6

490 48 0
                                    

İyi okumalar 🌸


Sabah her zamankinden daha erken kalkıp hazırlanmıştım. Yeonjun'mu? Tabi ki hala uyuyor bende uyandırmaya çalışıyordum.

"Yeonjun artık kalkmazsan ben tek başıma gideceğim,sonra sakın ağlama"

Demem ile anında gözlerini açıp etrafa bakındı, ben geri yatağını düşünürken bir anda yorganı üzerinden itekleyerek uykulu gözlerinden eser kalmayarak bana baktı.

"Gideyim o jaman!"

Yataktan zorla inerek çantasını eline aldı.

"Hadi anne!"

"Birşey unutmadın mı?"

Gözlerimle üzerini süzerek ciddi olmaya çalıştım. Yeonjun da benim gibi kendisini süzdüğünde numaradan şaşırmış gibi yaptı.

"Olamaj anne!"

Dudaklarımı birbirine bastırıp kafamı salladım

"Sence de üzerini değiştirmemiz gerekmiyor mu? "

Çantasını bir anda yere fırlatıp koşarak bacağımı sarıldı.

"İvit hadi yapalım"

Yanağına öpücük verip önceden ayarlanmış kıyafetlerini çıkardım. Beyaz şort ve gömlek onun içine de mor tişörtünü giydirip saçlarını taradım.

"Bana da payfüm şık anne~"

Saçını hala tararken gülerek sordum

"Nerden çıktı bu?"

"Yunki abi ve şen çok güjel kokuyoyşunuz"

Sen kendi kokunu bilmiyorsun. Üzerine hafif parfüm sıkıp yemek odasına gittik. Yarım saat boyunca Yeonjun ile uğraşmış sonunda kahvaltısı yaptırabilmiştim. Ben mi ben sadece kahve ile durmak zorundaydım çünkü artık geç kalacaktık.

Arabada Yeonjun'a kurallarını hatırlatmış beni dinlediğini belli edercesine onaylamıştı. Arabayı park edip Yeonjun'un elinden tuttum.

"Bebeğim sakın yanımdan ayrılma anlaştık mı?"

"Timam~"

Koskaca binaya girdiğimizde bütün gözlerin üzerinde olduğunu biliyorum ama bakmamaya çalışıyordum. Böyle dik dik bakmaları beni aşırı rahatsız ediyordu. Yoongi ile boşandığımızda da herkes bana böyle bakıyordu. Sanki bütün kusur bendeymiş gibi.

Asansör düğmesine basıp gelmesini beklerken yoongi de yanımıza gelmişti.

"Günaydın Minji ve küçük adam"

Asansörün kapısı açılır açılmaz içine girdik.

"Günaydın yunkii amca!"

Evet tahmin edeceğiniz üzere asansör doluydu ve hepsi aşırı şaşkındı. Hem benim yanımda çocuk olduğu için hem de yoongi'nin güler yüzle Yeonjunla konuşması yüzünden.

Yeonjun tuttuğu parmağımı asılıp ona bakmamı sağladı.

"Kucak"

Dediğini yapıp kucağıma aldım. Ama Yeonjun durmamış arkamızda duran insanlara gülümseyip selam vermişti.

Onlar ise başta şaşırmış sonra da gülümseyerek hepsi Yeonjun'a günaydınlarını iletmisti.

"Anne?"

"Efendim"

Asansör durunca odama doğru ilerledim.

"Bajen yunki amcaya da gidebiliy miyim?"

WILDEST DREAM [MYG]Where stories live. Discover now