GTU #1: Loving Her Was Red

Chapter 13

These past few days, hindi mawala sa isip ko ang mga bagay na alam kong posibleng mangyari. Alam kong ako lang naman ang nasasaktan dahil dito sa mga naiisip kong mga scenario sa utak ko.

I always convince myself na sana, sana hindi mangyari itong mga naiisip ko.

I alway love him. Nandiyan siya lagi para sakin.

Ayokong masira ang mga pinagsamahan namin dahil lang sa babae.

Kagaya ngayon, nakita ko na naman ang picture nilang dalawa ni Sandara sa news. Nakikita ko kung paano kumikislap ang mga mata ni Sandara sa tuwing tinititigan niya si Sibal. They are currently in L.A for some endorsement to do.

Ilang araw na niya akong hindi nirereplayan ni Sibal, when I'm trying to call him laging busy ang line niya. I always convince myself na sana busy lang siyang at tinutupag niya ang mga pangakong binitawan niya sakin.

Hindi ako makatulog dahil sa dami kong iniisip. Kanina pa ako nakatulala dito sa higaan kahit na anong biling ko dito sa bed ko hindi ako makatulog, hindi mawala sa isip ko si Sibal.

Should I come to L.A just to know kung anong ginagawa niya?

Para naman akong psycho freak nun?

Hays, bahala na.

Tumayo ako at agad na nagbook ng flight to L.A ngayon ayokong ipaalam kay George na aalis ako dahil alam ko naman pipigilan niya ako. Buti na nga lang ay agad akong nakapagbook at in an hour ay flight ko na.

I already pack my things dahil plano kong mag stay ng ilang araw dun sa L.A kahit siguro mga 2 araw lang okay na

Umalis na ako sa house ko at napag desisyonan na dumaan muna ng SB dahil need ko ng kape ngayong gabing ito at sa SB na rin ako magpapalipas ng oras habang hinihintay na ang flight ko. I ordered my usual coffee na lagi kong inoorder at umupo sa dulo ng SB. Medyo wala ng mga tao dahil maghahating gabi na. Of course nakilala ako ng bartender pero gladly ay di niya na pinagsabi sa iba kundi ay nako patay tayo jan...

Habang ninanamnam ko ang kape ko ay nagawi ang paningin ko sa may pintuan na may pumasok doon. Nagulat ako ng makita ko si Professor Salazar na pumasok na dito sa SB. She's wearing jogging suits. Really gabi siya nag jojogging?

Meron bang gabing nagjojogging?

Before I averted my eye off of her ay napansin niya na ako after she order her brew coffee. Bigla na lang ako nataranta at napaayos ng upo. I saw how she frowned and suddenly I was able to look away from her. Patay, pano na to? She already see me, baka sabihin niya kay Pen na aalis ako.

Bago pa man lumalim ang pang iisip ko ay biglang may timikhim sa harapan ko. I looked at her slightly, I saw her looking at me in her cold gaze.

"Professor, didn't see yah 'here" I greated her in my british accent and then sip to my coffee

I am trying to composed myself na wag mag stutter sa harap niya baka mapag halataan na may tinatago ako baka sabihin pa nito kina ate at lagot na naman ako.

"What are you doing in this hour, Alcantara, you're supposed to be in your house" she said and then walang tanungan at umupo pa siya sa harapan ko

lakas mo ah propesor, wala man lang "can i sit here?" na tanungan?

lakas mo ante

Ibubuka ko palang ang bibig ko ay inunahan na niya ako magsalita

"answer me correctly, or else" she give me her infamous death glare

I mentally rolled my eyes dahil ang isasagot ko sana ay 'wala ka bang mata syempre nagkakape' shutakels tagal angas yun a

"can't sleep" yun na lang ang nasagot ko