Killer Wanted/Minsung

1

Bismillahirrahmanirrahim ilk fice başlıyorum umarım tutar.

"Evet sayın seyirciler; Green A Üniversitesi öğrencilerinden Jeon Soeyon, Infinity Nehri'nin yakınlarında cesedi bulundu ve bu, şu ana dek kasabada işlenen 4. cinayettir. Ekibimiz katilin kim olduğunu bulmak için var güçleriyle çalışıyorlar. Sağlıcakla kalın."

Evet, kasabada 4. Kez cinayet işlenmişti. İnsanlar artık nasıl tepki vereceklerini bilmiyorlardı. Kimisi artık tepkisiz davranıyordu, kimisi yerlere seriliyordu... Katil işini nasıl bir stratejiye bağlı yapıyordu; ne planlıyordu bilinmiyordu ama bilinen tek şey, 4 cinayetin de kasabaya ismini veren Green A Üniversitesinde gerçekleşmesiydi.

Jisung da bu üniversitede okuyan öğrencilerden biriydi. Katil olaylarına en ufak bile olsa takmayan tek kişi... ölüm onu korkutmuyordu. Ailesini lise zamanlarında kaybetmişti ve akrabalarının yanına sığınmayı reddetmişti. Yarı zamanlı çalıştığı işe açtığı dava sonucu yüksek miktarda tazminat kazanıp ayrılmıştı ve şuan onun parasını yiyordu. Bu okulda liseden beri dostluğunu sürdürdüğü 5 kişilik arkadaş grubu vardı: Christopher Chan, Kim Seungmin, Hwang Hyunjin ve Lee Felix. Hayatını anlamlı kılan da dostlarıydı. Ancak ailesinin ölümünden sonra değişmişti işte Jisung. Hayat onu yormaya, her şeyi içinde yaşamaya başlamıştı. Ancak o da diğerleri gibi deli biriydi. Sonunu düşünen kahraman olmaz düşüncesiyle adını yazdırmadığı olay kalmamıştı.

"Jisung Changbin Hoca'nın ödevini yaptın mı bak yarın teslim günü!" Chan ile oda arkadaşıydı. Chan onu elinden geldiğince hayata dahil etmeye çalışıyordu. 4 sene önceki Jisung ile şu anki Jisung iki ayrı insandı. Chan onun arkasını toplar, adeta öz kardeşi gibi davranırdı ona.

"Bitti sayılır hyung!"
"Bahse girerim ki daha kitap kapağı bile açmamışsındır Han."
"Abart Bang-Bang Chan"
"Sana milyon kez dedim adımı silah savurur gibi söyleme diye!"
"Sen soy adımla seslenirken okey de ben sana seslenirken mi sorun?"
"Soy adın çok tatlı, hem alıştığını sanmıştım. 2 yıldır böyle sesleniyorum sana"
"Tamam izin verilmiştir. Bende sana 'ara sıra' Bang-Bang Chan derim"
"Salak şey ya"

"Hyung ben kütüphaneye gidip bir iki kitap alayım. Zararın neresinden dönsen kârdır, değil mi?"
"Ben demedim mi-"
"Hannie'n kaçaaar!"

Jisung salaş bir tişört, kargo pantolonu ve ona kombinlediği deri ceketiyle botlarını giyip kütüphaneye gidiyordu. Katil, katil, katil... bu sıralar aklını kurcalamaya başlamıştı bu durum. Ne gariptir ki nedense sürekli içini kemirmeye başlamıştı katil. Soeyon'un ölümü onda uyanışa geçmesini sağlamıştı. O kıza bir dönem açılmayı düşünmüş, zaten sevgilisi olduğunu öğrenince onu arkadaştan fazlası görmemeye karar vermişti. Ancak bu katilin nasıl yakalanamadığını düşünmeden edemiyordu. Bu nehir kırsal bir yerde değildi ki kimse onları görmesin. Aradan 1 hafta geçmişti ve katil her hafta aynı gün biri kişi daha öldürüyordu. Ama zaten, Jisung ölümden asla korkmamış, aksine ölüme yaklaşmayı denemişti.

Bunları düşünürken kütüphane arkalarından çığlık sesleri geliyordu. Jisung ürpermişti çünkü kütüphane birazdan kapanacaktı ve tek kişi olduğunu sanıyordu. Nasıl tepki vereceğini bilmiyordu fakat bir adım gerilediğinde masaya çarpmış, üstündeki kitapları yere sermişti. Çığlık sesi daha da arttı ama bu sefer sese ayak sesleri de eklenmişti. Jisung acele edip rafların birinin arkasına saklanmıştı. Evet şimdi sıçmıştı Jisung. Adım sesleri tam yanında bittiğinde nefesini tutmuştu oğlan. Yanı başındaki adam konuşmaya, daha doğrusu fısıldamaya başladı.

"Bir suç ortağım olduğunu bilmiyordum"

Adam oldukça sessiz ama Jisung için oldukça net bir şekilde fısıldamıştı.

"Bu ortağımı tanımak istiyorum"

Adamın adım sesleri uzaklaşmaya başlayınca Jisung derin bir oh çekmişti. Bu gece bu kadar macera yeter diye düşünüyordu. Rafın arkasından çıkar çıkmaz ağzına bir el örtündü.Çırpınıyordu ama nafile. El onun nefes almasını engelliyordu ve kısa sürede bayıltacaktı. Bilinci gitmeden duyduğu tek şey şuydu:

"İşte cahil ortağımı buldum! Zavallı..."

Ficteki Han Jisung

Ficteki Lee Know

Karakterleri bu şekilde düşünebilirsiniz💗