30.BÖLÜM DERDİNİ ANLAT

239 18 4
                                    


Alânur tam gerçeği söyleyecekken durdu, vaz geçti...

Alânur " Ziya ben yatmaya gidiyorum iyi geceler sana"

Ziya " iyi geceler"

Alânur Ziyayı bırakıp odasına Balım'ın yanına gitti, geceliklerini giyindi ve küçük kızın yanına yatıp ona sarıldı.

Alânur da uyumuştu kısa şüre sonra Ziya sessizce odaya girdi.
Alânurun Balıma sarıldığını görünce ister istemez gülümsedi ve sessizce Alânurun yanına yaklaştı, omzuna öpücük kondurdu.
Alânur birden irkildi ve uyandı.
Kızın yanmaması için fısıldayarak konuştu

Alânur "Ziyaaa ne işin var burada, çocuk uyanacak"

Ziya " Kay biraz"

Alânur " Saçmalama çocuk burada"

Ziya " Kay dedim."

Alânur yana doğru kayınca Ziya da Alânuruun arkasına yattı ve ona, sarıldı, boynunu ve omzunu öptü.

O sırada Balım gözlerini açtı yavaşça, Alânur birden Ziyayı yataktan yere itti, Ziya ne olduğunu anlamadan kendini yerde buldu.

Balım" O ses neydi"

Alânur " Benim telefonum düştü herhalde. Hadi uyu sen, neden uyandın ki kuzucum"

Balım tekrar gözlerini kapattı.
Alânur yataktan yere eğdi kafasını ve Ziyaya baktı.

Alânur " Oohhh çok iyi oldu, git yat şimdi kendi yatağına."

Ziya " Çok komik"

Ziya dalga geçer gibi Alânura baktı ve kendi odasına gitti.

_______________________________________

1 gün sonra

Akşam yemeği için misafirler gelmişti Aslıyı ziyarete, içlerinden birinin 5 aylık bir kızı vardı, herkes Aslının odasındaydı Ziya, Selçuk, bebek ve annesi ve Alânur salonda oturuyordu, bebek çok ağlıyordu.

Alânurun sinirleri bozuldu, gözünün önüne eski günler gelmişti ve hemen gözleri dolmuştu, ağladığı görülmesine diye bahçeye çıktı ama Ziya Alânurun gözlerinin dolduğunu fark etmişti.
Alânur dışarı çıktıktan kısa süre sonra Beste yanına geldi, Alânur belli etmeden gözyaşını sildi.

Beste " Anne sen neden buradasın ve neden ağlıyorsun"

Alânur " Ay yok bişey sinirlerim bozuldu"

Beste " Neden ne oldu ki"

Alânur " Bebek ağlayıp duruyor başım şişti o yüzden neyse gel içeri girelim"

Alânur ve Beste içeri girdiler, Ziyanın bakışları Alânurun üzerindeydi.

Alânur " Ben biraz hava alacağım sahile gidip, sen bebeğin ağlaması bitince ara beni"

Beste " Sen iyi misin gerçekten"

Alânur " Evet sorun yok"

Alânur eden çıktı, gece yarısı Ziya Alânuru tek başına ağlar vaziyette bırakmak istemedi ve o da sahile gitmeye karar verdi.

Alânur bir banka oturmuş ağlıyordu sessizce, eskiden yaşadıkları aklına gelmişti yine.
Ziya da gelmişti sahile, gözleri Alânuru arıyordu ve sonunda onu gördü, hemen yanına gitti.
Alânur birden Ziyayi görünce kafasını çevirip hızlıca gözyaşlarını sildi.
Ama Ziya görmüştü sevdiği kadının ağladığını.
Hemen yanına oturdu Alânurun ve üzerindeki ceketi çıkartıp kadının omuzlarına attı.

Saudade | Veda Mektubu |Where stories live. Discover now