Bio'larım| Abilerim

11

Rüzgar ayağımı tuttuğu gibi benide havuza çektiğinde ben bağırarak suya düştüm. Ama tek değildim.

Aras'ı da yanımda çekmiştim.

İkimizde aynı anda küfür ederek suya düşmüştük. Nefessiz kalınca nefes almak için su üstüne çıkıp gözlerimi silerek "Rüzgar Allah seni kahretsin emi." Dedim. Planımın sonu hiçte böyle değildi.

Eve gidip yatacaktım.

"Seni de onunla beraber." Dedi Aras. Şimdi ne dese haklıydı. Düşmemek için ona tutunarak onu da benimle beraber suya çekmiştim.

"Sen şimdi," diyerek korkutucu bir yavaşlıkta bana yaklaşmaya başladı Demir. "Gece gece bizi kaldırıp üstüne birde bizi birbirimize dövdürttün mü?"

Yüzünün sadece sağ tarafını soğuk suyun üstünde tutarak "Dayak yemekten acıyan yanağa soğuk suda iyi geliyormuş aklınızda bulunsun." Diyen Rüzgarla herkes ona döndü.

"Bu çocuk kesin evlatlık." Dedi Eymen Rüzgardan vebalıymış gibi uzaklaşarak. "Bu bizden olamaz."

"Bence sen evlatlıksın Eymen." Diyerek Demirde Eymen'den uzaklaştı.

İkizler ise alışkanlıkları bozmuyordu.

"Kesin Barıştır evlatlık."

"Evlatlık kesin Savaştır."

Aynı anda dedikleri şeyle birbirlerine dönerek kötü kötü baktıklar.

Ben ise boş durmuyordum, yavaştan havuzdan çıkmak için merdivenlere yönelmiştim bile.

"Neden kimse Demir abimden şüphelenmiyor?" Diye sordu Eymen. "Annemler belkide çocukları olmadığını düşünüp bunu almışlardır."

Demir Eymen'in dediği şeyle sırıtmaya başladı. "O zaman beni onlarca çocuğun içinde seçmişler." Tek tek bütün kardeşlerine bakarak. "Sizleri ise çocuğumuz işte caminin avlusunuz bıraksan bırakılmaz, satsan satılmaz misali bağırlarına basmışlar."

"Kesin Demir abim evlatlık," Dedi Rüzgar büyülenmiş bir şekilde Demire bakarak. "Bizim aileden bu kadar zeki birinin çıkması pek mümkün değil."

Kendimi görmesem bu dediğine inanabilirdim.

Sessiz sessiz ilerleyip en sonun da merdivene vararak aynı sessizlikte havuzdan çıkmıştım bile.

Bunlar hâlâ ayakta uyusunlardı.

"Size iyi geceler." Diyerek eve doğru koşmaya başladım. Hava buz gibiydi zaten.

Sadece hava olsa neyse, su da buz gibiydi.

"Sana da iyi geceler." Diyen Demir, onun da bizim aileden olduğunu kanıtlamış oldu.

"LAN!" Diyerek ilk aydınlanmayı yine Rüzgar yaşadı. "E kaçıyor bu."

Bu aileden olmayanlar oylanmasında bende oyumu Rüzgardan kullanıyordum.

Bir yandan koşuyor diğer yandan kayıp düşmemek için yavaş gitmeye dikkat ediyordum. Babamın oğulları çoktan sudan çıkmış peşimden gelmeye başlamışlardı.

Suç ortağım Aras ise ortalıklarda görünmüyordu.

...

"Kalkın," Dedi Savaşın sesi. Ne işi vardı bunun benim odamda?

Hiç özel hayata saygıları yoktu bunların ama ya.

"Hadi herkes kalkıp mutfağa gelsin."

Tabiki de inmeyecektim. Ben herkes miydim?