Chapter 17

928 29 1
                                    

Chapter 17 : Sweet Pain

"A-axy.." Mariin akong napa pikit ng sunod sunod na may mabasag, nanginginig ang tuhod ko sa takot at kaba. "A-axy.." Nakikiusap, puno ng pagsusumamo kong saad.

Naririto kami sa condo niya, basta na lamang niya akong hinila paalis sa bahay ni Rez kanina. Ni ang maka angal hindi ko ginawa, pakiramdam ko mas lalo lang siyang magagalit kapag tumaliwas ako sa kanyang gusto, panay pa ang pagmumura niya, sobrang bigat sa pakiramdam.

I don't like it when she's being like this.

"Fvck! Fvck! I fvcking warned her!" Her voice boomed, filled with rage and violence, the atmosphere suffocating with its intensity.

I attempted to move towards the edge of the bed, but her threatening words stopped me in my tracks. "Stay there, Roku. Don't fvcking move.." Her tone was icy, sending shivers down my spine.

"A-axy.. pakiusap, huminahon ka lang.." Mas naging mahina ang tinig ko, nahahaluan nang takot. "H-huminahon ka at sabihin mo sa akin.. kung anong problema." Handa akong intindihin ka, huwag mo lang iparamdam sakin ang ganito.

Hindi ko nais, hindi ko gusto, ang puso ko, wala man siyang ginagawa, tila pinipiga, nagdudulot ng bigat at kakaibang sakit.

"Problem?" Her heavy footsteps quickly reached where I was. "Even if I tell you, you wouldn't understand, Roku..." Her voice was deep and cold.

My face softened, nabasa ko ang naka tagong bigat sa kanyang tono. "Axy, makikinig ako, iintindihin ko.." Mahina, malambing, tinig na noon na sakin. "Pakiusap, nalilito ako sa mga ikinikilos mo. Ipaintindi mo sa akin ang nararamdaman mo, gamitin mo ang mga salita mo, pakiusap, Axy.."

Binalot kami ng katahimikan matapos 'non, ang luha ko kusang nalaglag. Hindi ko gusto ang mga ipinakikita niya, ang mga galaw niya hindi ko maintindihan. Nais kong gamitin niya ang salita niya, nang sa ganun ang mga pagkalito sa puso't isip ko, mapunan niya ng buo.

"Axy.." I bit my lip, lumabas ang paghikbi ko.

Sunod sunod ang luha ko, ayoko siyang nagkakaganito, sobra niyang nililito ang pagkatao ko. Ang puso ko, ang damdamin ko, ang nararamdaman ko, ang mga pabago-bago niyang epekto, binabaliw ako ng husto.

"Fine, Roku." I felt her kneel down, her hand gripping my waist. "I don't care anymore, if you want to understand so be it.. but after this I'll make sure that you'll tied on me whether you like it or not.." I gulp, there's certainty at her words as if she's making me regret what I've said.

But I won't back down, mangyari na ang mangyari ang mahalaga maintindihan ko siya. I placed my hand on her arm, sitting at the edge of the bed while she knelt in front of me.

"I've been wanting to tell you what's been weighing heavily on my heart because I was scared I might lose you.." Her words pierced through me, her voice laden with sadness and pain. "You see, before you came into my life, I was carrying a lot of pain from my past. My first love broke my heart into a million pieces, and I thought she was the missing piece I had been searching for all along.." Iyon na ang tuluyang naka pagpalubog sa puso ko. She's been hurt because of her first love. "Living with that pain was excruciating, every moment felt Iike I was haunting, living in pain for all those years was so fvcking hell.." Tila dinudurog ang puso ko, ang mga salita niya, isang tarak ng patalim sa dibdib ko.

'Oh, god. She been through a lot..'

"I've been down a path where I thought I found what I was searching for, only to realize it was just a mirage. It left me broken and doubting if I'd ever find true happiness." My lips parted as her shoulders shook with sobs. She.. was crying. "I've carried the weight of past heartbreaks like scars etched into my soul, each one a painful reminder of love lost and trust betrayed."

Loving Miss Innocent : The Tendilla's Story #1Where stories live. Discover now