I know simon, i know.. it's very hard but ang mahalaga na sabi ko na sayo kung gusto mo ng DNA test para ma convince ka then sige" saad ko sakaniya

"Bakit ngayon mo lang sinabi?. Bakit ngayon lang!" He almost shout.. kaya halos kinabahan ako dahil he looks mad..

"K-kasi n-natatakot ako, natatakot ako na baka hindi ka maniwala natatakot ako na baka.. baka masira ang image mo sa Buong Pilipinas, natatakot ako na baka i bash ka, na baka atakihin lang kami ni baby ng media" saad ko at halos pumatak na ang mga luha ko

"FUCK THE MEDIAS!  BE YOURSELF FUCK SOCIETY" he is now yelling and sounds so mad, kaya wala akong nagawa kundi umiyak.

"S-sorry" mahina kong saad dahil mas nangingibabaw ang iyak ko

"Sorry? But it's too late bakit ngayon mo lang sinabi!" He said and i'm being guilty for what i did, mas pinanguna ko ang pangamba .. "Fuck society I'm doing what i want to do, not because of my surname, i am who i am kaya bakit mas pinanguna mo yung takot?" Saad niya na para bang gulong-gulo at naiinis..

"Kasi natakot ako! Ayaw ko lang namang madamay yung bata.. a-at ayaw ko na masira yung image niyo" saad ko sakaniya kasi sino ba naman ako para matipuhan ng isang tulad niya.

"Maybe i'll be accepting that ayaw mong masira yung image ng anak mo" aniya saakin na para bang hindi sigurado na para bang hindi niya tinatangkiling anak din naman niya. "Pero yung image ng surname namin sira na yon matagal na.. b-bakit kasi ngayon mo pa sinabi" he added

"Wow! Anak ko? Anak ko lang? So ano, Hindi ka makapaniwala.. hah?" Saad ko halos nasaktan ako doon.

"N-no i'm sorry nabigla ako.. what i mean is anak natin." He said and sounds so guilty

"Bakit? Anong big deal na bakit ngayon ko lang sinabi sayo?" Pag tatanong ko sakaniya

"Because i'm getting--" naputol yung sasabihin ni simon ng marinig naming bumukas ang pinto kaya dali-dali akong nag punas ng luha ko..

"Hey babe!" Vanessa came and walk near us, at parang nag tataka siya saakin. "Oh, krisha! Are you applying again?" Pag tatanong niya saakin at bumeso kay simon

"N-no" tipid kong sagot at ngumiti ng pilit pa sa pilit

"What brings you here??" Pag tatanong ni simon kay vanessa

"Because our wedding designer is in the house! Mommy Meldy wants us to be together there" saad ni vanessa nung una wala akong kaalam alam hanggang sa tumatak saakin ang sinabi niyang wedding.. s-so? Ikakasal na sila? N-no..

"S-sure let's go" simon said and before walking he gave me a look

"Bye krisha! Ooh wait babe, let's invite her to the wedding! Diba it's cool?" Vanessa said and wow! Ano ipapamukha niyo pa saakin?

"Le-let's go na" pag-pupumilit ni simon na lumabas na sila pag kalabas nila eto nag emote na ako. Hindi ko alam ang sakit sakit nung marinig ko yung word na yon

"Oh? Anong nangyari!" Gulat na gulat na tanong ni georjie at tumakbo agad saakin, nakasalampak ako sa sahig dahil nga iyak ako ng iyak after makalabas nila simon

"W-wala" sobrang nang hihina naako hindi ko alam.. i am now regretting everything simula palang.

"Hui bakit ka umiiyak??" Pag aalala nila ela saakin, mas lalo lang akong umiyak para na nga akong tanga dito mabuti wala yung ibang employees kundi kaming tatlo lang

"Ano sinaktan kaba nung vanessa na yon! Gusto mo resbackan, namin yon!!" Saad ni georjie

"W-wag.. h-hindi naman ako sinaktan" saad ko sakanila at dahan dahan akong tumayo sa pag kaka-upo

"Hindi tayo aalis hanggang wala kang sinasabi jan!" Pag sesermon ni ela saakin

"W-wala na.. wala ng pag-asa ikakasal na pala sila.." saad ko at nagulat yung dalawa

"ANO!?" Sabay pa nilang sigaw

"Oo na.. kasalanan ko na! Kasi pahuli huli ako? Kasi tatanga tanga ako! Kasi inuna ko yung takot." Saad ko dahil baka iyon lang ang sabihin nila

"Gaga ka! Ano kaba? Hindi ka namin pag sasalitaan ng ganyan actually naiintindihan namin ang side mo" saad ni georjie

"Pero syempre mas gusto lang naming maliwanagan ka na in the future pag laki ni Zach hahanapin niya ang tatay niya" saad ni ela

"Plus! Kung hindi pa naman tanggap ni simon edi hayaan mo nalang muna ang mahalaga alam niya na atleast hindi ka naging selfish mother diba? Hayaan mo na.. andito kami parati" saad saakin ni georjie

"Tara na.. punta na tayo sa pupuntahan natin, proud kami sayo tandaan mo yan, proud kami kasi nasabi mo na atleast.. hindi kana mahihirapan sa pag tago nung bata" saad naman ni ela saakin i'm very lucky to have them and also my family i'm very luck to have them in my life h-hindi nila ako iniwan palagi silang naka support.

Kaya lumakad na kami palabas pero syempre inayos ko muna ang aking sarili bago tuluyang lumabas.

--

FOLLOW! VOTE! THANK YOU!!