XII

7 2 0
                                    

Nakatitig lamang si Maze sa kaniyang plato habang lamon naman ng lamon ang lahat. They suddenly noticed her behavior and can't help but to feel embarrassed.

"Pagpasensyahan mo na, Maze. Ganito talaga ang kinakain namin dito." Nahihiyang pagpaumanhin ni Jill.

Maze looked up at her. "Why don't you just eat in cafeteria?"

Umiling ang iba. "No way. Hindi naman kami mabubusog doon, tinging husga siguro oo."

Ngumiti si Jill. "Atsaka napakamahal doon, Maze. Ilang linggo na yata naming budget ang isang putahe ng ulam doon." Tumawa siya.

Maze glanced at her food before tasting it, it's not that delicious but edible enough to keep you full. Nilantakan na lang niya rin ito at hindi na nagkomento pa.

This guild is really pitiful. Masyado ba silang naalipusta? What's their past?

Pagkatapos ng hapunan ay umakyat na si Maze sa binigay sa kaniyang kwarto, they said that after you joined a guild, you'll be living with your members in one roof.

Kaya rin siguro ang iba ay wala pa ring nasasalihan na guild hanggang ngayon. Either they're introverts who are not fond of socializing with others, or a neutral person who don't side to anybody.

Dahil nga kakaunti lamang at mabibilang lang sa daliri ang miyembro ng Ancestral Guild, tig-iisa silang lahat ng kwarto. The room is not small but not also big. Sakto lamang para makagalaw ng malaya ang isang tao.

There's no decorations, it looks really bland.

Pinabayaan na lamang iyon ni Maze at natulog na para bukas.

Kagising ay agad silang inanyayahan ni Leus upang mag-ensayo na naman sa labas ng akademya, wala pa man silang almusal ay nasa labas na sila.

Maze sat on the huge rock and wiped the sweat in her forehead, ramdam niya ang pagtabi sa kaniya ni Jill.

"I forgot to thank you for saving me, Maze. Thank you. Naalala mo pa ba 'yon? Yung mumuntikan na akong makagat ng makamandag na ahas."

Maze quietly stretched her legs and spoke in a languid tone.

"Yes."

Jill felt awkward. Tumahimik ng ilang sandali nang tawagin silang lahat ni Leus.

"You did a great job today, guys. But I advice others to keep exercising to make their stamina strong."

"Yes, master!"

"Okay, let's now go back to the academy."

Ang tanging napansin lamang ni Maze sa mga kasama ay kulang ang mga ito sa istratehiya, mas pinagtutuonan nila ng pansin ang kanilang lakas pang pisikal.

They can fight, but they can't plan.

"Can I trust you?"

Isang boses ang nagpalingon kay Maze. Nakita niya si Leus na nakatayo sa bukana ng balcony. He was looking at her tiredly, his wrinkled face contains a lot of uneasiness.

Naglakad palapit si Leus kay Maze at tumigil sa harapan niya. "Can you make Ancestral rise again from its downfall?"

The corner of Maze' mouth curved upwards, her eyes glistened under the moonlight as if she's making an oath through it.

"You're giving me a heavy burden, Master. It looks hard," she chuckled and tucked her hair behind her ear. "But yeah, I will," she said with a smile.

Leus saw the light in her eyes. As if she never worry about the future circumstances that she might experience.

Merciless' Vice VersaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin