Game Of Life: Volume 2

16. Second Chess Piece

Eivel

Maybe this is the first time I laughed this hard in my entire life. Normally, I'll get mad... but this time, I can't help but to laugh. Now that I think about it, I often laugh since I came here... since I met them.

Hindi maipinta ang mukha ng mga kalaro namin. Pare-parehong nakaawang ang mga bibig nila at nakatulala sa malaking piggybank na punong-puno at may laman na 13, 160$. Sumobra pa sa doble ng kung anong meron sila. Ubos na rin ang oras sa timer.

At the corner of my eye, I can see someone walking towards me. I plastered a smirk. "Looks like Kid did something unimaginable once again." Sambit ko sa lalaking ngayon ay katabi ko na.

Casual na kumuha ng lollipop si Sage sa bulsa at binuksan ito. "Tell me something I don't know." Tipid niyang sagot.

Pareho kaming nakatayo sa pwesto namin nang makarinig kami ng pamilyar na pagtawag.

"Eyo!!"

Eventually, Kid greeted us with the iconic smile of his. Nakangiti siyang tumakbo sa pwesto namin na para bang kumikislap ang mga mata.

"Kid-ya! Nice-ya!" Masayang sambit ni Potchi.

"Pinautang ako ni Mario!" Masigla niyang sambit.

I showed a smile. "Yeah, mukhang magkaibigan na rin kayo ni Mario."

Mas lalong kumislap ang mga mata ni Kid sa sinabi ko. Nawala na ang ngiti ko sa labi at napalitan ito ng ngiwi.

What should I expect? As always, Kid is a kid.

"Time's up! Well, we have our wealthiest player here!" Malakas na sambit ng Game General. Inibuka niya ang dalawa niyang kamay at napunta ang tingin niya sa amin. "Congratulations, Challengers! As the wealthiest player here, you have the right to buy the Chess Piece!"

Sa isang iglap, ang mga pera na laman ng piggybank ay nagsiliparan sa labas at nagsihulog. Umangat ang tingin ko sa mga nahuhulog na pera at mabilis na nakuha ng atensyon ko ang nabubukod tangi na Chess Piece na nahuhulog sa direskyon namin.

Mabilis ko itong sinalo at pinagmasdan.

The Horse chess piece.

Marahan ko itong hinawakan. "This is... our second chess piece."

"Once again, congratulations, players!" Muling sambit ng Game General sa amin.

"It was nice playing with you!" Nakangiting sambit ni Gia. It looks like they're already back to their senses.

"I didn't expected thatsi! Well done, blondey!" Masayang sambit ni Teetsie.

"Yeah, it's a good game." Pagsali ni Mason.

Mabilis na nalipat ang atensyon ko sa kaniya. "Hey, Mason. The game already ended... and we won. I don't mind if you really did, but I still wanted to hear it from you. How did you managed to roll a double dice? Did you cheated?"

Napaangat ang dalawa niyang kilay sa sinabi ko. He didn't expected my question. "Oh, that?" He smiled. "I didn't cheated. It's just that... I've been playing for so long, I guess I can control the dice to where I want it to land?" He answered my question with another one.

"Hmm, I guess for people like you... it's like knowing the answer without studying? Because you've been studying for so long, there are things you don't think it's necessary to study, and you'll just find the answer."

"As for me, it's rolling the dice. You'll meet more people like me in this game... players that's been playing for too long." Nalipat ang tingin niya sa isa sa mga kasama ko—kay Sage. "Players that are too good... that sometimes, they're better of alone."

Hindi ako nakasagot sa sinabi niya. Kapwa niya, tanging pagtingin na lang din sa mga kasama ko ang nagawa ko. I glanced at my team who are busy with one another.

Walang ganang nakatayo si Sage habang may subo-subong lollipop at nasa balikat niya si Potchi na tuwang-tuwang nakikipag-usap kay Kid. Muling bumaba ang tingin ko sa chess piece na hawak-hawak ko.

That time with the Sphynx flashed back in my head. Muling bumalik sa isipan ko ang sinabi niya no'ng mga oras na 'yon. Wala sa sariling sumara ang kamao ko at humigpit ang pagkakahawak ko sa chess piece.

Are they... are they really going to-

"Eyo, Eivel!"

"Eivel-ya!"

"Miss genius."

Natigilan ako sa pag-iisip at mabilis na umangat ang tingin ko nang marinig ko ang pagtawag sa akin. Sumalubong sa akin ang mga kasama ko na hindi ko napansing nasa harapan ko na pala.

Kid flashed a smile. "Tara na!"

"Tara na-ya!" Pag-ulit ng maliit na boses ng guinea pig.

Tumabi sa gilid ko si Sage para sabayan ako sa paglalakad. "Let's go and beat the next Game General, Miss genius."

-̵-̷-̷-̸-̶-̵-̸-̶

Tanging ang tunog ng tren ang naririnig namin habang nakaupo kami sa loob. As always, dikit na dikit ang mukha ni Kid sa salamin habang nasa balikat niya si Potchi. Katabi niya sa kabilang gilid si Sage na tulog at may subo-subong lollipop at ako naman ang nasa kabila.

"Eyo! May bulkan! Ang angas!" Natutuwang sambit ni Kid habang tutok na tutok sa salamin.

I heaved a sigh. Napunta ang tingin ko dalawang chess piece na meron kami. "Hey, coach." Pagtawag ko kay Potchi.

Nagtatakang mukha ng guinea pig ang humarap sa akin. "Ya?"

"Saang district tayo susunod na pupunta?" Marahang tanong ko.

I caught Kid's and Sage's attention immediately. Napamulat si Sage at napalingon naman sa akin si Kid.

"Oo nga, saan?" Tanong din ni Kid.

Potchi paused for a moment, thinking. "Hmmm, we're not going to challenge a Game General yet-ya." Seryosong sagot niya.

Umangat ang dalawang kilay ko. "Huh?"

The guinea pig crossed his short and fat arms. "We already have 2 chess pieces-ya. We can't let them get taken away-ya."

"What do you mean?" Pagsali ni Sage sa usapan.

Potchi heaved a sigh. "There are some players who takes chess pieces from other players-ya. It's not against the rules, so there's nothing we can do about it-ya."

"Pinasok sila ni Mister P. sa game?" Tanong ko.

Potchi shook his head. "May mga programmers na nagpasok sa kanila kahit walang pahintulot ni Mister P. Pero dahil nandito na sila ngayon sa game, wala kaming magagawa kung hindi ituring silang players-ya."

"That's why we need to save our progress first-ya!"

Mabilis kong naintindihan ang gusto niyang iparating. "You mean-"

Potchi nodded. "Ya! We're going to a checkpoint-ya!"

✘✘✘