The Devil's Stolen Heritage

Chapter 4. The Escape

Pagkatapos kong maligo sa mainit na tubig at makapagpahinga ng ilang oras naka-recover na ang katawan ko sa matinding parusang dinanas nito. Sanay naman ako sa mga ganito eh, sanay ako sa bogbogan, sa mga pasa at mga galos. Ang mabigat lang sa akin ngayon ay ang katotohanang si Drico Antonio DiVanne ang dahilan ng lahat ng ito. Syempre sinuman ang lumagay sa kalagayan ko masasaktan ng sobra, 'di ba? Crush na crush ko 'yon. Mahal na mahal ko tapos kung tratuhin ako ganun-ganun na lang? Wala man lang siyang ingat sa akin.

Ilang sandali pa isang unipormadong katulong sa bahay ang pumasok. "Miss, gamutin po natin ang mga sugat niyo, pagkatapos ay kumain po kayo," anito.

"Pagkatapos niya akong saktan, gagamutin niya ako? Pagkatapos gutumin, pakakainin? Pakisabi sa amo mong sira ulo, kailangan niya ng lethal injection sa utak!" Alam ko naman na hindi ko dapat ibunton ang inis ko sa katulong pero pakiramdam ko sasabog na talaga ang dibdib ko.

Impit na ngiti ang isinagot ng babae.

"Pa'no kayo nakakatiis sa ganoong klaseng tao?"

Nagkibit balikat siya at nanatiling nakangiti sa akin. "Malaking sahod at maraming benefits dito. Kahit na nakakatakot siyang Boss, bawing-bawi naman sa lahat ng benepisyo. At saka maraming may gustong pumasok dito...siguro dahil...sobrang gwapo ni Sir Drico?"

Ayun. Ngayon naniniwala na talaga ako sa tsismis. Kahit sukdulan hanggang langit ang sama ng ugali ng mga Prince of Hell, taglay ng mga ito ang katangiang kusang nagpapanikluhod sa kahit na kanino, yun bang galit na galit ka na, mamahalin mo pa rin sila, as if you don't have a choice and that's the only thing you can do. And we're talking about the second on the list here.

"Nasaan siya?" Naisipan kong itanong. Hindi ko sinasabing namimiss ko siya ha, pero parang ganun na nga.

"Umalis po." Sabi ng babae habang nilalagyan ng gamot ang mga gasgas ko sa kamay.

"Saan nagpunta?"

"Hindi ko alam eh."

Bigla akong kinabahan. Baka naman hinahanap na niya ang kapatid ko sa mga oras na ito at ginawa niyang pain ang videong nakunan niya kanina? Shit! Hindi maari. Kailangan kong makaalis sa bahay na ito at mahanap si Rebecca bago pa man ako maunahan ng lalaking iyon! Pasimple akong tumayo at sumilip sa labas. Nagkalat ang tauhan ni Drico sa lahat ng sulok ng mansyon. Ngayong wala ang leon, gaano man karami ang mga tauhang iniwan niya, alam kong makakaalpas ako.

"Beb, sorry ah? Palit muna tayo ng damit, kailangan lang talaga," diniinan ko ang isang ugat sa batok ng babaeng katulong dahilan para mawalan ng ito malay. "Sorry talaga!"

Nang makapagpalit ng damit, yuko akong lumabas ang kwarto. Kalmado ang ginawa kong lakad para walang makahalata. Ginawa ko iyon hanggang sa marating ko ang main gate ng mansyon kung saan monitored ang bawat paglabas at pagpasok ng tao. Ilang minuto kong pinag-aralan kung paano makakapuslit doon. Ngunit tela walang paraan. Malapit na akong mawalan ng pag-asa nang makita ko ang isang lalaking tauhan sa kusina na may dalang isang cart ng basura at papalabas ng gate ng mansyon. Pasimple akong sumunod sa likuran nito na para bang magkasama kami. Bumukas ang gate, malapit na ako sa inaasam na kalayaan!

"Hoy! Saan ka pupunta? Isang tao lang ang pwedeng maglabas ng basura, hindi mo ba alam yun?"

Sigaw ng isang tauhang lumapit mula sa likuran ko.

"Kailangan niya po ng tulong," mahina kong sagot.

"Hindi pwede. Bumalik ka doon," bago pa man niya ako mahawakan sa braso at makaladkad pabalik, isang bigwas sa mukha at tadyak sa tiyan na ang inabot nito sa akin. Hinarangan ako ng dalawa pang lalaki at iyon din ang ginawa ko sa kanila. Bago pa man muling magsara ang gate, nakalabas na ako dito. Madilim na ang paligid kaya naman mas lalong lumakas ang pag-asa kong tuluyang makatakas.