CHAPTER VIII:
DEAD GIRL WALKING
THIRD PERSON'S POV
"Dana anong ginagawa mo?!" Nagulantang si Churchill nang madatnan si Dana na ngayo'y nakatayo na mula sa kama at sapilitan nang tinatanggal ang karayom na nakakabit sa ibabaw ng kanyang kamay. Tinangka ni Churchill na pigilan ang kaibigan ngunit hindi na niya nagawa pa.
"Do you know where Raze is?!" Bulalas ni Dana na hindi alintana ang dugong nagsisimulang umagos mula sa kamay na tinanggalan niya ng karayom dahil sa labis na pag-aalala at takot para sa mga kaibigan.
"Dana bakit mo tinanggal ang IV Dextrose mo?!" Bulalas naman ni Churchill at dali-daling kinuha ang panyo mula sa kanyang bulsa. Tinangka niyang ipulupot ito sa nagdurugong kamay ng luhaang si Dana pero agad itong umiwas.
"T-they're in trouble! Church we have to go find them!" Natatarantang sambit ni Dana kaya walang magawa si Churchill kundi pulutin ang kanyang cellphone na naiwan ni Dana sa sahig.
"T-teka teka, sandali may app ako! I could locate him through geolocation!" Dahil sa inaasal ni Dana ay maging si Church ay nataranta narin at labis na natakot, "Got it! He's in—" Natigil si Church sa pagsasalita nang makitang nag-iisa na lamang siya sa silid. Nakita niya ang mga patak ng dugo na papalabs ng pinto kaya naman dali-dali niya itong sinundan.
"Dana sandali lang!" Agad na hinabol ni Churchill si Dana na napakabilis na ng paglalakad. Suot ang damit pampasyente at wala man lang sapin sa paa, mas lalo pang binilisan ng luhaan at duguang si Dana ang paglalakad.
"Shut-up, a nurse could hear us." Walang emosyong sambit ni Dana na animo'y nag-iingat sa bawat dinadaan.
"Dana hindi mo pa kaya! Hintayin nalang muna natin ang mga magulang mo!" Giit ni Churchill ngunit deretso lamang ang tingin ng determinadong si Dana. Hindi nito pinapansin ang kahit na anong pagpigil niya bagay na labis niyang ikinainis.
Sa tagal ng pagkakakilala niya kay Dana, alam na ni Churchill na wala nang patutunguhan ang mga protesta niya. Alam niyang hindi papipigil si Dana sa kahit na ano mang gustuhin niya kaya imbes na pigilan ito ay agad na lamang niyang hinubad ang suot na makapal na jacket at pinasuot ito sa kaibigan.
****
"Ano ba talagang nangyayari sayo?" Tanong ni Churchill habang nagmamaneho. Madaling-araw na kaya naman deretso ang tingin niya sa madilim na kalsadang tinatahak.
"I don't know either." Mahinang sambit ni Dana habang yakap ang garapong bigay ni Church na puno ng asin.
"Just tell me what the salt means at least! You look like a lunatic yesterday, You look like a salt-crazed lunatic today!" Giit ni Churchill at bahagyang napasulyap sa kaibigang katabi.
"Do you believe in apparitions? Ghosts or whatever?" Muli, walang kaemo-emosyong sambit ni Dana.
BINABASA MO ANG
Dispareo (PUBLISHED UNDER PSICOM)
Horror"Hindi kami nawawala, Cielo! Nagtatago kami dahil kami nalang ang natitirang buhay! Patay na silang lahat sa taas! Yung mga nandun, hindi na sila tao at hinding-hindi sila titigil hanggang sa mapatay nila tayong lahat!"
