Susmak ve içine dönmek ne büyük eziyet
Kaç paket olduğunu bilmeden sigara içmek
Ve bi anda nerede olduğunu unutmak
Çok geç tanıdım çok geç öğrendim
Çok geçen neydi bilemedim
Kalbimin sokağı tam mezarlığın sonunda
Lambaları patlamış yaprakları dökülmüş
O ay ışığı bile sessizliğe bürünmüş
Mezarlık mı soğuk mezar taşları mı...
Ölenler müjdelenmeden ölenler
Yoksa bizler mi yaşarken ölümle müjdelenenler
Bilemedim...
Eşeleyip durdum ellerimden bi haber
Çok sıcak geliyor oysa toprak kokusu
Yokluğun tırnaklarımın arasına doldukça
Çiçekleniyor kalbimde ölüm korkusu,
Ve içine çöl sessizliği dem vurduğunda
Karanlık çepeçevre sarıyor ruhumu
Unutma
Susmak susamaktan daha büyük çaresizlik...
