Chapter 6

14 2 0
                                    

I was currently sitting on his lap as we faced the beautiful view on the balcony. It feels good to watch the beautiful scenery with the person who once made my heart beat.
 
"Daryll?" Pagtatawag ko sa pangalan niya.
 
"Hmm?" He answered almost growling, causing me to feel a different feeling again.
 
He nuzzled his head into my neck, and then it came down to my mountains like it was his pillow.
 
"I love every part of your body, especially your boobies, babe."
 
Napangiti ako mag-isa sa sinabi niya, at heto na naman si ems, kinikilig.
 
"You love my boobies, while I love your ass." I said it in my own words. He laughed softly, put his hands on my thighs, and squeezed them.
 
"You are horny." Tatawa-tawa niyang sabi. Napairap na lang ako dahil hindi naman ako magkakaganito kung di ko lang siya nakilala at hindi siya nagparamdam sa'kin.
 
A few minutes of silence before he called my name. It feels so good.
 
"Janny?"
 
"Hmm?" I answered, almost moaning and then laughing, but I stopped when he made me face him and grabbed my lips to his sweet lips, which I gladly responded to. How long have I not responded to his every kiss?
 
"Describe me." He suddenly said this as we stared at each other.
 
"Eh?" 
 
"Describe me in two words, babe..."
 
"Hmmm what?" I looked away because I couldn't take it anymore and pretended to be thinking. But the truth is, I'm still looking for an answer. "Ahmm... the hottest?" Patanong kong sabi.
 
"Di ka ata sigurado diyan sa sagot mo. Tsk." Natawa naman ako ng mahina ng madinig ang tono niyang nagtatampo. Nagtatampo amputa haha.
 
"The hottest... It really is. Every time I saw you, you set me on fire, Daryll." I told the truth, and then I looked at him. Nakita ko siyang nagpipigil ng kilig na siyang ikinatawa ko.
 
"Ang astig mo magpakilig HAHAHA!"
 
"Gago. Ikaw? Describe me in-"
 
"The cutest." Pvtang*na dapat kasi mahigpit na mahigpit na panty yung sinuot ko. Nakakalaglag e.
 
Natigil ako kasabay ng paglakas ng tibok ng puso ko... I never expected those words. Siya ang unang lalaking nagsabi sa'kin ng salitang iyon na siyang pagpintig ng puso ko...
 
I turn my back on him, afraid that he might see my red face. I closed my eyes and took a deep breath, releasing the smile I had been trying to suppress. Sabi ko nga, na mahirap pigilang di kiligin sa mixed signals. Hay buhay...
 
He wrapped his hands around my waist and pulled me closer to him.
 
"I don't want to end this day."
 
'  I don't want to also end this day... Because I know that after this, we will act like strangers again.
 
"Ihahatid kita sa inyo ngayon." Biglang sabi niya na siyang tinanguan ko lamang.
 
"Kerri told me that you are in love right now; do you?" Bigla kong sabi.
 
"Yes..." 
 
Sa sinagot niya ay nakompirma ko ngang, may iniibig na siyang iba. Hindi ko na kailangang sabihin pa kung sinong babae yun dahil dati ko naman ng alam.
 
Before I looked like a fool, I stood up, faced him, and smiled.
 
In order for me to look just fine, I smiled and kissed him to cover the pain that I'm feeling right now.
 
I saw him close his eyes when our lips touched, and I also closed my eyes at the same time as my tears fell.
 
Why, with so many men I can give attention to, why I give it to a man I know who doesn't need my attention?
 
---
 
"Hoy! Gaga! Saang lupalop ka ba nanggaling, at nawala ka kagabi! Ha?" I was greeted by the mouth of Anne, who was sitting. Nakakarindi talaga siya sa tenga.
 
"America lang. Bumili ng posporo." Pamimilisopo at balak ko sana siyang inisin pero kabaliktaran yung nangyari.
 
"Kerri?!" He called Kerri upstairs with a goofy smile.
 
"Ano-Oh na reincarnate yarn?" Sabi ng gaga na kakababa lamang ng hagdan.
 
"Hmmm... I wonder why we didn't see you kagabi after natin sumayaw... Siguro..." Anne's silly grin was still there while Kerri came to her, and they both stared at me.
 
