🤍 34. Bölüm 🤍

1K 36 0
                                    

"ATEŞŞ!" diye bağırarak sevgilimin boynuna atladım.

Abimlerin evden çıkmasıyla yine evden kaçmıştım.

Ateş iki yanağımı öptü.

"Çok özledim."

"Geçen görüştük." diyerek somurtarak baktım.

Bir saat boyunca Ateş'le birlikteydik.

"Yarın okula geliyorum!"

Yanağımı öptü.

Bende yanağından makas aldım.

Konuştuk, özlem giderdik.

Ve ben yine eve geldim.

Siktir.

Arabalara bakılırsa abimler gelmişti.

İçeri girdim, hepsi yine salonda oturuyordu.

"Nerdeydin Melodi?"

"Kırtasiyedeydim."

"Ne aldın?"

"Uç alıcaktım ama kalmamıştı."

"Melodi gelsene." dedi babam.

Gidip koltuklardan birine oturdum.

Babam derin bir nefes aldı ve "Yarın Ateş gelsin eve tanışalım." dedi.

Koşup babama sarıldım işte bu ya!

"Sen birtanesin babam ya!"

"Ama çocuğun en ufak bir hareketinde gebertirim onu."

Koşarak yukarı çıktım ve yeni telefona Ateş'in numarasını tuşladım.

"ATEŞŞŞŞ!"

"EFENDİM!!"

"Yarın bize gel babam seninle tanışmak istiyor."

"Baban benimle tanışmak değilde beni öldürmek istiyor olmasın?"

"Hayır ya! Yarın akşam yemeğine gel. Allah'ım sonunda ya!"

Mutluluktan ağlayabilirim şu an.

MarsislerΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα