Devrim B3 - |Soğuk Kin|

25.6K 812 63
                                    

Kadın karakterimiz sarışın arkadaşlar. İlk yazdığımda esmerdi ama, eski halinde sarışın olduğu için herkes sarışın olsun dedi.

Siz benim için önemlisiniz bebeklerim.

Kalbim, çürükleri olan bir zeminde yalpalaya yalpalaya yürürken, kalbimin ruhumdan çıkacağını hissediyordum

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Kalbim, çürükleri olan bir zeminde yalpalaya yalpalaya yürürken, kalbimin ruhumdan çıkacağını hissediyordum.

Kalbim göğüs kafesimi dövüyordu sanki. Ruhum ise varlığını, hep yokluk ile hissettiriyordu.

Bedenimden bir ürperti geçti ama şimdi, korkmanın zamanı değildi.

Bunun böyle olacağı kesindi. Buraya geldiğimde, her şeyin sağlamasını yapmıştım.

Bu adama yaklaşmadan bile, şüphelnilip öldürülebilirdim. Ama hayır, şu an tam karşımda, benden şühelenerek bana silah tutuyordu.

Şüphelenmekte haklıydı.

Bir anda, tam ensemde bir metalik hissettim. Arkamı dönmeden, arkamda bu adamın köpeklerinden biri olduğunu biliyordum.

Yüzümde ruhsuz bir gülümseme vardı.

Ben öldüğümde, yarım bırakacağım kimse yoktu aksine. Eliz gibi değildim ben. Kimse benim için adalet de aramazdı.

Silahı Devrim'in göğsünden çekmedim.

"O silahı çek, yoksa beynini dağıtırım senin! "

Arkadaki, tanıdık seslerden biriydi. Buraya geldiğimde, beni karşılayan ilk adamdı bu sanırım.

Öfke, midemin yavaş yavaş kasılmasına neden oldu. Ama silahı daha çok kavradım.

O kadar ruhsuz bakıyordum ki, kaybedecek hiçbir şeyim olmadığını anlamıştı bu insanlar.

Sahi, gerçekten kaybedecek bir şeyim yoktu benim. Arkamda duran ahmağın silahı, saçlarımın arasına girdi.

Ölüm şimdi şah damarımdan bile yakın gibiydi. Ama cehenneme tek başıma da gitmeye nedenim yoktu.

Kibirli bir gülümseme ile Atalay'a baktım. Ardından dudaklarımda kibirli bir gülümseme oluştu.

Yanımdaki, az önce bana sarkan, bu adamın arkadaşı da şimdi silahın namlusunu doğrultmuştu bana.

Korkmadım. Dedim ya, kaybedecek hiçbir şeyim yoktu benim.

"Cehenneme tek başıma gitmeye niyetim yok Atalay!"

Sesim nefret ve öfke doluydu. Yerimden, atiklik ile kalktım. Ardından hızlıca arkamdaki adama geçirerek elindeki silahı aldım.

Gözümü dahi kırpmadan, tetiğe basmıştım. Ama bu pezevengin adamlarından biri, elime vurup hedefimin kaymasına neden olmuştu.

Devrim (+18)Where stories live. Discover now