THIS LOVE

CHAPTER 10

Chapter 10

Parang hindi ko na dapat magisip pa tungkol sa bagay na iyan. Dahil nakakasigurado nako.

"Sean, I would love to be yours"

After I said that, he pulled me closer. And he took a moment to stare at me. I let him kissed me, at buong puso kong tinugon ang bawat paghalik saakin ni Sean.

"You make me so happy this time Irene. Thank you for giving an opportunity to take care of your heart. I promise that I'll be careful for it"

God knows how I'm so happy for this confession. And I'm thankful for him, kasi he made me waited for years. At ngayon na marealized kong sobrang worth it ng paghihintay ko. Really, when God's will came everything was so beautiful, especially our heart beats.

__

A weeks ahead before our School trip to Bicol.

Ngayon ay vacant naman namin dahil Friday. Nandito ulit kami sa tranquil nina Claire at Brig, nagkwekwentuhan ng mga bagay bagay.

Naisipan ko na naman ang pakikiusap niya kay Luna. Ewan ko ba at sobrang galante ng mga mayaman kong kaibigan. I remember nong kapos na kapos talaga ako, pinahiram ako ng isang daan ni Brig, at nong time na babayaran ko na hindi na ni Brig tinanggap. Maging si Tala, palagi akong nililibre sa tuwing binibista niya ako sa store. At ito nga si Luna, sinagot ang fee ko sa school trip.

"Nakapag-prepare na ba kayo ng maleta sa school trip natin?"

"Ilang week pa Claire, halatang masyadong excited ka hah" Ani ni Klave.

"Oy, alis muna ako naiihi ako"

Napatango ako sa sinabi ni Claire, habang si Klave naman ay busy sa ginuguhit niya.

"Klave, pwede magtanong?"

"Ano sa tingin mo, hindi yan tanong Irene"

"Loko na naman" Sabay mahinang hampas ko sakanya.

"Sige na tanong na"

"May totoo ba talagang Tally... I mean may Tally ba talagang dating nag-exist sa buhay mo? You know, I just want to know the whole reason why you called me Tally from the very first start" I stated.

Hinayaan ko muna si Klave, at malalim siyang napahinga. He looked from a far, at napatingin rin ako sa direksyon ng mga tingin niya.

"May Tally talaga na nag-exist sa buhay ko Irene... The reason why I insisted to called you Tally, because you have her cheerful side, kasing sipag morin siya" Bigla akong na-excite sa sinabi ni Klave.

"Wow, nasan siya ngayon Klave?"

"She's in the hospital, she's sleeping" Naramdaman ko kaagad ang lungkot sa mga boses at mata ni Klave ng sabihin niya ang mga yon.

"She's in coma... I really regret that I didn't tried to tell this feelings for her. Sana man lang nabawasan ang mga lungkot niya eversince I avoided her presence to me. She always tell me that she has a crush on me, paulit-ulit sa isang araw. Na napipikon ako, pero hindi ko aakalain na sa pangungulit niya ay nahulog ako. Sana hindi pa huli ang lahat Irene, sana masabi ko pa sakanya kung gaano siya kahalaga sa buhay ko. Sana gumising na siya, dahil miss na miss ko ng kasama siya. Miss na miss ko na ang lahat sakanya, ang bungisngis niya, ang mga pinaghirapan niyang baked na cake para saakin. Irene I really miss the true Tally"

And a tears trailed on Klave both eyes.

Pinatahan ko si Klave, hearing his love story make me feel sad also. "Klave, Hindi ka nag iisa, I'm also hoping for the sooner recovery of the real Tally. Gigising rin siya ulit Klave, makakasama mo ulit siya, masasabi morin sakanya ang parehong nararamdaman niyo sa isa't-isa"