Saudade | Veda Mektubu |

25.BÖLÜM SENSİZ GECELERDE SENİ DÜŞÜNMEK

Ziya Alânuru yavaşça yatağa koydu ve, kendisi de yanına yattı.
Alânur Ziyanın koynuna sokuldu Ziya da Alânuru kollarıyla sardı ve saçlarına öpücük kondurdu.

_______________________________________

Öğlen

İkisi de sarmaş dolaş öğlene kadar uyumuştu, ilk uyanan Ziyaydı önce göğsünde yatan kadına baktı, saçlarını okşadı.
Ardından sevdiği kadının yanından yavaşça kalktı ve Alânurun üzerini örtüp aşağıya kahvaltı hazırlamaya gitti.

Yaklaşık 1 saat sonra Alânur uyanıp üzerinde Ziyanın beyaz tişörtüyle  mutfağa indi.

Ziya " Günaydın"

Alânur " Günaydın"

Ziya Alânura yaklaştı ve saçlarını kulaklarının arkasına kıvırdı ve  belinden tuttu.

Ziya " Ama sen neden uyandın güzelim, keşke biraz daha uyusaydın yorgunsundur"

Alânur " Sen kahvaltı mı hazırladın"

Ziya " Evet"

Alânur " O zaman hemen kahvaltı yapıp çıkalım"

Ziya " Ne acelemiz var"

Alânur " Kızlar, Onur falan merak etmiştir"

Ziya " Onurcuğun tabi özlemiştir seni"

Alânur " Sen Onuru mu kıskandın"

Ziya " Ne alakası var, neyse gel kahvaltı yapalım"

Ziya elini Alânurun belinden çekti ve masaya oturup kahvaltı yaptılar ardından yola çıktılar Alânur yol boyunca uyumuştu.

Ziya " Alânur uyan gelmek üzereyiz, evine götüreyim seni üzerini değiştir sonra da ifade vermeye gideriz"

Alânur " Sen beni eve bırak sonra ailenin yanına git merak etmişlerdir ben kendim giderim ifade vermeye"

Ziya " Olmaz ben seni götürürüm"

Alânur " Şimdi Onur ve kızlar da evdedir sen de kendi evine git"

Ziya " Sen bilirsin, ama beni haberdar et merak ederim"

Alânur " Tamam"

Ziya Alânuru evine bıraktı ve istemeye istemeye kendi evine gitti.

Alânur eve geldiğinde Beste ve Aslı koşa koşa annelerine sarıldılar...

_______________________________________

3 saat sonra

Alânur ve Onur karakola gitmişti Alânur ifadesini verince eve geri döndüler, döndüklerinde Aslı da gitmişti sadece Beste vardı.

Onur " Hayatım benim duruşmam var müvekkilim bekletmeyeyim çıkıyorum birşey olursa hemen arayın beni"

Alânur " Tamam sen oyalanma"

Onur evden çıkıp gitti.

Beste " Anne seni Ziya bey mi kurtardı"

Alânur " Evet ama bak kimsenin haberi olmasın tamam mı Seher falan duyar, çünkü geceyi de birlikte geçirmek zorunda kaldık yanlış şeyler düşünüp bana sarsın istemiyorum"

Beste " Tamam tamam ben kimseye söylemem. Sana birşey yaptı mı o pislik"

Alânur " Hayır..."

Beste " Emin misin anne, bak yalan söyleme"

Alânur " Hayatım hayır dedim ya"

Beste " Peki sen bilirsin, şey... Ben Mahmutla buluşacaktım ama istersen kalabilirim yanında"

Alânur " Hayır gerek yok sen gidebilirsin"

Kısa süre sonra Alânur Ziyaya haber vermek için aradı.

Alânur " Ziya müsait misin"

Ziya " Alânur çok merak ettim seni, bu saate kadar neden aramadın"

Alânur " Daha yeni geldim ben de eve, telefonumu da o evde bulmuşlar şarjı yoktu o yüzden arayamadım"

Ziya " Ne yaptınız verdin mi ifade, bak ben de ifade vereyim diyorum nasıl fikir"

Alânur " Evet şimdi adliyeye sevk edilmiş 1 gün sonra mahkemede duruşma var"

Ziya " Tanık falan lazım mı ben istersen geleyim o gün seninle"

Alânur " Ziya diyorum ki sen bulaşmadan mı, hayır yani hem çocuklar, Seher falan beni kurtardığını ve üstüne geceyi birlikte geçirdiğimiz öğrenirler sonra senin de başına dert açmış olmayayım, ayrıca o herifin ifadesinde kafama vuran şahsı görmedim yazıyor öyle demiş sen hiç girme bu işe, bak sen orada yoktun, beni sen kurtarmadın, adamın kafasına vurmadın, hiçbirşey bilmiyorsun tamam mı "

Ziya Alânurunun onu bu şekilde hiçe saymasına kırılmış ve sinirlenmişti.

Ziya" Tamam Alânur sen nasıl istiyorsan öyle olsun ben seni meşgul etmeyeyim zaten işlerim vardı "

Alânur" Ziya... "

Alânur lafını bitirmeden Ziya telefonu kapattı, sesinden de sinirli olduğu belliydi adamın.

Ziya sinirlenip telefonunu yere fırlattı ve kendi kendine konuşmaya başladı.

Ziya" Neden bu kadar beni hiçe sayıyorsun ki Alânur, senin için neyim ben... "

_______________________________________

7 saat sonra

Gece olmuştu saat biri geçmişti, Ziya yatağında bir sağa bir sola dönüp duruyor asla uyuyamıyordu, çünkü bir eksiklik vardı.
Alânur yoktu yanında, sevdiği kadın yoktu bu gece yatağında, ona sarılıp sarmaş dolaş uyumak istiyordu adam, onun kokusunu içine çekip uykuya dalmak istiyordu.
Sadece Alânuru düşünüyordu adam yatakta yatarken.
Artık Alânur olmadan uyuyamaz haldeydi sadece iki kerede nasıl da öylesine alışmıştı sevdiği kadına sarılıp uyumaya, sanki yıllardır bu böyleydi, her gece Alânurla yatıyordu sanki de şimdi yokluğu tuhaf gelmiş gibiydi...

SON