Saudade | Veda Mektubu |

20.BÖLÜM SEVDİĞİM KADIN

Ziya Alânurun odasına gidip kapıyı tıklattı.

Alânur kapıyı kırmızı geceliğiyle açtı.

Alânur " Ziya?"

Ziya " Alânur ben seni merak ettim"

Alânur " Neden. Ay bu arada içeri geç biri görecek"

Ziya içeri girdi telefonunu masaya bıraktı ardından balkona çıktılar ve karşılıklı oturdular.

Ziya " Yemekte olanlardan sonra nasıl olduğunu merak ettim"

Alânur " Çok ta önemli değildi"

Ziya " Nasıl önemli değil. Adamın suratına şarap fırlattın"

Alânur " Sinirlendim"

Ziya " Neden ne dedi o adam sana"

Alânur " Evlenelim dedi"

Ziya " Ne?"

Alânur " Evlenelim aynı evde yaşayalım ben sen istemediğin sürece sana dokunmam falan"

Ziya " Alânur sen böyle bir adamla neden görüşüyorsun ki anlamıyorum seni"

Alânur " Hisse alacaktım ondan ama protokol gereği aynı soyadı taşımamız gerekiyordu. Kağıt üzerinde olacak sadece sen istersen birlikte oluruz dedi, densiz sapık işte"

Ziya " Sakın böyle birşey kabul etme sakın! Ne demek sen istediğinde birlikte oluruz, nasıl adamlar var böyle ya"

Alânur " Erkek milleti işte"

Ziya " Derken, beni katmıyorsun herhalde"

Alânur " Bilmem."

Ziya " Ne demek bilmem, ben böyle bir adam mıyım"

Alânur " Değilsindir"

Ziya " Sen birinden yalan yanlış birşey mi duydun"

Alânur " Hayır"

Ziya " Ne o zaman bu tavrın"

Alânur " Ne varmış tavrımda"

Ziya " Anlaşıldı senin sinirlerin bozuk ben gideyim sen de uyu"

Alânur " Tamam geçireyim seni"

Alânur Ziyayı geçirdikten sonra telefonunu unuttuğunu fark etti ve karıştırmaya karar verdi.

Birkaç kere şifresini denedikyen sonra telefonu açtı. İlk önce mesajlara girdi ama göze çarpan birşey yoktu. Sonra galerisinde girdi, daha çok Mina ile fotoğrafları ve diğer çocuklarla vardı, Seherle sadece beş altı fotoğrafı vardı ve kim olduğunu bilmediği 35 yaşlarında bir kadınla samimi fotoğrafları vardı Alânur bunları görünce sinirlendi, Ziyanın hayatında başka bir kadı olduğunu düşündü
Galeride isimsiz bir dosya gördü açmaya çalıştı ama parmak iziyle açılıyordu.

Alânur telefonla Ziyanın odasına gitti, Ziya ve Seher aynı odada kalıyordu, Alânur hiç düşünmeden kapıyı çaldı.

Seher " Kim bu saatte Ziya"

Ziya " Dur ben bakarım sen rahatını bozma"

Ziya kapıyı açtı ve Alânuru görünce şaşırdı.
Kapıyı hafif kapattı.

Ziya " Alânur ne yapıyorsun delirdin mi, geceliklerinle kapının önüne gelmek ne demek" (fısıldayarak)

Alânur " Telefonunu unutmuşsun merak etme başka birşey için gelmedim, belki aramasını beklediğin biri vardır diye getirdim, yoksa sabah ta verirdim"