A Trip Back in Time (Merlin Fanfictie)

8. Lapis Lazuli

‘Sinds jouw komst verhongert ons volk, je zult boeten.’ Een groep van vijf mensen stonden voor Eleonora. De voorste vrouw wees met een toverstok met een azuurblauwe kleur naar haar toe. Het leek wel een soort stenen toverstok. ‘Het is niet mijn fout. Ik heb niets gedaan.’ Eleonora deed een stap achteruit. Ze keek achter zich en zag dat er niet veel ruimte meer achter haar was. Er was niets meer dan een steile rotswand en een diepe afgrond. ‘Je kunt geen kant op.’ De voorste vrouw lachte gemeen. ‘Je bent aan je lot overgelaten.’ De vrouw zwaaide met de azuurblauwe stok. ‘Lapis Lazuli!’ riep ze. Eleonora kneep haar ogen dicht. Ze kon niets meer. Ze zou veranderen in Lapis Lazuli*, een azuurblauwe halfedelsteen. Seconden streken voorbij, maar ze voelde nog steeds haar hart kloppen, wat betekende dat ze nog niet in steen verandert was. Ze opende haar ogen en zag iemand op een paard tussen haar en de groep mensen staan. Een soort krachtveld was rond haar ontstaan. De vrouw op het paard draaide zich om naar Eleonora. Ze had lang, zwart haar wat als een sluier langs haar bleke gezicht hing. ‘Spring achterop, ik houd het niet langer vol,’ zei ze. Aan haar gezicht te zien vergde het creëren van het krachtveld veel moeite. Eleonora sprong op het witte paard. Het krachtveld verdween en het paard galoppeerde weg. Net op tijd.

Manon zeulde een emmer vol met water naar haar huis. Ze was pas drie dagen in Camelot, maar het viel haar nu al zwaar. Het normale leven was veel makkelijker. Als je water nodig had, draaide je gewoon de kraan open en het stroomde er uit. Als je warm water nodig had duurde het slechts enkele seconden, nu moest je eerst vuur maken en dan pas kon je het water verwarmen. Ook miste ze het bakje koffie wat ze elke morgen dronk. Ze miste het gemak van internet, van auto’s, van een telefoon, maar ze miste haar moeder nog wel het meest. Gekletter van hoeven lieten haar opschrikken uit haar gedachten. Ze keek op en zag een vrouw in een groen gewaad op een wit paard op haar af komen stormen. Het was te laat, ze kon al niet meer wegduiken. Ze liet de emmer met water vallen en sloeg haar handen voor haar gezicht. ‘Kijk uit!’ hoorde ze iemand roepen. Ze herkende de stem vaagjes, maar kon het zo snel niet plaatsen. Voor ze het wist lag ze op de grond, met het gewicht van iemand anders bovenop haar. Ze haalde langzaam haar handen voor haar ogen weg. Het gekletter van de hoeven was inmiddels gestopt. ‘Volgende keer beter opletten.’ Ze zag Arthur opstaan en een hand naar haar uitsteken. Manon zweeg even en pakte toen zijn hand aan, waarna hij haar overeind trok. ‘Dankjewel,’ zei ze. ‘Graag gedaan, maar laat het niet nog een keer gebeuren. De volgende keer ben ik waarschijnlijk niet in de buurt om je te redden.’ Manon knikte. Arthur knikte als een gedag en beende weg.

Ze keek achter zich en zag de vrouw in het groene gewaad van haar paard afstappen. ‘Sorry, het is mijn fout. Ik had vaart moeten minderen. Ik wist dat er hier mensen liepen. Het was dom van me.’ Ze kwam naar Manon toegelopen en deed de capuchon van haar cape af, waardoor haar gezicht duidelijk werd. Ze had een lief gezicht, Ze had bruin haar, waar een lichte slag in zat. ‘Het maakt niet uit. Ik was niet aan het opletten, het was evengoed mijn schuld,’ zei Manon.

De twee raakten aan de praat. De vrouw heette Eleonora en was net uit de handen van een groep heksen gered door een vrouw die ze niet kende. Midden in het bos was de vrouw van het paard gestapt, ze had tegen Eleonora gezegd dat ze zo snel mogelijk naar Camelot moest gaan. Ze mocht absoluut niet achterom kijken, pas in Camelot was ze veilig. Volgens de heksen had Eleonora ervoor gezorgd dat hun volk verhongerde. ‘Had je dat ook?’ vroeg Manon. Eleonora schudde vrijwel meteen haar hoofd. ‘Natuurlijk niet. Ik was alleen op de verkeerde plek, op het verkeerde tijdstip.’

‘Hoe zag de vrouw die je had gered er uit?’

Eleonora leek even na te denken. ‘Ze had een hele bleke huid en zwart, lang haar wat langs haar gezicht streek,’ beschreef Eleonora. Manon wist het zeker, het was Sum geweest.

*[url=http://nl.wikipedia.org/wiki/Lapis_lazuli]Lapis Lazuli[/url]