The Last Elysian Oracle (Soon to be Published under PSICOM)

To The Open Waters

Art's POV

Left... Right... Left... Right... Left... Right...

Sinusundan ko lang ng tingin sina Ria at Cesia na hanggang ngayon ay natataranta pa rin. Pabalik-balik lang sa paglalakad. Nakakunot ang mga noo at nakasayad ang mga mata sa sahig.

Eh si Kara, chill lang at nakayanan pang yumuko kahit may bandage na nga yung leeg niya.

Sasali din sana ako sa walk-a-thon nila pero may nakita kasi akong left-over fries kanina kaya heto.

om nom nom nom.

Napansin kong malapit nang maubos ang fries ko kaya napagdesisyunan kong ako na ang unang magsalita.

Syempre, concern din ako sa suliraning ito...

tumayo ako at tinignan silang tatlo.

"may extwa fwies pa ba?" tinaas ko ang walang laman na tray .

Narinig ko silang nagbuntong-hininga.

Ayan na naman yang mga reaksyon nila pagka may sasabihin ako ih!

"Art. Hindi pa umuuwi ang mga boys tas fries... Fries pa talaga ang hinahanap mo?" sinimangutan ako ni Ria.

Eh? Akala ko ba fries before guys?

"Alangan namang magtatanong ako kung nasaan yung boys. Bakit? May maisasagot ba kayo?" napaisip silang tatlo sa sinabi ko.

Oha. Sabi ko nga diba? Concern ako. PERO MAS CONCERN AKO SA FWENCH FWIES.

Kukuha na sana ako ng fwies dun sa ref nang nagsalita si Kara.

"You stand up and get your fries or sit down and help us think?"

Omg. This is a matter of life and death.

Biru lang.

Binelatan ko si Kara. Di nya ako maiintindihan kasi ang sawap ng fwies.

Pero dahil, dapat paninindigan ko ang pagiging responsableng Alpha, nilagay ko ang tray sa table

at...

At tumakbo papalayo sa kanila patungo sa ref.

Hinablot ko ang fries sa loob at kumaripas na naman ng takbo pabalik sa chair ko.

"okie, sasali na ako sa brainstorming. Hihi." binigyan ko na rin sila ng peace sign para no hard feelings. Inuna ko kasi yung fwies.

"Art? Hindi ka ba concerned sa kung ano nang nangyari kina Cal? Isang gabi na silang nawawala." tinanong ako ni Cesia.

Ewan ko pero habang nagtatagal, mas nagiging soft ang boses ni Cesia. Mas nagiging manipulative. Alam niya kaya yun?

Nakakatakot na kasi. Everytime na magsasalita siya para akong sinasapian ng force na pilit pinapakinggan ang boses niya. Huhuhu. Takot na talaga ako kay Cesia.

"Hindi. Alam kong okay naman siya eh. Marami nga lang gasgas. Pero sabi niya okay lang daw siya. Tatakas daw sila. Ewan ko kung paano at kailan." halatang 
nagulat sila sa sinabi ko.

Aahhh...

Nakalimutan ko nga palang sabihin sa kanila yung vision ko. Kung hindi lang sila nawawala ngayon, aakalain ko talagang panaginip lang yun.

"Ah.. Kasi ano..." nagkamot ako ng ulo. Iiihhh... Ba't ko ba kasi nakalimutan. "Nagkavision kasi ako. Nasa isang dungeon sila."

Padabog na umupo sina Ria.