SHE'S FROM THE PAST

Chapter 15-HUSTISYA

       NAGISING ako sa isang kakaibang lugar,hindi ko alam kung nasaan ako at bakit nasa lupa lang ako na puno ng mga natutuyong dahon nakahiga

"N-nasaan ako?"dali-dali akong tumayo saka mabilis na inayos ang sarili,suot ko parin ang damit ko kanina ngunit paano ako napunta sa lugar na ito?!

Inilibot ko ang paningin ko sa paligid at napansing tanging mga kahoy lang ang nasa paligid,nakakatakot ang katahimikan at tanging mga boses lang ng mga humuhuning ibon at paggalaw ng mga dahon sa puno ang maririnig dahil sa hangin

"Hi-hindi...bakit...pa-paano ako napunta dito?"nanubig ang mata ko sa lumulukob na takot sa aking sistema,hindi ko alam kung ano na ang gagawin ko dahil ang naalala ko lang ay kasama ko si Issiah

Dahan-dahan akong nagsimulang maglakad sa paligid,nakakalito kung saan bang direksyon ang dapat kong puntahan.Napayakap pa ako sa sarili dala narin sa lamig lalo na't manipis lang ang suot kong damit

"Bulak..."ilang beses akong napalingon sa tumawag sakin pero wala akong makita

"S-sino ka?nasaan ako?"wala paring nagpapakita sakin"Bulak..halika.."

"H-hindi ako sasama sayo hanggat hindi ka nagpapakita sakin"pilit kong pinapakalma ang sarili lalo na't nenerbyos ako sa takot at kaba,hindi na ito sumagot bagkus ay may biglang nagkulay pulang linyang umiilaw na tila ba binibigyan ako ng direksyon,wala na akong ibang pagpipilian kundi ang sundin nalang ito

"Bulak"nakakailang minuto na ako kakalakad nang makarinig na naman ako ng boses,boses iyon ng babae at malambing pakinggan"malapit ka na.."mariin kong ipinikit ang mata,ano nga ba ang nangyayari sakin ngayon?

Umalis na ba ako sa katawan ni Vivian?kung ganoon ay nasaan ako?nasa kabilang buhay na ba ako?pero bakit ako lang mag-isa?

Natigil lang ako sa pagmumuni-muni nang makarinig ako ng agos ng tubig,ilang hakbang pa nilakad ko saka ko natanaw ang ilog na agad kong pinuntahan,mas namangha pa ako nang mapagtantong napakalinaw nito tingnan na para ba akong nasa paraiso dagdag pa ang sakto lang na sinag ng araw,ibababa ko na sana ang isang paa nang may marinig akong hikbi sa likuran ko

"Sino ka----?!"hinarap ko ito at sa isang iglap ay natuod ako sa kinatatayuan nang makilala ko kung sino ito kasabay nun ang unti-unting pagdilim ng kapaligiran

"B-bulak...h-help me"kaharap ko ang sarili ko,basang-basa ang pisnge nito ng luha at magulo ang buhok pero magkatulad lang ang aming suot,bakit nakikita ko ang sarili ko?mariin akong napapikit sa pagkalito kung ano ba talaga ang nangyayari sa akin ngayon

"Bulak..i'm begging you,help me"unti-unting nanlaki ang mata ko sa aking hinala

"V-vivi-an?-"bakit sya nagpakita sakin,BAKIT?
  

TINIGNAN nya ako ng may pagsusumamo habang walang tigil ang pagtulo ng luha nya

"I-ikaw nga si V-vivian?"

"Yes"napaawang ang bibig ko,hindi ako makapaniwalang nakikita ko sya ngayon

"Ibig s-sabihin nakaalis na ako sa ka-katawan mo?bakit ako nabuhay sa katauhan mo?-"

"I...i don't know!i'm just...kailangan ko ng tulong mo..please!"

"Ba-bakit?ano ba talaga ang kailangan m-mo sakin?bukod sa napunta ako sa katawan mo ay-"hindi ako nakapagtapos magsalita nang hawakan nya ang magkabilang balikat ko at mariin akong tiningnan

"Ma-may pumatay sakin...that night it's not just me but someone pushed me to death-"halos hindi ako makagalaw sa sinabi nya,iyon ang dahilan kung bakit humihingi sya sakin ng tulong!ibig sabihin ay hindi nagpakamatay si Vivian!pakiramdam ko ay nawawalan ako ng lakas sa mga nalalaman ko

"P-paano?-"gusto ko pa sanang magsalita nang unti-unti nanlalabo ang paningin ko kasabay nun ang pagkirot ng puso ko,naaaninag ko pa syang may sinasabi pero wala akong ibang naririnig kundi ang isang pangalan na nasabi nya
'lorraine'

-----
"F*CK!!wake up Bulak!!d*mn!you're giving me headache again!"

"Sir namumutla na si maam tapos hindi na humihinga-"

"She's not dead you id*ot!"

Habol ang aking hininga nang magising at lalong nagtaka ako kung bakit nasa harapan ko si Issiah at Heru

Una kong nakita si issiah na magkatagpo na naman ang kilay at medyo pinagpapawisan habang mariin na nakatingin sakin,medyo nagulat pa ako dahil sa kamay nyang nasa may bandang puso ko na kaagad nya namang inalis

"Hay salamat naman akala namin napano ka na maam!"nagulat pa ako sa biglang pagsigaw ni Heru na nasa gilid ng kama"hindi ka na humihinga kanina"

"D*mn woman we thought you're going to f*cking die!"

Mariin kong ipinikit ang mga mata sa nangyari sakin kanina kasabay ang pag-agos ng aking luha,ang paghingi ng tulong ni vivian sakin...hindi man malinaw ang sistema ko kanina pero rinig na rinig ko ang taong tinutukoy nya...napakahirap paniwalaan

"Why are you crying again?!"hinawakan nya ang pisnge ko at ibinaling paharap sakanya"get some water idiot!"

"Y-yes sir!"

"S-si vivian...pinatay sya,pinaslang sya"

"What are you saying?"pinilit ko ang sariling bumangon bago humarap sakanya"S-si lorraine...pakiusap maniwala ka sakin mahirap man paniwalaan pero si L-lorraine..-"

"What?!what the fuck are you saying?!"

"May pinatay si lorraine Issiah-"sa isang iglap ay nag-iba agad ang ekspresyon nya,umiigting ang panga nyang seryosong tumingin sakin

"Don't say that again,i might lose control and do something hellish to you woman"malamig nya akong tiningnan bago tumayo pero mas nanlumo ako sa mga huling sinabi nya

"Don't you ever accuse her,you don't know what i'm capable of and you're not even worth enough compared to her"