Rastlantı

17. Bölüm: Yarış.

Hamile olma ihtimalini sıfırlamıştım kendimce. Evgin şirketten dönmüştü ve biz eski halimize dönmüştük.

Hiç yaşanmamış gibi.

"Hadi, hazırlan. Dışarı çıkıyoruz."

Evgin yine emirler yağdırmaya başlamıştı, demek ki keyfi yerindeydi.

"Nereye?" diye sordum ayağa kalkarken.

"Seveceğin bir yere."

Nereye gittiğimizi ne zaman söyledi ki zaten...

Nihayet evden çıktığımızda Evgin garajdan motosikletiyle çıktı ve önüme gelene kadar sürdü.

"Motorla mı gideceğiz?" dedim şaşkınlıkla. Evgin büyük ihtimalle kaskları almak için tekrar içeri girmişti.

Elindeki kaskları görünce gülümsedim. Bir tanesini elime tutuşturdu.

İkimizde siyah deri ceket giymiştik, motora yakışır bir kombinimiz vardı. Evgin motora binip kaskını takarken onu izlemeye devam ediyordum.

"Sen gelmiyorsun sanırım?" dedi Evgin onu izlediğimi farkedince. "Hadi, atla."

Ona bakarak gülümsemeye devam ediyordum.

"Korkuyorum deme bana. Motor dandik değil, güvenebilirsin."

"Motora değil, sana güvenmiyorum." dedim rüzgar saçlarımı ele geçirmişken.

"Gel sen sür o zaman."

"Sen bana güveniyorsun yani?" dedim sessizce gülerek.

"Laf oyunu yapma istersen, üzülürsün sonra."

"Neden üzüleyim ya?" dedim kaşlarımı çatarak.

"O geceyi hatırlamak istediğinden emin değilim." dedi.

Sarhoş olduğum gecelerden birini kastediyordu sanırım.

"Asıl sen dün geceyi hatırlamak istemezsin..." dedim duymayacağı bir sessizlikte.

Motoru çalıştırmış olduğu yerde gaza basarak motoru öttürmeye başlamıştı. O sırada kaskı takmıştım.

Göz devirip motora yaklaştım ve tek bacağımı yana atıp motora bindim.

Evgin'e tutunmak zorundaydım.

Evgin son gaz sürmeye başlamışken istemsizce arkasından ona sarıldım.

"Daha önce kaç kızı bindirdin motoruna, kim bilir..." diye söylenmeye başladım.

Evgin dediğim şeyi duymuş olmalıydı ki daha da hızlandı. Şu an iki yüzün üstünde gittiğimize yemin edebilirdim.

"Umarım motor kullanmayı biliyorsundur." dedi.

"Ne!" Rüzgar sesinden ne dediğini bile anlamamıştım.

"Motor kullanmayı biliyor musun?" dedi yüksek bir sesle.

"Biliyorum." dedim duyacağı şekilde. "Bir dahakine seninle motora binmem. Kendim gelirim."

Evgin gülerek arabaların arasından son gaz geçerken arabalar korna çalıyordu.

"Evgin!"

Durması için ona bağırmıştım. Rüzgarda uçmamak için Evgin'e daha sıkı sarılmış ve başımı ona yaslamıştım. Gözlerim kapalıydı.

"Efendim?" Hiçbir şey yokmuş gibi konuşması beni sinir ediyordu.

"Yavaşla!"

"Hani korkmuyordun?" dedi, hâlâ gülüyordu.