Monster 2💀 :: Oh Sehun

Bölüm 5

Gözlerimi yavaşça açıp etrafı yokladım, Sehun'u yanımda göremeyince yerimden kalktım.

"Korkma buradayım."

Koltukta oturmuş bacağına masaj yapıyordu. Yanına gidip koltuğun kenarlarına oturdum.

"Yardım etmemi ister misin?"

Oturduğu koltuktan kalkıp, önümde durdu. Bende ona bakıp iç geçirdim.

"Ben kendim yaparım, sen dert etme." diyip alnımdan öptü.

Sehun odadan çıktığında bende üstüme bir şeyler geçirip peşinden gittim.

Aşağı indiğimde Kai ile Sehun bir şeyler konuşuyordu.

"Adamları topla gidiyoruz." dedi Sehun.

Hızla önüne geçip durdurdum daha yeni uyanmıştı ve bir yere gidemezdi.

"Hey hey hiçbir yere gitmiyorsunuz. Hele sen Sehun daha yeni uyandın!"

"Eun Jee küçük bir iş sadece." dedi.

"Sehun iş'in ne olduğu umrumda değil tamam mı? Bu kapıdan çıkamazsın hatta mümkünse odandan çıkma."

"Gidiyor muyuz? gitmiyor muyuz?" dedi Kai.

"Kai!"

Gözlerimle Kai'ye baktığımda gülüyordu ve bunda gülüncek bir şey yoktu.

"Eun Jee önemli olmasa gitmem şimdi çekil önümden."

Sinirlendiğini hissediyordum çünkü sesi öyleydi.

Kenara çekilip geçmesine izin verdim. Evden çıktıklarında hızla montumu üstüme geçirip bende peşlerinden çıktım. Kapıdaki iki adam bana dönüp önümü kestiler.

"Efendim gidemezsiniz."

"Ne? Çıkın önümden."

Adamların arasından geçicekken ikiside kolumdan tutup geri çekti.

"Patronun kesin emri."

Sinirle kollarımı çekip içeri geçtim. Kapıyı hızla kapatıp koltuğa oturdum. Sehun'un amacı neydi anlamıyordum, doğrusu anlayamıyorum.

Telefonu elime alıp rehbere baktım. Rehberin en üst kısmında Joon'un numarasını gördüm.

Onuda özlemiştim. Her ne kadar suçlu olsada tek arkadaşım o sayılırdı. Zor zamanlarımda hep yanımda olmuştu beni koruyup kollayanda oydu.

Telefonu kenara bırakıp kafamı ellerimin arasına aldım. Düşünülcek çok şey vardı ve bu canımı sıkıyordu.

Telefonu elime geri aldıp Joon'u aradım. Telefonu kulağıma götürdüğümde ona ne diyeceğimi düşünüyordum. Sonra yaptığımın farkına varıp telefonu kapatacaktım ki karşı taraftan ses geldi.

"Alo?"

Bir süre bekledim ve cevap vermedim. Kapatsamıydım yoksa cevap mı vermeliydim?

"Alo Eun Jee? Bir şey olmadı dimi? Normalde aramassında."

"Joon?"

"Sonunda cevap verebildin! İyisin dimi?"

"E-evet iyiyim."

"Özledim seni. Beni aradığın için teşekkür ederim."

"Seni aradığım affettiğim anlamına gelmiyor Joon."

"Peki aramış olman bile bir şey. Hey kendimi affettirmeme izin ver. Bugün buluşalım, nerdesin gelip alayım seni."

"Bugün olmaz başka bir zaman."