Aşk'a Uçan Kanatlar

1. Bölüm

Herkese yeniden uzun bir aradan sonra merhaba!
Ayrı bir duyuru kısmı yayınlamak istemediğim için ilk bölümü biraz işgal edeceğim. Arkadaşlar öncelikle ve özellikle itinayla bahsetmek istediğim konu kitabın bildiğiniz Aşk'a Uçan Kanatlar dışında tamamen ciddi bir şekilde yenilenmiş olması. Bildiğiniz her şeyi sıfırlayın ve yıllar sonra gerçek bir reformdan geçmiş Aşk'a Uçan Kanatları okumaya başlayın.

Diğer konu ise neden bu kadar uzun sürdü. Öncelikle kitabı 2015 yılında 19 yaşında kanımın çok hızlı aktığı deli dolu yıllarımda yazmaya başlamıştım. Kitabı yazmaktaki amacım defalarca Hava Harp Okulunu denemiş ama başarılı olamamış bir genç kızın hayallerini kalıcı hale getirmesiydi. O süreçte düşüncesiz ve deli dolu hallerde yazdım ama zaman ilerledikçe çoğu yerini müthiş saçma buldum 'şöyle olsa daha iyidi' demeye başlamamın sonu kitabı yenilemeye çalışmak olarak bitti. 72 Bölümü yenilemek düşüncesiyle yola çıktım ama yarısına varmadan başarısız oldum. Bu süreçte okuduğum okuldan mezun olmaya çalışmak,Kpss çalışmak,mülakatlardan geçmek,atama beklemek,iş bulmak gibi bir sürü hayat koşturmasıyla mücadele edince düzenlemeye vakit bulamadım. Hayatımı yaşamakla meşgulken bir yandan da yayınevleriyle görüştüm ama aramızda bir anlaşmaya varamadığımızdan kitap olma işi de yattı. Derken artık tasarladığım şeyler kafamdan silinmiş ve yazmaya karşı elim çok soğumuştu. Ha bu süreçte kitabın taslak olarak kaldığı Wattpad'e şifre sorunu yaşadığım için uzun bir müddet hesaba ve kitaba da erişemedim. Arkadaşlar,yazmak öyle bir şey ki elinizden bıraktığınızda onu tekrar ele almak cidden çok zor oluyor. Şimdi tekrar ele alma sebebim sizlerin yıllar geçmesine rağmen ilk günkü gibi olan sevginiz ve benimsemeniz. Sizleri beklettiğim için özür dilerim. Umarım beklediğinize değen gerçekten sizi mutlu eden bir Aşk'a Uçan Kanatlar serüveni olur.
Bu arada şunu da açıklık getireyim bölümleri tek tek paylaşacağım sırayla gelecek bölümler ve bu sefer 72 Bölüm kadar uzun da sürmeyebilir süreç ve zaman gösterecek.

O halde hazırsanız,kemerlerinizi bağlayanız uçuyoruz!

İyi okumalar.

•••••••••••

"Hava Harp Okulunun 61. Mezuniyet Törenini arz ederim."

İşte yıllardır beklediğim o ses,yıllardır beklediğim o duygu. İşte mezun oluyordum. Sancak teslim törenindeydik,bir Teğmen olarak o törendeydim.
Mezun olarak Pilot olma hayallerime bir kere daha emin bir adım atmıştım.
Son aylarda deli gibi bu sancak teslim törenine hazırlanıyorduk. Önemliydi çünkü.
3 Çeşit Harp okulu vardı.
Kara,Deniz ve Hava. Hepsinin mezuniyet töreni oluyordu elbette ama en önemlisi Havaydı.
Kesinlikle kendimizi üstün görüp,ego ve kibirle söylemiyorum. Gerçekten önemliydik. Havacılığın önemi fazlaydı. Çünkü biz demir pençelerle örülü olup al bayrağımızı en yükseklere taşıyandık. Çocukluk hayallerime ulaşmak için yıllardır çekmediğim çile ve stres kalmamıştı. Hepsine değdi diyebileceğim bir sonuca ulaşmış olmanın verdiği mutlulukla baktım ay yıldızlı al bayrağımıza. Mutluğum göğüsüme sığmıyordu ciddi kalmak istesem de kendime hakim olamadığım bir gülümseme suratımda yer etmişti.

Ve en önemlisi törenin sonunda SoloTürk gösterisini izlememizdi.Tüylerim ürpere ürpere izliyordum SoloTürk'ü.
Her hareketinde içimden bir şeyler kopup gidiyprdu onu izlerken. Ruhum bedenimi terk ediyor ve uçağın o kanadına takılıp gidiyordu. Karnımda SoloTürkten daha hızlı kelebekler uçuşuyordu.SoloTürkün 20 dakikalık gösterisinden sonra SoloTürkü uçuran pilotun mezuniyetimize bağlanması ile son buldu.

"Değerli Silah arkadaşlarım,aramıza hoş geldiniz."

"Aramıza hoş geldiniz." İşte bu iki kelime on sekiz harf mutluluktan beni başka diyarlara götürmüştü.
Bizi onlardan birisi görüyor,kendilerinden bir parça görüyor silah arkadaşlarımız diyordular.