Algon [Hayali Sahneler]

Hediye

Arkadaşlar öncelikle Bu hesaba sadece ben hikaye atmıyorum arkadaşıma ben mesgulum bölüm at deyince  @benidila adlı arkadasımızın hikayesini atmış kendisinden tekrar özür dileyerek bu bölümü ona ithaf ediyorum.

"Hikayeye göre Algonumuz evli ve 2 çocuğu var çocukların adı Halime ve Mehmet"

Osmanlı otağı

Osman Bey: Halimem güzel torunum hayde artık daha fazla şeker yemeyesin dişlerin çürür sonra.

Halime elindeki şekerle:Amaa dede ben şekeli cokk seviyolum.

Bala:Ama Halimem bak bugünlük o son eğer yemezsen sana bir hediye verecem.

Halime elindeki şekeri hemen yere bıraktı.

Halime: Ne velecen Bala nene.

Bala:Bak burada ne var?

Halime:O neee?

Bala:Gerdanlık bana hediye edildi ben de size veririm

Halime: Bana mı?

Bala:He ya bak bu küçük olan sana bu da anana

Halime koşarak Bala ya sarılır

Halime:Çokkk guzellel tesekuull edelim Bala nene

Bala yanaklarından öper.

Bala: Oyy sana feda olsun tüm herşey benim güzel torunumm miss kokulum.
Hayde git bunu anana ver tamam mı benim güzel torunum.

Halime:Tamam bala nene

Algon Oda

Halime koşarak odaya gelir. Mehmet Gonca nın kucağında oturmuş babasının vakti zamanında ona yazdığı şiirlere bakarlardı.

Gonca:Ne oldu kızım baban mi döndü yoksa

Halime:Yok ana bala anam sana bunu göndeldi.

Gonca gerdanlığı eline alır.

Gonca: Çok güzelmiş O da senin mi?

Halime:Evet bala nenem bana veldi.

Mehmet Hâla kağıtlara bakıp okuyordu.
Mehmet bir dize okumaya başladı.

"Hoştul bana senden gelen
Ya gonca gul yahut diken
Ya hayattil yahut kefen
Nalinda his nulunda hos
Kahlinda hos luftunda hos"

Gonca gülmeye başladı aklına Alaeddin gelmişti 2 hafta olmuştu halen vazifeden dönmemişti.

Mehmet:Ana ne düşünülsun?

Halime:Anaa ben babami özledim

Gonca:Ben de kızım ben de

Gonca kucağını açar çocuklarına sarılır.

Gonca:Az kaldı gelecek babanız.

Fatma gelir
Fatma:Destur var mıdır
Mehmet atılır
Mehmet:Valdıl gel gel.

Fatma:Benim güzel yiğenlerim diyerek ikisininde saçlarını okşar.

Mehmet anasının ağladığını fark edince yüzündeki yaşı siler.

Mehmet:Sen ağlamayasın ana babam seni bana emanet etti o gelene kadal bulanin leisi benim.

Gonca  Fatma ve halime gülmeye başladı.
O sırada Alaeedin kapıda belirir.
Alaeddin:Destur var mıdır oğlum.

Çocuklar Alaeddin i kapıda görünce hemen kapıya yöneldiler.Alaeddin diz çöküp kucağını açtı.

Mehmet ve Halime:Babaaaa

Kocaman sarıldılar. Alaaeddin ikisini de kucağına aldı.

Fatmam nasılsin bacım?

Fatma: Eyi ağabey sen

Alaeddin:Belim yaralıdır sen çocuklarla biraz ilgilen bende yaramı sarayım olur mu

Fatma:Olur agabey

Çocukları alip dışarı çıkar.

Gonca hemen Alaeddin e sarılır.

Gonca: Çok özledim nasılsın yara falan almadın değil mi?

Alaeddin:Yalan demiyeyim belim de bir tane vardır ama ağır degildir korkmayasın.

Gonca:Olmaz oyle yatamazsin aç kontrol edeyim.

Alaeddin itiraz etmeden üstünü çıkartir.
Beli gerçekten kötü görünür.

Gonca:Buna mi iyi dersin sen belin resmen çökmüş Alaeddin otur hele şuraya melhem sürelim bu kac vakiitir böyle

Alaeddin:Diyecem ama kızma

Gonca:De hele sen de

Alaeddin: 4 gün oldu.

Gonca:Alaeddin sen nasıl böyle sey edersin?

Alaeddin: Tamam sonra sorgu edersin canım cok açıyor sar çabuk

Gonca: Çok mu açıyor

Dedi ve gözünden bir damla yaş geldi.
Melhemi iyice sürüp yarayı sardı.

Gonca:Eyi misin biraz daha

Alaeddin:Eyiyim eyi senin ellerin şifalidir hem iyi olmamak mümkün mü?

Yanaşır ve bir öpücük kondurur yanağına

Alaeddin: Canım karım

Gonca: Erim ben seni çok özledim

Alaeddin:Ben de seni özledim

Gonca:Ama belin çok kötü durumda zorlamasan mı

Kapi calar

Fatma: Ağabey kurtar beni senin bu evlatlar babam babam deyu ağlar susmazlar.

Alaeddin doğrulur kapıyı açar iki çocuğu da boynuna atılır.

Mehmet: Baba bu gece sizinle yatsak olmaz mı biz seni cok özledik

Alaeddin:Olur tabi ya bende sizi çok özledim ama ananı tepiklemek yok.

Mehmet gülerek:Tamam baba söz.

Halime Mehmet Gonca ve Alaeddin ayni yatakta sarilarak uyurlar.
.
.
.