AH BE HOCAM!?+18

bölüm 10

BU BÖLÜMÜ ATMADAN YENİ YILA GİRMEK İÇİME SİNMEDİ.
Hadi yine iyisiniz.

İyi okumalarr

...

Giriş katındaki tuvalete gittim. Hazirana şu zamana kadar konum atmadığımı hatırlayınca sesli küfür savurdum. Hemen iki dakikada hazirana konumumu attım ve boş olan tuvalette kazağımı çıkarmaya başladım. Kabine tıkılı kalmakla uğraşamazdım.

Kazağımı dürüp çantamın içine koydum. Makyaj malzemelerimi çıkarıp kırmızı rujumu sürmeye başladım umarım kimse gelmeden halledip çıkarım. Üzerimdeki bralete kısa bir bakış attım. Güzel görünüyordu. Kırmızı rengi rujumu sürmeyi bitirince allığımı tazeledim.

Saçımı ellerimle düzelttim. Su sürdüm biraz da tepem diken diken olmuştu. Sinir krizi geçirmelik.

Aynada kendime son kez baktım. Braletimi düzelttim. Çantama makyaj malzemesi olan çantamı koydum ve tamamdır.

Nolur kimse ile karşılaşmayayım. İstemiyorum.

Tuvaletten çıktım be dershanenin çıkış kapısının oradaki koltuklara yöneldim. Dışarı çıkıp da hipotermi geçirmeye ne gerek vardı.

Arkamdan gelen sesle dondum kaldım. Hadi ama evren ben sana pozitif enerji gönderiyorum sen onu bütün evrende dolaştırıp negatif enerji olarak gönderiyorsun bana haksızlık bu.

"Arkadaşına gidiyorsun." Az önce göt göte oturduğumuz canım hocam ile denk gelmiştik. Bak sen şansa.

Aynı kurumdasınız normal

Derin bir nefes alıp arkama döndüm. Hocam yine bütün haşmeti ile giriş katını kaplamış sexy elleri ise ceplerinde ukala bir duruşu vardı ta ki üzerimdeki braleti görene kadar gözlerindeki anlık değişim kendini hemen hissettirdi.

"Arkadaşım hocam." Sorgularcasına ona baktım. Kıyaferimden beni yargılayıp anneme söyliyecek değildi heralde. Çocuk değiliz.

Boğazını temizledi. Ben de bu sırada giriş kapısının yanında duran resepsiyon gibi yere gözlerimi çevirdim. Orada girenlerle ilgilenilip bilgi veriliyordu. Şu an oradaki hilal hoca yok olmuştu. Bir kere orada durduğunu görmüştüm sanırım o da buraya geldiğim ilk gün.

Annem binbir çaba ile bulduğu bu yere beni yazdırmak için öyle büyük çabalar sarf etmişti ki ben bile şaşırmıştım. Sanırsın başka dershane yok. Neymiş burada çalışıp sınava hazırlananlar odtüye giriyormuş bende girecekmişim. Diyorum size başarıya takık canım anam.

Elleri ceplerinden yanlarına düşüp sonrasına kaç yıldır çıkmasını bütün kurumun beklediği sakallarına götürdü.

Kıraç hocamın sakallarını koruma derneği

Hazirana konum attım dimi ben. Evet evet attım. Kıraç hocam kitlendi kaldı iyidir dimi? Birden üzerime gelmeye kalkmaz.

Hatırlatırım adam seni korudu ve yine olsa yine korur.

Bu korumayı babamdan bile alamayıp insan hocasından alınca garip hissediyordu. Aslında babam koruma konusunda kıraç hocadan daha sıkıydı ama sorunun genelde benim yüzümden çıktığına inanır bana kızardı bu yüzden izin alırken ilk ona sonra anneme sormuştum. Sırf bir şeyden şüphe edip bana kızmasın diye. Üstüne binbir şey sormuştu. Ne yiyeceğimi bile söylemek durumunda kalmıştım. Aileler bazen sapıtabiliyor. Babamın o olayın üstüne bir kere bile konuşmaması sanki hiç yaşanmamış olmasıyla eş değer nitelikteydi. Yine de ne kadar konuşmak istemesemde beklemiştim. Belki bir şey der diye neyse.