Bio'larım| Abilerim

8

İyi okumalarrr

"Aras." Dedim karşımda gördüğüm şahısla. "Aras kaç kardeşim. Arkana bakmadan kaç." 

Arabanın içerisinde karşılıklı oturan üç adam vardı ve birinin kafası sarılıydı. Üçünde sorgulayan bakışlarla beni süzerken kafası sarılı olan önce beni iyice incelemiş sonra kim olduğumu idrak edip karşısında ki adama beni işaret ederek "Buydu," demişti. "Buydu kafamı kemiren kemirgen bu kızdı."

Aras ise kaçmak yerine hâlâ orada dikiliyordu. "Ne kaçması Al-"

Adamlardan sağlam olan tam bana uzanmıştı ki arabadan atlayıp Arasa doğru koştum. Aras ise hâlâ mal mal bakıyordu "Koşsana salak." Dedikten sonra elini tutup onu da arkamdan koşturmaya başladım.

Bir yandan koşuyor bir yandan da Arasa laf anlatıyordum. "Geçen dayak yediğimiz için kaçtığımız-" Diyerek konuşmaya başlamıştım ki sanki tek sorun buymuş gibi cümlemi yarıda kesip "Biz dayak yediğimiz için kaçmadık, biz geri çekildik." Diyerek beni düzelttiğinde göz devirdim.

Bildiğin kaçmıştık yani bunu böyle kelimelerle süsleyince kaçtığımız gerçeğini mi değiştiriyordu? Hayır.

"İşte geçen kaçtığımız ad-"

"Alya kaçmadık biz güzelim sadece geri çekildik. Kaçtık deyip durma."

"Kaçtık lan işte." Hasbünallah. Insanı illa deli edecekti. "İşte kaçtığımız adamlardı arabanın içindekiler." Dediğimde önce ağzından bir 'ne?' nidası döküldü, hemen sonra da elimden daha sıkı tutup beni daha hızlı koşturmaya başladı.

Arasa göre yavaş kaldığım için arkasını dönüp "Koşsana kızım niye yürüyorsun?" Diye sordu.

"Yürümüyorum Aras, koşuyorum." Dedim nefeslerimin arasında.

Kendilerinin bir adımı benim on adımıma bedel olduğu için yürüdüğümü düşünmesi gayet normaldi.

Adamlar arabalarını çalıştırıp arkamızdan gelmeye başladıklarında biz daha da hızlandık. Ama aynı kediyle fare gibiydik, adamların altında son model bilmem kaç kilometre hızda giden bir araba vardı, peki bizde?

Koca bir hiç.

Karşıdan tanıdık bir araba bize doğru gelmeye başlayınca Arasın elimi tutan elini çekiştirerek dikkatini çektim.

"Şu Rüzgar mı bana mı öyle geliyor?" Dedim arabayı işaret ederek.

"Oha lan," dedi arabaya bakarak. "Vallaha o."

"Kurtulduk," dedim Arasa dönerek "Vallaha da kurtulduk Billaha da kurtulduk,"

Arabaya çıkış biletimiz gibi bakarken kendileri gelip tam dibimizde durunca aynı anda hemen arabaya atladık. 

Arabaya bindiğimiz an biz derin derin nefeslenirken Rüzgar arabayı çalıştırmış şimdiden uzaklaşmıştı bile. Bacaklarımı hissetmiyordum. Paslanmıştım resmen, eskiden tazı gibiydim şimdi ise şuradan şuraya dalağım şişmişti.

Yanımda oturan Aras "Ulan eskidende hep böyle yavaştın," dedi bana doğru. "Bir suç işlediğimizde, sen koşmuyorsun diye hep yakalanırdık."

"Hadi lan oradan," dedim yüzümü buruşturarak. "Senin yüzünden kaçamazdık. Mal gibi durup bana bakardın."

"Ben seni beklediğim için kaçamazdım." Diyerek beni düzelttiğinde Rüzgar bize dönüp. "Niye koşturdunuz siz?" Diye sordu.

"Geçen kaçtığımız adam-" Ağızını açmış yediğimiz bok sonucu adamların peşimize takıldığını söylemek üzere olan Arasın ayağına basıp uyaran gözlerle ona baktım. Her şeyi yumurtlamak zorunda değildi.