15

21 8 0
                                    

Everything became fast after the meeting. The contract was given within that week. I was given a month to be able to come up at least three to five plots and I am just polishing the details of everything. Ayaw ko rin magmadali since they gave me enough time.

Glenn asked me if I can donate a blood today. Nangangailangan raw ang kapatid ng katrabaho nya. Willing naman ako. Nagkita kami sa hospital. Nakilala ko rin ang katrabaho nya na naaksidente ang kapatid kaya kailangan ng dugo after. Mabuti nga at nakapag donate ako.

A few years back, dahil palagi akong puyat, hindi ako makapag donate ng dugo.

I mentally noted na maging regular na akong mag donate kapag may chance since okay naman na ako at ang well being ko.

After having lunch with Glenn and his workmate, nag taxi na ako pauwi. While scrolling through my newsfeed, I saw a post announcing na may bagong movie project daw si Jiyong at ang partner nya ay si Luisa Gullien Espierra, a beauty queen turned actress. Hindi naman na ako nagtaka. For sure ay matagal na itong naikasa since puno nga ang schedule ni Jiyong.

I took a screenshot and sent it to him.

Me: Congratulations! Nakapag shoot na ba kayo?

I was just curious and I am really happy na hindi sya nawawalan ng trabaho.

He said it himself, gusto nya palagi syang busy at may ginagawa.

Jiyong: Where are you?

I rolled my eyeballs when I saw his response. Makikipag kita na naman sigurot 'to.

I feel sleepy, at kailangan ko na nasa bahay lang as an advice sa akin na nag donate ng dugo. Or baka naman curious lang rin sya?

Me: Out. Why?

Tumingin ako sa bintana ng taxi. Malapit lapit na ako sa condo na inuupahan ko ngayon. Dagdag pa na busog ako kaya siguro antok na antok ako bigla.

Jiyong: I sent you something. Kuys is already on the way to your place.

Nag panic ako.

Me: Ha? Ano? Nasaan na sya?

Jiyong: He just left my place.

Me: Bakit di mo sinabi?

Jiyong: Sorry, it's a little urgent kasi. Ipapaiwan ko na lang sa guard?

Me: Pauwi na ako. I'll be home in ten minutes tops.

Jiyong: Where did you go?

Me: Sa hospital.

In a few seconds ay tumatawag na sya.

"Hello,"

"Are you okay? Why were you in a hospital?" Halata na nag-aalala ang boses na tanong nya.

"I'm fine. Nag donate lang ako ng dugo sa kamag-anak ng katrabaho ng kapatid ko."

I heard him sighed. "Okay, I was scared for a second."

I giggled. "Ano ba 'yung ipapadala mo sa akin? Pagkain?"

"Yeah, but there's more. I told Kuys to contact you if he's already there."

"Okay. Thank you," Naexcite ako. I love receiving gifts or anything. Maliit o malaki. Medyo sentimental ako kaya dati punong puno ng gamit ang kwarto ko. It's just recently ko natutunan how to let go.

Kaya kahit papaano ay medyo organized na rin ako at talagang nacocontrol ko na ang sarili ko na hindi mag hoard ng mga bagay na hindi ko naman talaga magagamit.

Yup! I'm That NoonaDonde viven las historias. Descúbrelo ahora