Monster 2💀 :: Oh Sehun

Bölüm 4

Karşımda gördüğüm manzarayla dizlerimin bağı çözüldü. Beynim donmuş gibiydi. Ne konuşabiliyordum ne de yürüyebiliyordum.

Gözlerim sadece bana bakan iki çift göze takılmıştı. Bakmayı özlediğim o gözlere.

"S-sehun?"

Sehun yerde uzanmış bir şekilde bize bakıyordu. Oda benim gibi olayı idrak etmeye çalışıyordu.

Kai benden önde davranıp Sehun'un yanına gitti. Benimde gitmem gerektiğini biliyordum fakat bacaklarımı oynatamıyordum.

Bir adım attıktan sonra kendimi yerde buldum ve etraf kararmaya başladı sanırım bilincimi kaybediyordum.

♤

Gözlerimi açtığımda yoğun ışıktan dolayı tekrar kapattım. Ellerimi yüzüme koyup gözlerimi açtım. Başımda bir kaç kişi vardı.

"Uyanıyor."

"Bayan Eun Jee beni duyuyor musunuz?"

Kafamı sallayıp yerimden kalkmaya çalıştım. Her yerim tutulmuştu. Ne kadardır uyuyordum ki?

"Yaklaşık bir gündür uyuyorsunuz sorun yok."

Doktora bakıp gülümsediğimde ağzımın kuruduğunu fark ettim. Yandaki şişelerden birini açıp içtim.

Odaya Kai girdiğinde aklıma Sehun gelmişti. Doğruya o uyanmıştı!

"K-kai, Sehun?!"

"Merak etme doktorlar yanında."

"Temelli uyandı dimi?" dedim.

Kai gülerek kafasını salladı. Daha fazla dayanamayarak ağlamaya başladım. Kai'ye sarıldım. Kafamı okşamaya başladığında ağlamam dahada şiddetlendi.

♤

Aynada kendime son kez bakıp iç geçirdim. Dört yılın ardından onunla ilk kez görüşecektim ve hala yaşadığına inanamıyordum.

"Niye bu kadar uzun sürdü süslenmen?"

"Uzun sürmedi sadece kendime bakıyordum."

"Onu görüyorum. Hiçbir şeyde yapmamışsın kendine." dedi gülerek Kai.

"Doğal en iyisi." dedim göz kırparak.

"Sehun hemen bir yan odada ve sen burada oyalanıyorsun, garip."

Dediği şey'e hak verip kafama vurdum. Hızla odadan çıkıp Sehun'un kapısının önüne geldim ama içeri girmedim.

"Hadi gir." dedi Kai.

"Ya beni gördüğüne sevinmezse?" dedim.

"Eun Jee gir içeri."

Kafamı sallayıp derin bir nefes aldım. Kapının kulpunu tutup açtım. Gözlerim Sehun'u ararken onu arkası dönük üstünü giydiğini gördüm. Sırtı çıplaktı ve kurşun izleri vardı.

Kalbim hızla atarken. Midem kasılmaya başlamıştı. O şuan tam karşımdaydı.

Sehun arkasını dönüp bana baktığında, nefesimi tutmuştum. Gözleri öyle derin bakıyordu ki.

Sehun hızla yanıma gelip sarıldı. Bende kollarımı boynuna doladım. Kokusunu içime çekerken. Gözlerim yaşarmıştı. Ama bugün ağlamayacaktım.

Sehun sıkıca bana sarılırken ayrılan kişi ben oldum. Yüzünü ellerimin arasına alıp derince baktım. Dört yıl önce öldüğünü ve bir daha göremeyeceğimi düşündüğüm kişi şuan tam önümde bana bakıyordu.