THIS LOVE

CHAPTER 5

Chapter 5

It's a sunday, half-day lang ang pasok ko nito sa store ni Tito Jimmy. Pakapasok ko sa store para palitan na si Ate Pat. Ay biglang naka-received ako ng text kay Tita Mommy na asawa nga ni Tito Jimmy. May pinapadala siya sakin bukas ng paboritong corn puff ni Jake, si Jake ay nagiisang anak nina Tito Jimmy at Tita Angie, isang special child niya pero ubod ng bait. Bukas na Monday makikita ko siya, I promised to hugged him so that tight.

Nafla-flattered talaga ako kapag tinatawag niya akong Ate Ganda. Naiimagine kong mala Tangled na ang buhok ko. But now, I'm back to my part-time. Lalakad na sana ako papuntang locker, ng mapatingin ako sa daan. At laking gulat ko ng makitang dumaan si Sean, naka-sando siyang black na napapatungan ng isang denim faded jacket, at itim rin ang suot niyang pants. Naka-nike siyang suot na talagang nakapagdadagdag pa ng kakaibang appeal sa ayos niya.

Hala, ang pogi!

Feeling ko tumaas lahat saakin. Kasama ang mga paro-paro sa aking tiyan.

"Saan kaya siya pupunta?" Nasabi ko ng tuluyan ng mawala ang bulto niya sa paningin ko.

"Sa puso mo"

"Ate Pat, ginulat mo naman ako" Natawa si Ate Pat, habang ako naman ay sapo-sapo ang dibdib ko dahil sa pagkakagulat.

"Psst, wag ka munang umalis malay mo dumaan pa ulit yong pogi" Hindi na'ko naka-reklamo dahil biglaan akong pinalabas ni Ate Pat.

Hindi nagtagal.

Hala! Totoo ang sinabi ni Ate Pat. Dumaan nga muli si Sean, but this time nakasakay na ulit siya sa sasakyan. Nagkaroon ng traffic, ang mata ko ay nakatitig lang sakanyang nasa loob ng sasakyan. Maging rin siya ay napatingin lang saakin.

Lord! Ba't ang swerteng-swerte ko ngayon...

Abot kaba ang naramdaman ko ng makita si Sean, na binubuksan Yung pinto ng sasakyan.

Hala! Anong gagawin niya. My heart beats rapidly, ng dire-firetso nga si Sean sa paglalakad  patungo rito sa store. Hala! Nag-panic na'ko kasi ang lakad niya talaga papunta sa kinatatayuan ko. Sobrang kaba kong pumasok sa store.

"Welcome to our store Sir" Said, Ate Pat.

Magkatinginan parin kami ni Sean, sobrang nakakaba ang titig ng mata niya as in.

"Ahmm, wala po kaming tinitindang cashier dito na name ay Irene" Nabigla ako sa sinabi ni Ate Pat.

"Ate Pat san ka pupunta?" Nag-panic pako ng pumasok sa locker ng store si Ate Pat.

Kaming dalawa na lang ni Sean ngayon, umaasa akong sana'y may dumating na customer, pero Wala kahit isa. "Ahmm, I'm here to take my umbrella" He said with his soulful voice.

Hala, ang sarap pakinggan.

"Ah yon, wait" Napasapak ako ng mahina sa'king noo ng maling direksyon ang nilakad ko.

Agad ko na ngang kinuha yong payong niya na noong last friday ay pinahiram niya saakin. Balak ko naman talagang ibalik sakanya ngayong susunod na school week, pero ngayon na yata talaga.

"Thank y---" All the words I'm planning to said become vague, ng mahawakan niya ang kamay ko... ng ibinigay ko sakanya itong payong.

I really got the feeling. Ibang-iba na pinapatigil ako sa mabilis na kilos.

"Aalis na'ko" Paaalam niya ng may ngiti sa labi.

Nakalimutan ko na lahat tuloy. Ajabgzhsb... ba't ganito ang epekto mo sakin Sean Lee. Ba't ako talaga nagkakaganito when you're around.

Tumakbo ako papunta sa likod ng isang grocery stall nitong store. To take a glimpse on him. I sight at Sean, walking towards the car. Ba't ginagawa ko talaga 'to. It's really different from my past daily life.