The billionaires Touch (SOON TO BE PUBLISHED)

23

"

Ms. Montisor, please come to my office."

Bigla akong napatingin sa intercom ko at narinig ang boses ng Boss ko. I rolled my eyes and stood up.

Ano pa ba ang gagawin ko diba?

I knock my knuckes in the door and open it after in three knocks. I already saw my Boss sitting pretty in his swivel chair.

"What can I help you Sir?" I ask him politely and walk in a slow pace.

"Come here, its already lunch. Sabayan mo ako." Saad niya kaya duon lang dumapo ang mga mata ko sa taas ng mesa nito na may pagkain na.

Hindi ko iyon napansin kaya nagtataka ko siyang tinignan at may ngiti ito sa labi na napansin siguro na nagtataka ako.

"I order it. Hindi mo napansin dahil nakatutok ka sa computer mo at di mo ako napansin." He explained so I nod my head lightly.

"Ganon, amm.. pwede naman akong mag lunch sa baba." I trailed off and looked at the wall clock hanging on the wall. It's already 12:07 na.

Nag-tapon ulit ako ng tingin sa kaniya at hindi tulad kanina na nakangiti pero ngayon ay madilim na ang mukha nito, nag iigting rin ang mga panga at naririnig ko din ang pagngangalit ng kaniyang mga ngipin.

"At ano? May kakausap at tatabi nanaman sayong lalaki? Hindi ko papayagan iyan." He said in a fuming tone.

"Nababaliw ka nanaman ba Sir? Yes, may nangyari na saatin but why did you do this things na parang may relasyon tayong dalawa?"

Mas lalong nag-igtingan ang panga nito at ang mga mata nito ay mariing nakatingin saakin na onting salita ko pa ay masasakmal na ako.

"Lunch lang naman ang hinihingi ko sa iyo pero sa ibang usapan nanaman napunta ang mga sinasabi mo." May galit at tampo pa din sa tono nito kaya naguilty ako.

"Im.. sorry." Naguguilty ko ng sambit at tinignan siya. "I didnt meant to say those word--" he cut me off.

"Go on. Lumabas kana." Natigagal ako sa sinabi nito so I bit my lower lips.

Nakaramdam ako ng konting sakit sa mga tinuran niya kaya napatango- tango ako.

"O-okay." I smiled.
"L-lalabas na ako."
I uttered and I turned my back on him.

Tuluyan na akong lumabas sa opisina nito at marahan na lang akong napabuntong hininga at napahawak sa dibdib ko.

Ang sama kong tao, sinabi ko pa ang mga bagay na iyon. Napaka imoral ko at wala akong isip. Its my fault.

Pero masisisi mo ba naman kasi ako kung masabi ko din iyon?
He's my boss and he was doing that thing na hindi angkop sa trabaho namin.

Ayoko na ipinasasabay ang trabaho sa ibang bagay kaya hanggang makakaiwas ay gusto kong layuan si Dir Friosty. If Im not doing this I might fell in love with him.

Kung hindi ako lalayo, iiwas at rendahan ang puso ko ay hindi ko alam kung saan ako hahantong.

I have my insecurities, my flaws, my mistakes, my secrets.

I want him but does it matter? Gusto ko siya, yes. Sino ba kasi ang hindi? Pero kasi iba ng usapan pag sa ganitong mga bagay.

Gusto ko na makilala pa siya, malaman ang lahat ng bagay na konektado dito at sana matanggap niya ang mga sekreto ko.

Pero sana sa araw na iyon malaya na lahat ng pangamba sa puso ko.

I sighed and walk in my desk. Kinuha ko na ang bag ko at lumakad na paalis. Ayaw ko na makita ulit si Sir sa ganong ityura.