Günlerdir uykusuz bir gökyüzü altında
Kızaran yıldızlar gibi ateş peşindeyim
Bir kıvılcım,davetiye çıkarıyor yangınıma
Kara kışa yaklaşsada şu Nisan ayı
Senin olduğun kocaman bir boşluk var
Damlasan gözlerimden,taşacak alevlerim
Kaburgalarımı sıkıyor artık çırpınan kalbim
Bu yorgun,bu dargın,sersefil olmuş tenim
Çimenlerin üzerine uzanmak üzere,
Kimbilir,kaç mevsim dakikası geçti sendelerken
Bir bahar denk gelmişti hatırlıyorum...
Bir deniz kenarında,ellerin elimde,sıcacık
Çayın,en demli tarafında kalmıştı gözlerin
Öyle işte....
Şimdi dünya dönmekten yorulmuş,bitap
Sen dönmemekten mutlu ve umutlu.
Artık hayaller,çatlak bardaktaki su misali
Yavaş yavaş,denizin dibinde uykuya dalıyor
Ve gökyüzü yorgun,mavi kırgın...
Kalem,gönül mürekkebinden vazgeçiyor...
