စစ်တပ်ဆရာဝန် ရှေးခေတ်က မိထွေးဖြစ်လာခြင်း

Chapter -34

Chapter -34 တန်ဖိုးနည်းသော နောက်ထပ်လှည့်ကွက်

တောင်ခြေရင်းမှာ စောင့်နေကြတဲ့ လူတွေက သတင်းကောင်းကြားရဖို့ မျှော်လင့်ပြီး စိုးရိမ်တကြီးနဲ့ တောင်ပေါ်ကို မျှော်ကြည့်ကြပေမယ့် သတင်းဆိုးကို ကြောက်ကြတယ်။

Madam He (မဒမ်ဟီ)သည် Xiaobao(ရှောင်ပေါင်း) ကို သူမ၏ရင်ခွင်ထဲတွင် တင်းကျပ်စွာ ပွေ့ဖက်ထားပြီး Xiaobei (ရှောင်ပေ့)ကို Ning Balang(နင်းဘဲလန်) က သယ်ဆောင်သွားခဲ့သည်။  သမီးလေးက ကောင်းချီးတွေနဲ့ ပြန်ပေါ်လာဖို့ သူမ တိတ်တဆိတ် ဆုတောင်းခဲ့တယ်။

ပုံတစ်ပုံက တောင်ပေါ်မှ အပြေးအလွှားဆင်းကာ ပင်မအဖွဲ့ဆီသို့ ပြန်သွားသည်အထိ ညက တိတ်ဆိတ်နေ၏။

Ning Baili(နင်းဘိုင်လီ)က ချက်ချင်းမေးတယ် "Liu Si(လူစီ)၊ ဘယ်လိုနေလဲ။  မင်းတစ်ယောက်တည်း ဘာလို့ဆင်းလာတာလဲ"(ရွာသူကြီး နာမည်ကလဲများတာ)

အခြားသူများကလည်း ထိုလူကို ဝိုင်းထားကြသည်။

ထိုလူ၏မျက်နှာမှာ ရွှင်လန်းနေ၏။  သူက “ရေရှိတယ်။  ဟိုမှာ ရေရှိတယ်!"

ရိုးရှင်းသော စကားလုံးများသည် လူတိုင်းနီးပါး အံ့အားသင့်စွာ အော်ဟစ်ခဲ့ကြသည်။

သို့သော် ဤမျှကြီးမားသော ရုန်းရင်းဆန်ခတ်မှုမျိုး မပြုလုပ်နိုင်ကြောင်း လူတိုင်းသိကြသည်။  အနီးနားရှိ အခြားဒုက္ခသည်များ၏ အာရုံစိုက်မှုကို ဆွဲဆောင်နိုင်မည်ဖြစ်သည်။  တောင်ပေါ်ကို အေးအေးဆေးဆေး ရေသွားယူတာ အကောင်းဆုံးပဲ။

Ning Bai (နင်းဘိုင်)သည် အလွန်စိတ်လှုပ်ရှားသွားသည်။  ရွာသားတွေရဲ့ မျှော်လင့်ချက်ကို သူမြင်လိုက်ရတယ်။

“အိမ်ထောင်စုတစ်ခုစီကို လူနှစ်ယောက်ကို လွှတ်လိုက်ပါ။  ရေအိတ်တွေ အားလုံးကို ယူလာပါ။  ရေကို ထိန်းထားနိုင်တဲ့ အရာပါ။  ထို့နောက် ၎င်းတို့ကို ဖြည့်ရန် တောင်ပေါ်သို့တက်ပါ။  ကျန်တဲ့သူတွေက ဒီမှာပဲနေကြပါ” ဟု အမိန့်‌ေပးခဲ့သည်။

သူတို့အားလုံး တောင်ပေါ်တက်ရင် ဒုက္ခဖြစ်မယ်။

ထို့အပြင် ရေအိတ်များစွာသာ ရှိသေးသည်။  အဲဒါတွေကို အကုန်ဖြည့်စရာမလိုဘူး။