18

15 1 0
                                    

~Jisung'un anlatımıyla~

Burada kafayı yemiştim. Gözümü açmamaya ve uyumaya çalışıyordum ama o piç bir şekilde beni uyandırıyor, etrafı kurcalamamı sağlıyordu. Minho nerede diyorsanız, hâlâ umudumu kesmedim. Benimle tehdit edildiğine emindim. Bir hamle yapacaktır ama uygun zamanı bekliyordur.

"Sevgilin sana nasıl sesleniyordu? Hah Sincapçık! Koş birtanem Rızzık zamanıı!"

Bunu 4 gündür yapıyor. Manyak herifin teki.

"Ben gayet nettim ama yine diyorum, yemiyorum!"

"Komik, aynı senaryo. O zaman sana yemek vermeyeceğim, sevgiline cesedini vermek hoş olur ha?"

"Cesedimi görüp benimle gurur duyardı o!"

Evet gurur duyardı. O boyun eğmezdi, biz boyun eğmezdik. Herkesin boynunu kırardık.

~Minho'nun anlatımıyla~

Kafayı yedim.

Jisung'u o dört şerefsizin yanında bayılırken onu görünce kafayı yedim. Adım adım takip ettim onları. Jisung'u ıssız ormanın içinde kocam bir harabeye soktular. Bu işin altından o piç çıkacaktı zaten. Ama unuttuğu bir şey var.

Benim sincabım bensiz de hayatta kalabilirdi. Ama o beni beklemekten de vazgeçmezdi. Onu eninde sonunda yanıma alacağımı bilirdi.

Onun gibi benim de arkam sağlamdı. Sadece bir telefona bakardı ve kimi arayacağımı da biliyordum.

"Alo Changbin"

"Eski dostum Lee, hayırdır ne karıştırıyorsun?"

"Benim olana el koyuyorlar bende onu kurtarmaya geldim. Yardım edecek misin?"

"Konuma bakar eski dostum. Beni aradığına göre Moskova'dasın doğru mu?"

"Zekisin."

Telefonu kapattım. Uzun sürecekti ama evedi bu adamdan kurtulacaktım.

~Jisung'un anlatımıyla~

Aynalar, kendinizi çırılçıplak gördüğünüz yer. Fesat anlamda anlamayın, o aynaya bakınca geçmişiniz, geleceğiniz, benliğiniz açığa çıkar. Benim görüntüm ağlamaktan şişmiş gözler, dişlemekten mahvolmuş dudağım, bir iki kesik ve bunların sayısız hâli. Umudumu kaybetmedim. Yaşıyorsam umudun kesilmezdi.

"Pes et sincap o sevdiğin seni elimden alamaz. Bana itaat et ve kurtul."

"Son nefesimi bile onu bekleyerek vermeye kararlıyım"

Daha fazlasını diyemedim çünkü açlık ve susuzluk beni ceset yığını gibi gösteriyordu. Artık zorlamıyordum kendimi. Milyon görüntümle şizofren olmaya doğru gidiyordum.

"Aşk aptallıktır dediklerinde direkt kabul etmiştim zaten."

"Aşk aptallıksa zekiler batsın bu dünyada."

O sırada aynalardan biri patladı. Kırıklar üzerime savruldu ve ben kaçamadım bile. Bir çift kol beni sardı ve oradan çıkardı. İçerisi bir sürü siyah üniformalı adamla dolarken ben sadece onun suratını seçebildim.

Çünkü onu milyon tane kopyasından bile ayırabilirdim.

"Bana olan inancını kesmediğini biliyordum meleğim. Artık rahatça uyuyabilirsin kollarımda."

Ben bu hızla ve kısalıkla bir yılda falan bitiririm fici sanırım👻 Bugün deneme sınavında tam yapanları ve bir yanlış yapanları fotoğraf çektiler. Bende bir yanlış yapmıstım o da dikkat hatasıydı gitti 500🫠

(LGS'ye son 71 gün🫡)

Killer Wanted/MinsungWhere stories live. Discover now