"E r i c "
သူအမြဲ ခေါ်ဖူးချင်ခဲ့သော နာမည်။
သူ့ လက်မောင်းအား ဆုပ်ကိုင်ထားသည့် လက်တွေ ပြေလျော့ သွားပြီး Daddy က သူ့ကို အုပ်မိုးထားရာမှ ဖယ်ခွာပေးသည်။
သူ့ရင်ဘတ်မှာ လှိုက်မောလျက်။
လေထဲမျှောနေတဲ့ Hot Air Balloon တွေကို မြင်တော့ မျက်နှာပူရသည်။လှဲနေရာမှ ရုတ်ခနဲ ထကာ သူ ဝိုင်ခွက်ကို ယူမော့လိုက်၏။
"ကျွန်တော် လိုက်ပြန်မယ်"
Lord Eric ရဲ့ အပြုံးမှာ အရင်ကထက် ပိုပီပြင်လာတဲ့အခါ သူ ငေးကနဲ။
•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•
"Noah!"
B1 ထဲ ရောက်သည်နှင့် သူ့ကို ဆွဲခေါ်ကြသည့် Dean နဲ့ Andrew။
"Daddy က အပြစ်ပေးမှာတဲ့လား"
"တောင်းပန်လိုက်လေ ခွင့်လွှတ်ပေးဖို့"
စိတ်ပူနေသော သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်ကို သူ ပုခုံးပုတ်လိုက်၏။
"ငါ အဆင်ပြေပါတယ်"
အမှားလုပ်ရင် ဒဏ်ပေးတတ်တဲ့ Daddy အကြောင်းကို သိကြ၍ Dean နဲ့ Andrew ကသူပြောတာကို အံ့ဩနေသည်။
"နောက်တစ်ခါဆို အသိပေးသွား!
Daddy ခေါ်မေးတော့ လန့်ရတာ သေတော့မလိုပဲ!"
ခပ်ကျိတ်ကျိတ် ဆိုရင်း Andrew က သူ့လက်မောင်းကို တစ်ချက် ပိတ်ထိုး၏။
ဘယ်လို အဆင်ပြေသွားလဲ ဆိုတာသာ သိရင် ဒီနှစ်ကောင် အံ့ဩသေလောက်သည်။
အဲ့ဒီအကြောင်း ပြောပြဖို့တော့ Noah အဆင်သင့်မဖြစ်သေးပါ။
"ငါ့ကိုယ်စား တာဝန်ယူထားပေးတာတွေကို ကျေးဇူးပဲ"
•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•
အရာအားလုံး ပုံမှန်လို ပြန် လည်ပါတ်နေသော်လည်း Daddy ကို မမြင်ရတာ လေးရက်ရှိပြီ။Sydney ကနေ သူ နှင့် အတူ ပြန်ရောက်ပြီး နောက်ရက်မှာ အလုပ်ကိစ္စဖြင့် ခရီးထွက်သွားခြင်းဖြစ်မည်။Ray ရှိလျှင် သူ Mansion သို့ မကြာခဏ ရောက်သည်။ခုတော့ Daddy သာ မခေါ်လျှင် ရောက်စရာ အကြောင်းမရှိ။ထို့ကြောင့် အလှမ်းဝေးသလို ခံစားရ၏။Lord Eric ဘယ်သွားလဲ ဘာလုပ်နေလဲ သူ သိခွင့်မရ။Mission နဲ့ ပါတ်သက်တာတွေကိုလည်း Daddy ရဲ့ လက်ရုံးဖြစ်တဲ့ သူတွေဆီမှ တစ်ဆင့် တင်ပြရခြင်းဖြစ်၍ Daddy နှင့် တိုက်ရိုက်တွေ့ရန် သိပ်မလွယ်ပေ။Trainee ဘဝတုန်းကဆ်ိုလျှင် Daddy မျက်နှာကို တစ်လတစ်ခါ မြင်ရဖို့ပင် ခဲယဥ်းလှသည်။
