YERALTI

Bölüm 10: ATEŞ

Bölüme başladığınız tarihi ve saati buraya yorum olarak bırakabilirsiniz!

Şarkı: Nightcore - World So Cold

***

Bölüm 10: HASTALIK

Ulaş biletini okutmak için sıranın sonuna geldiğinde şaşkınca bana bakıyordu. Güvenlik uyarana kadar bir süre birbirimize bakmıştık. En sonunda el sallayarak geri geri adımlamaya başladığımda, o da aynı şekilde geri geri yürümüştü.

En sonunda Ulaş'a sırtımı dönebildiğimde sıranın sonunda beni bekleyen Aras'la göz göze geldim. Derin bir nefes alarak karşısına dikildim ve "Şimdi ne yapıyoruz? Yeni planınızda benden neler almayı düşünüyorsunuz acaba?" dedim. Gözlerim yüzünde dolanırken Aras, bu tepkim umurunda değilmiş gibi düz bir ifadeyle bana bakıyordu.

"Eh, o zaman arabaya gidelim... Belki babamla olan samimiyetinizi bana anlatırsın," dediğimde, "Çok konuşmuyor musun sen?" diye sordu ve yürümeye başladı. Peşine takılırken, "Asıl sen az konuşmuyor musun?" dedim.

"Gereksiz konuşma yapmıyorum," dediğinde Aras'ın kolundan tuttum ve gözlerinin içine bakarak, "Sana sorduklarımın hiçbiri gereksiz değil Aras. Görüyorum ki annem ve babam sana güveniyorken, sen ailemize bir darbe indirmişsin! Sana güvenen insanlara böyle bir şey yapman ne kadar mantıklı? Hem annem neden hâlâ Yeraltı'nda, ben neden Yeraltı'na indim?" diye sıraladım sorularımı.

"Tüm cevapların bende değil Deniz ama sende benim gibi her şeyi zamanla öğreneceksin," dediğinde arabayı park ettiğimiz yere yaklaşmıştık. Dışarı çıkar çıkmaz vücudumu saran soğuklukla kollarımı kendime sararken, yüzümü buruşturdum ve "Hava da epey soğumuş..." diye mırıldandım.

Aras bana bakmaksızın, "İçeride bekle, arabayı buraya getiririm," diyerek ilerliyordu ki, birden bana dönerek bileğimi tuttu ve gözlerimin içine baktı. Sesi çok uzaklardan gelirmiş gibi sessizce kulaklarıma süzüldü. "Ağva'daki hatayı tekrar yapma."

Başımı sallayarak onayladım ve bileğimi kendime çekerek sırtımı cama yasladım. Aras'ın yanımdaki gölgesi uzaklaşırken derin bir nefesi dışarı verdim ve "Merak etme Aras... Bundan sonra kaçmayacağım, cevapların peşinden koşacağım..." diye mırıldandım kendi kendime. Gözlerimi yavaşça kapatırken, babamın yüzündeki ifadeyi anımsayarak başımı öne eğdim. Aras'a güvenmiş miydi sahiden?

Korna sesini duymamla camdan doğrularak dışarıya bakmam bir olmuştu. Aras'ın arabasını gördüğümde derin bir nefes alarak dışarıya çıktım ve büyük adımlarla bir çırpıda arabanın kapısına tutundum. Hızla kapıyı açarak kendimi arabanın içine attığımda, "Klimayı açabilir miyim?" diye sordum.

Aras belli belirsiz başını salladığında, titreyen elimle klimanın sıcaklığını sonuna kadar açtım ve sırtımı koltuğa yasladım. Kollarımı kendime sararken hafiften cama dönerek, Aras'a sırtımı döndüm ve gözlerimi kapattım.

***

Sol kolumun üstünde dönerek iki büklüm olduğumda, canım yanmıştı. Yüzümü buruşturarak gözlerimi araladım ve nerede olduğumu anlayabilmek için etrafıma bakındım.

Odanın tanıdıklığı ile omuzlarım çökerken başımı hafifçe kaldırdım ve camın önünde dikilen siluete baktım. Gözlerim uykudan yeni uyanmanın verdiği uyuşuklukla etrafı bulanık görüyordu. Tek eli takım elbisenin cebinde olan Aras bana döndüğünde gözlerimi kırpıştırarak yatakta doğruldum ve etrafıma bakındım.