Chapter 12

5 0 0
                                    


Chapter 12

Halos mag sigawan na kami ni Ombre sa office dahil sa pandadamay nya pero ayaw nya paring umamin na dinamay nya lang ako bagkus ako pa ang itinuturo nyang nag pasimuno ng plano na kunin ang answer key.

"I don't know who's telling the truth here,But i was so disappointed of what you did Ms.Ombre.Your a top student so why do you need to follow of what is she said to you!?"

Inis na tanong ng principal kay Ombre na nakatungo lang.

"I-i'm very sorry po,I was scared that She might hurt me if i did not follow of what she said earlier.We known naman po who raise her and what kind of work her sister have that's why i'm scared po."

Napapikit nalang ako sa inis sa kung ano anong sinasabi nya para ako ang lumabas na nag utos sa kanya na kunin ang answer key.

"Sabing hindi nga ako!!!Bat ba ang kulit mo Ombre!?Hindi bat si Alliana ang itinuro mo kanina na nag utos sayo bat ngayon ako ang idinidiin mo!?Saka wag mong idamay rito ang kapatid ko dahil wala syang kinalaman dito!!Hindi ako ang nag utos sayo na kunin ang angswer key kaya pwede ba tumigil kana!!!"

Sigaw ko sa kanya na napatayo at nag tago sa likod ng nakaupong principal.Ngayon alam ko na kung saan dapat ilagay si Ombre.Sa Arts and theater.magaling umarte.
Matunog ang naging pag ngisi ko dahil sa inis at galit.

"I don't know what to say anymore. Ever since that news about you and your sister spread, this school has been in chaos.I tried everything i can do to help you to go in a good hand but what did you do is to refused it,for what? To stay in trouble huh Ms. Milendez? This trouble was never end if we still waiting for you to spill the truth even you denied it.I guess i need to give you a both funishment for doing this cheating.Your score must be back at zero and you two need to retake the exam.You can't be part of marching on moving up in the end of the month!!!Dismiss!!"

Mahabang usal ni Mrs.Leondras samin ni Ombre.Namumula parin sya sa galit at inis pero wala syang magawa para mawala ito.

"H--hindi po pwede....ka--kailangan ko pong mag martsa para makuha ang diploma ko..kailangan ko pong mag martsa...."

Nag tuloy tuloy ang luha ko ng marinig na hindi ako makakapag martsa para makuha ang diploma ko.Nanlumo akong tingnan si Ombre na ngayon ay mukang tangang nakatulala sa isang sulok.Hindi ako ininda ng principal na ngayon ay padabog na inayos ang iba pang answer key ng exam ng ibang grade level.Gusto kong sigawan si Ombre pero hindi ko ginawa.Kinuha ko yung bag ko at dali daling lumabas ng office.Hindi ako makahinga pag iyak pero sinikap kong makalabas ng gate.Hindi ako pwedeng umuwi ng luhaan dahil magagalit panigurado si Mari.

Humagulgol ako ng iyak sa isang gilid dahil sa labis na bigat ng dibdib ko.Gusto kong isigaw pero hindi pwede sa lugar na ito.Dahan dahan akong tumayo pero hindi ko kaya.Nanatili akong nakaupo sa gutter habang nag iisip ng paraan para makapag martsa pero lugaw na lugaw yung utak ko sa pagiisip.Sinisikap kong mag paka positive pero negative yung pumapasok sa utak ko.

Kalhating oras din akong umiiyak sa isang gilid.Natigil lang ako ng maalala ko si Limier dahil may usapan kami ngayon at dapat 7:30 payon.Sinubukan kong tumayo at humakbang pero natumba ako sa daan.Umiyak nanaman ako kasi pakiramdam ko napakahirap para sakin pati na ang pag hakbang.



Limier's Pov

I just finished dressing up in a simple shorts and a white t-shirt. I'm going to the place where Sagi and I ate yesterday. We're not that close but I'm excited about her exam results. I smile thinking of her frowning face. When I look at her I immediately noticed a round face with brown eyes. A pointed nose with perfectly shaped lips.

Love and LieWhere stories live. Discover now