THIS LOVE

CHAPTER 28

Chapter 28

Nakita ko gilid ko na nagsimula ng lumakad ang mga kasabay ko, maybe the traffic light is on green now.

I want to walked towards him. Gustong-gusto siya makausap.

Pero alam niyo yung pinakamasakit. Tumalikod na siya saakin, hindi pa man ako nakakalapit. I gazed on him, riding his car and speed away.

Funny how I really chased him now. Funny to my thoughts, na hangga't ngayon hindi parin ako naniniwala na unti-unti ng nawawala saakin si Sean, ang pinakamamahal ko.

"Irene!" Nabigla ako sa biglang paghinto ng sasakyan ni Zeev sa harapan ko.

"Sakay na!"

"Pauwi kaba ba don sa apartment mo?"

"Ah, oo Zeev" Sagot ko kay Zeev ng makapasok ako sa kotse niya.

The car of Zeev, begun to moved. Naalala ko ang nangyareng pag-iwas saakin ni Sean kanina. At hindi maiwasan ng puso kong makaramdam ng hapdi at pagbibigat.

Bakit naging ganon siya?

Hindi ko matago kay Zeev, ang pag-iyak at pagsinghot ko. I felt that he halted his car. He offered me his handkerchief.

"Bakit ganon si Sean, Zeev he's avoiding me, hindi ko na siya maramdaman" I said between my cries.

Nakita ni Zeev, ang labis na pagdurugo ng puso ko.

He safely ride me going back to my apartment. Habang binubuksan niya ang pinto ng sasakyan niya. I noticed his bruised on the side of his lips. At sa gilid rin ng kilay niya.

"Zeev, may sugat ka?" I said touching his bruises, nang makababa na ako.

"Sinong may gawa niyan?"

He looked heavenward.

"Si Sean, he really believed that I have a relationship with you" My lips parted.

"Pero pinilit ko parin na magpaliwanag, pero hindi niya sinubukan na makinig saakin Irene. He's so furuios at me"

"I'm sorry Zeev" Napayuko ako habang sinasabi iyon kay Zeev.

"It's okay, wala kang dapat ika-sorry Irene. Sige, I will come back home, to give my Lola's medecine maintenance"

Nilibang ko na lang ang sarili ko sa pag-aayos ng mga picture frame sa maliit na salas ko dito sa apartment. Ang picture ko na naka-toga nong Senior High, ang picture naming TRB's nong nag-overnight kami sa penthouse ni Brig sa may rooftop. At syempre hindi mawawala ang picture namin ni Mama, when I was a child na nakapang-kinder garten uniform ako. And I find myself hugging these picture frame.

Namimis ko na naman si Mama.

Pagkaraan, ay inabala ko ang sarili ko sa paglalaba. Dahil bukas may pasok na naman ako sa part-time job ko sa store ni Tito Jimmy. Sinampay ko ang mga nalabahan kong damit sa likod nitong apartment.

Kaagad akong nakaramdam ng gutom ng makatapos ako sa paglalaba. I ate at the kitchen. After I finished eating I burped loudly, dahil yatan talaga sa madaming nakain ko. Nang makita ko naman ang mga oranges sa refrigerator, ay kumuha ako ng tatlo nito. I peel it with excitement.

Napabalik ako sa labas ng apartment ng marinig ang pagtunog ng bell sa may gate. Nasilayan ko na sina Tita Mommy Anggie ito kasama ang niyang si Jake.

"Kamusta iha?"

"Ma-ayos ayos naman po, tuloy po kayo Tita Mommy" I said as I held the hands of Jake.

Jake again showed me his sweetest smiled. Marahan kong ginulo-gulo ang buhok niya.

"Ang ganda nitong apartment mo iha" Tita Mommy said while roaming her eyes on my entire place.

"Oo nga po, lubos po talaga akong nagpapasalamat sa TRB's" Tita Mommy smiled at me.

"Hindi ko makakalimutan ang sobrang jolly ni Sky, at ang pag-ikot ng mga mata ni Sol" We both laughed at that.

"At Alam mo ba itong si Jake ko, may crush sa TRB's"

"Hala, Sino po?" Kita kong napatago si Jake sa likod ni Tita Mommy.

"Si Luna, Sky, Tala, at Sol... Nako ito talagang si Jake"

"Apat talaga Jake ah, ikaw hah" I playfully teased my cousin.

"Kasi Ate Ganda, parehas silang magaganda tulad niyo po"

"Halika nga rito, pa-hug si Ate Ganda"

Naupo kami sa sala, nilapag ni Tita Mommy ang mga pagkain na dala-dala niya sa center table. Nasa may tiles si Jake, naglalaro ng mga robot na mga toys niya.

"Irene, kamusta na kayo ni Sean. Wala na ba talaga?"

"Wala na po Tita, he really believed Selene" Hindi ko matago ang lungkot na nadarama ko.

Maya-maya'y napalabas ulit ako dahil dumating si Sky, ang puti-puti niya na naman.

"Jake, nandito si Ate Crush mo"

"Crush mo'ko Jake, enebe kenekeleg ako" Sky said while hiding the strands of her hair, sa likod ng tenga niya.

Mahina naman akong napatawa.

Ngayon, ay nakamasid ako sa pag-luluto nina Sky at Tita Mommy dito sa kusina ng apartment. Marunong naman ako magluto, pero mas masarap talagang magluto silang dalawa.

"Alam niyo Tita, kung hindi ako ika-crush back non. Hindi naman ako lugi may Lee Min Hoo, Lee Jung Suk and 99 other pa naman ako! At may BTS pa pala ackkk"

"Na-istress talaga ako, pero crush ko talaga siya Tita!"

Sky never stop talking about her basketball team captain player in one of the well known University here in Manila.

"Ikaka-crush karin non Sky, pero hihintay muna tayo kung kailan niya titigilan yung crush niya ngayon"

"Awws, pighati" Sky said while pouting, napatawa naman si Tita Mommy.

The next day, I'm busy preparing to go on the store and start a work again. While I'm coming near to the store, I saw Klave was standing over there. When our eyes met, he moved a step forward to me.

Hinintay niya akong makabukas ng store. Sobrang maaga pa naman kaya wala pang mamimili.

"Irene, are you still mad at me"

I didn't say a word.

"I'm planning to book a flight going to Japan. There I'm going to continue my studies and life for good. Pero gusto ko bago ako umalis maging okay tayo. I'm really Sorry for what I did to Claire. Habang buhay kong pagsisihan ang mga bagay na'yon"

"Klave" I finally called his name again.

Nakapag-isisip na nga ako.

"Life is too short, don't dwell you're self to that guilt. I know it's really complicated things. But I realized we're a human, everything that happened to us is with reason. Kaya ayokong may lungkot parin sa dibdib mo kapag umalis ka" We hugged each other.

"Irene, I heared about you and Sean"

"Yeah, he broke up with me, but all I know I just loved him more than everything" Pinipigilan ko ang sarili kong mapaiyak.

"Irene, you're been so good, you did great to the people who really mattered the most in your life. But somehow, we should gonna stop chasing someone that really put so much heartache on us"

"Klave, you're right at malapit na nga ako don... Pagod na'kong umiyak Klave sakanya" I honestly said.

I felt Klave stood up.

"I guess this is a goodbye, thank you for being a good friend to me Irene. Before I'll step away, I just want to stay we need to taste our freedom again, and that is freeing ourselves to the pain"

"Thank you Klave"

"I hope after the years I'll still get a chance to see you once more , at gusto kong wala ka ng nararamdaman na sakit diyan sa puso mo"