The Story of Us

EPILOGUE

"Nako Lui. Nakakatakot na yang nangyayari sayo ha. Hindi kaya anemic ka na naman?" Kausap ko si Chams sa phone kasi hindi talaga ako makabangon sobrang feeling ko konting galaw lang napapagod na ko.

"Kaya nga e. I'm sorry I can't be at the shop today ha." Tapos humiga ako facing the ceiling.

"Magpahinga ka nalang dyan. We'll drop by later ni Zenne."

"Uh, ok. Matutulog muna ako ha." Nanghihina ka na nga antukin ka pa. Ayoko naman ng ganito. Ang boring.

"Babe. I cant contact your phone. Busy this early? Tell me if I can call na."

"Babe?"

"O bat ganyan boses mo? Masama ba pakiramdam mo? Nasa condo ka ba?" Nagpapanic na naman si boyfriend o.

"Uh, medyo. Kahapon pa ko nanghihina e. Can you go here today?"

"Oo naman. Kaya nga kita tinawagan akala ko nasa shop ka. I'll be there in 30 minutes. May papabili ka ba?"

"Uh, hindi ko alam e. Parang nagugutom ako na hindi. Babe bilisan mo nalang ha. I'm bored."

"Ok babe. Wag ka na munang gumalaw ng gumalaw dyan pahinga ka nalang muna."

Naging upset na naman yung sikmura ko. Agang aga nagdo-drawing ako ng uwak sa cr. Talo ko pa may hangover a. Hindi naman ako uminom kagabi. Ayoko na talaga. I want to give up with this effin feels.

************

"Babe?" Tapos umupo ako sa tabi nya and checked kung may lagnat sya. Wala naman.

"Andito ka na pala babe." Tapos biglang kinurot yung ilong ko.

"Hug ko babe!!!" Akala ko ba masama pakiramdam? Pero ok na rin at least she seems to be better. So I hugged her real tight.

"Ang bango bango talaga ni babe." Tapos ang kulit talaga pinatitripan yung ilong ko.

"May dala akong breakfast dyan. Kumakain ka na muna."

I felt something. Hindi pa ko sure but is it possible that Lui's pregnant? Naexcite ako and seriously I'm hearing baby lullabies on the background - would it be a mini tengminator or a mini fashion designer with a touch of angst si baby? Nah. Baby can choose anything he or she would want. And mama and papa will support them all the way.

"Uy babe. Ingat." I got back to my senses nung napansin ko na parang naout of balance si Lui pag tayo nya from the bed.

"Nahilo naman ako. Ano ba yan? Ayoko ng sakit." Inalalayan ko nalang si Lui palabas ng room nya.

"Uh babe?" I asked while she was busy eating.

"Yes babe?" Natatawa ako parang isang araw syang di kumain kasi seryoso sya kumain and take note ng breakfast.

"PT ka nga mamaya." And her face was full of gulat.

"Please? Just for us to check. Kung hindi man e di gumawa." Natawa sya and just hugged me. I was just standing beside her since ikukuha ko sana sya ng water nung naisip kong sabihin sa kanya yung PT.

"Ok yung PT suggestion pero yung gumawa ulit, wag ganun babe."

"Joke lang. Baka lang makalusot. Pero kung negative nga, bukas pacheck up ka. Samahan kita baka kung ano na yan. Sobra ka kasing magtrabaho e."

**********

Bigla akong kinabahan. Nung lumabas si Jeric to buy PT for me to test... Di na ko mapakali. Nahihilo, nagsusuka, masama ang pakiramdam sa umaga, delayed? Kelan ba yung last namin? Naguguluhan ako kaya hinawakan ko nalang yung tummy ko. When you least expect it. At kung meron ngang little angel dito, just like daddy Jeric marunong sya ng perfect timing sa pagdating sa buhay ko.