Soğuk Yatak | Texting ✔

2.6

Medya: Muhtemel sonum

Bulur muyuz 300 yorumuuu 🐍

***

Beste Korhan

Sabahın köründe kalkıp hazırlanmaya başladığımda uykulu bir şekilde aynaya bakıp ofladım. Cidden sabahın köründe buluşmak da neyin nesiydi? Manyaktı bu her kimse. 

Elimi yüzümü yıkayıp saçlarımı taradım ve topladım. At kuyruğu yaptığım saçlarıma son bir kez daha bakıp banyodan çıktım. Bir şort ve tişört giyerek telefonumu aldım. Simay muhtemelen öğlene doğru uyanırdı. Gece boyunca dizi izlemişti belli ki. Çünkü ben uyandığımda  o daha yeni yatıyordu. 

Bir de sersem bir şekilde beni uyandırırsan seni öldürürüm demişti. Gülerek çantamı da aldım ve odamdan çıktım. Sessiz bir şekilde dolaptan spor ayakkabılarımı çıkardım ve kapıyı açıp giydim. Yavaşça kapıyı çekip kapattığımda anahtarların çantam olduğunu da kontrol etmiştim. Merdivenlerden aşağı inip apartmandan çıktım ve arabama doğru yürüdüm. 

Arabaya binip yola çıktığımda ise aklımda benimle buluşacak kişinin kim olduğunu merak ettiğim vardı. Arabamda bir beyzbol sopası vardı. Onu da buluşma noktasına götürecektim. İşimi garantiye almalıydım. Sonuç olarak bana mesaj atan kişiyi bilmiyordum. Hatta belki o anda polisi bile arayabilirdim. Ne olacağını bilmiyordum. 

Şehirden biraz uzak bir orman seçmişti. Beni de tedirgin eden buydu zaten. Ama araştırma yapmıştım. Oraya yakın bir polis karakolu da vardı. Kendimi aksiyon filminin başrolünde oynayan biri gibi hissediyordum. Gergindim ama bu kişiyi öğrenmezsem de olmazdı. 

Sonunda ormanlık alana yaklaştığımda derin bir nefes alıp verdim ve hızımı artırdım. Tam olarak orman yoluna girdiğimde ise beni her iki yandan saran ağaçlar korkmama neden oldu. Yutkunarak ağaçlara baktıktan sonra tekrar yola odaklandım. Bir yandan da telefonumdan bana gelen konumu açtım. Varış noktasına beş dakika mesafede olduğumu görünce yutkundum. Sonrası yürüme mesafesindeydi. Yani sanırım. Saat yediye geliyordu. 

Sakin ol Beste. 

Varış noktasına ulaştığımda arabadan indim. Bagajdaki beyzbol sopasını alıp arabayı kilitledim. Telefonumu da şortumun cebine koydum ve yürümeye başladım. Dümdüz yürümem gerekiyordu.

Buluşma noktasında ağaca bağlı kırmızı bir mendil göreceksin. Beni orada bekleyeceksin.

Ah harika. Gerçekten aksiyon filmi gibiydi. Buluşmak için verilen orman adresi, buluşma noktası için bırakılan işaretler ve en önemlisi ıssız olması için seçilen saat. Kesin benimle konuşan psikopattı. 

Kırmızı mendil düşüncesi hem çok komik geliyordu bana hem de psikopatça geliyordu. Böyle düşünmem normal miydi acaba?

Normalde bu orman şehirdekilerin geldiği bir yerdi. Bazen ben ve Simay da kaçıp buraya gelirdik. Bu saatlerde ıssız olması normaldi. Dümdüz yürümeye devam edip önümdeki büyük ağaca bağlı olan kırmızı mendili gördüğümde yutkunarak etrafa bakındım. Kimseyi göremeyince bağırdım. 

"Hey!" Sesim yankılanıp bana geri döndü. Sonra sırıtıp yine bağırdım. 

"Geldim kör misin?!" 

Hiç ses yoktu. 

Şaka gibi ya. Ormanda geldim kör misin diye bağırıyorum kendi kendime. Biri görse, duysa aklımı kaçırdığımı düşünürdü.

Hemen telefonumu çıkarıp şu gizemli kişinin sohbetine girdim. İnternetim çok az çekiyordu. Umarım sıkıntı yaşamazdım bu konuda. 

@bestekorhan: Nerdesin sen