Killer Wanted/Minsung

5

O lanet alarmın çalması ile kalkmıştım. Chan ise çoktan giyinmişti. İki gözüm kapalı konuşmaya başladım

"Tüm gece dizi maratonu yapan biri nasıl olur da çoktan kalkıp giyinir?"
"Uyumadım ki. Tüm gece kabus gördün. Bir şeyler sayıklıyordun. Bende seni kontrol ettim ara ara."

Şaşırmıştım çünkü ben asla sayıklamazdım. Herkes dünyanın en sessiz uyuyanı olabileceğimi söylerdi hatta.

"Ne diyordum?"
"Katil, yakaladım katil gibi şeyler"

Tamam sıçmıştım ama umarım katil bunları duymamıştır.

"Jisung o koca kıçını kaldırıp üstünü giyin yoksa beni de geciktireceksin."
"Beni niye bekliyorsun ki sen?"
"Ortak dersler Han. Ortak dersler..."

Derin oflamıştı. Doğru söylüyordu, ortak dersimiz vardı bugün. Bunu duymamla kalkıp üstünü değiştirdim. Basit beyaz bir tişört, yırtık bir pantolon ve üç beş takı yakmıştım. Çantama kalemliğimi ve yarım yamalak yaptığım projeyi koydum.

"Profesör bunu kabul eder mi Chan?"
"Bilmem, o delinin teki. Belli olmaz."
"Kredisi düşük dersler niye hep en uğraştırıcı dersler oluyor"
"Hayatı sorgulamak için vaktin yok Jisung hadi çıkalım."

Chan ile yürürken aklım düne kaymıştı. Rüya olmasını umuyordum. Psikolojik bir rüya... ama yorgunluğum bana dünün yaşandığını kanıtlıyordu.

"Han bekle beni azıcık şuradan ikimize de sandviç alayım."
"Hızlı ol ama, birileri derse yetişmeye fazla meraklı."

Bunu ona itafen demiştim. O ise gülerek sandviç almaya gitti. Gitmesiyle kulağımın patlaması da bir oldu.

"O çocuğu hiç sevmedim!"
"Piç, niye bağırıyorsun kulağıma!"
"Noldu sincap, yoksa rahatsız mı oldun?"
"Ne istiyorsan acele et. Bazılarımız üniversite okuyor, haftada bir insan öldürmüyor."

Bunu dememle dondum. Ya onlara da zarar verirse, onları da öldürürse?"

"Dersi ekip kütüphanenin arkasına gel."
"Üzgünüm kahvaltıda yürek yemedim. Hoca beni doğrar sağa sola verir."
"Yürek yemediysen yanıma gelirdin Han, hani senin hayatın benim elimde ya. Sıkıyorsa gelme."

İşte o ulvi cümle de geldi. Ben bu detayı hep atlıyordum çünkü ben yapmadığım şeyle tehdit ediliyordum. Bu beni halat sandalye ikilisine daha çok yaklaştırıyordu.

"Siktir bak, geleceğim ama biraz beklemen gerek. Tuvalet izni almayı deneyeceğim. Bu kadarına müsaade et bari."
"Neyse, en azından yol yöntem geliştirmeni sevdim. Ama baştan söyleyeyim, çok beklemem sincap."
"Chan geliyor kapa çeneni!"

Chan elinde iki sandviç ile yanıma geldi. Dünden beri hiçbir şey yemediğimi düşününce sandviç kulağa cazip geliyordu.

"Sağol hyung. Kurt gibi açım"
"Afiyet olsun Hannie"
"Kurtlarda av olur sincap surat"

Sesle irkildim. Tanrım, buna alışmak çok zordu. Kulağım bu sesi daha ne kadar çekecekti ki

"Sana kapa çeneni dedim!"
"Bana mı dedi-"
"Yok sana demedim hyung. Ben kime dedim."
"Han, iyi misin?"
"İyisin iyi sincapçık."

Hay sikeyim böyle işi. Dışarıdan delinin teki gibiydim ama aslında tüm saçmalıkları bir ömre sığdıran birini andırıyordum.

"Boşver hyung. Hadi gömelim şunları!"
"Geç kalmadan binaya gidelim."

Amfiye geçtiğimizde arkalardan bir yere oturduk. Benim tabii ki dersi dinlemek gibi bir niyetim yoktu. Lanet projeyi verip siktiğimin katiliyle buluşacaktım. Plana bak be!

Biraz daha bekledik ama profesör gelmedi. Öğrenciler aralarında dedikodu çıkarmakla meşguldü. O sırada orta yaşlarda bir hoca sınıfa gelmişti.

"Gençler profesör yok bugün, ilk iki saatiniz boş. Dağılabilirsiniz."

Bunu duymamla istem dışı sırıttım. Ama profesör niye gelmemişti ki? Bunu tek merak eden ben değildim.

"Profesör nerede hocam?" Önden biri sormuştu bunu.

"Gençler bunu sır olarak saklayın, benden duymadınız. Profesör kayıp. Katilin yeni kurbanı olabilir. Bu yüzden bugünkü dersi yok."

İşte bu kötüydü. Bu bana bir işaret miydi? Kafam karışmıştı. O siktiğimin katili beni duyuyorsa soruma cevap vermeliydi. Kenara geçip bir umut fısıldadım ona.

"Ne haltlar karıştırıyorsun sen?"

"Engelleri tek tek ortadan kaldırıyorum sincapçık. Şimdi kütüphaneye gelebilirsin."

Bu bölümü de silah zoruyla atıyorum bir arkadaş bildirim kutumu patlatıyor da😇
Neyse yine içime sinmeyen bir bölüm oldu ama olsun💗