Umiwas ako ng tingin tsaka pumunta sa mesa ng makitang may tubig dun at ininom yun, winalang bahala ang mga kolokoy na nakasunod sa'kin.
 
"Nadiligan ka na ba?" Sabay nilang sabi tsaka ko naibuga halos lahat ng ininom ko.
 
"P*tang*nang tanong yan." I coughed and cursed at what they said.
 
"Bakit? Totoo ba?" Sabay na naman nilang sabi.
 
"Iisa na ba ang mga laman niyo?"
 
"Janny wag kang mahiyang sabihin ang totoong nadiligan ka na, kasi ako aamin akong nadiligan din ako kagabi." Si Anne na siguradong diniligan ng jowa kagabi.
 
"Gaga. Paano ako madidiligan kung wala akong jowa?" Sinungaling.
 
"Sinungaling." Si Kerri tsaka umirap sa kawalan.
 
"Kung di ka nadiligan, saan ka nanggaling kagabi? Aber?"
 
"Nagmukha akong tanga kagabi kakahanap sa inyo. Umuwi ako at nadatnan ko ang bahay na walang tao. Nakita ko kayong pauwi ng mga alas dose medya na at nilampasan niyo akong nagkakape sa Starbucks. Sa sala ako natulog at kinaumagahan umalis ako para magpahangin tas pag uwi ko gising na kayo. At may lakas pa kayo ng loob na tanungin akong nadiligan na nga ba ako. Mga pusakal kayo." Mahabang sabi ko na hindi ko alam kung saan nanggaling ang mga palusot na yun. Basta-basta na lang pumasok sa isipan ko at nasabi ko. Ako na yata ang pinakasinungaling na tao sa mundo.
 
"Liar. I have trust issues with you, but because we were drunk last night, I'll just believe it even if it doesn't seem like it." Si Kerri.
 
"Believe it or not." Sabi ko na lamang tsaka na naupo at kinain yung mansanas sa mesa ng maupo din silang dalawa sa harap ko.
 
"Do you still have feelings for him, Janny?" I almost choked at Anne's question.
 
Tiningnan ko siya at nagbabakasakaling nagbibiro lang siya, pero ng makita ko siya ay seryoso.
 
This time it's a serious conversation, which I really don't like because I don't know what to do in this situation.
 
But almost all my life, I've gotten used to it. In every situation like this, when I don't know what to do or what to say, I do nothing but lie. Bakit ko ededeny kung totoo naman. Sinungaling ako at kung may nagagalit naman sa'kin, pwes libutin niya ang buong mundo at pakihanap na lang ng pake ko.
 
"Janny?" Pagtatawag ni Kerri
 
"Wala."
 
"Di kami maniniwala diyan-"
 
"Naramdaman ko na siya, at wala na nga. Nakita ko na kung ano siya kapag nagkagusto sa isang tao. Maybe it's time for me to stop having feelings for him, which is what I did. Okay na sa'kin yung dati, pass na'ko dun." Ayun na naman yung mga pinagsasabi kong hindi ko alam kung bakit ko naisip at kung saang bansa ko nakuha.
 
"But the sparks in your eyes were still there whenever you saw him, Janny. Don't lie to us because we saw that." Si Anne.
 
"Spark was still here... But my feelings weren't already." I said seriously to stop this conversation. I can't seem to stand the tension. I'm running out of words to lie...
 
"Wala na talaga?" Kerri assured.
 
"Anne at Kerri Wala na talaga. Siguro kung tatanungin niyo ako kung mayron noon aaminin kong mayron nga. Pero ngayon, wala na." Sabi ko na siyang ikinatango lang nila.
 
Ako na ata ang pinakasinungaling na babae sa mundo. Nakakapagod din pala...
 
But in order for me, na itago ang totoo kong nararamdaman, kailangan kong magsinungaling at gawing tanga ang mga kaibigan ko. I'll just lie because I'm afraid to share with anyone, so I better just keep it to myself; after all, I'm the one who will be stuck, and I don't want them to worry too.
 
I can get through this, even if it hurts me.
 

'Till We Meet AgainKde žijí příběhy. Začni objevovat