სესილია:
ნუ ეს ამბავი ალექსანდრესთვის რომ უნდა მეთქვა, ამ ფაქტს წყალი არ გაუვიდოდა და ვალენსიიის პირველივე მატარებელი ავიღე და წავედი.
ქალაქი სულ რაღაც 3 კვირით დავტოვე თუმცა აქაურობა ძალიან მომნატრებია, აქაურები კი ყველაზე მეტად.
როგორც კი ჩავედი, უთუოდ ქალაქში, არვიცოდი ამხელა პროვინციაში სად იქნებოდა ალექსანდრე. შუადღის 5 საათი იყო, შესაბამისად ალბათ ოფისში არა?
ავტობუსიდან როგორც კი გადმოვედი, ღრმად ჩავისუნთქე და შევედი. ჯანდაბა ამ მირეიას არსებობა სულ გადამავიწყდა, მაგრამ ახლა მაგას რა მნიშვნელობა ქონდა. როდესაც ალექსანდრეს კაბინეტს მივუახლოვდი და მასთან მდებარე პაწია ოთახი ისევ ცარიელი დამხვდა ძალიან გამიხარდა.
-ანუ ასისტენტი ისევ არ ყავს.
ჩემთვის გავიცინე და ალექსანდრეს ოთახში, დაუკაკუნებლად, უმორცხვად, თავაწეული შევედი. ჯანდაბა რა სიმპატიურია. წინ ჩამოყრილი თმებით, წელში-გამართული, ცოტა წვერით, ულამაზესი სახის მოყვანილობით, გრძელი წამწამებით, ჩაჰყურებდა რაღაც ფურცლებს. მისმა ხმამ გამომაფხიზლა.
-დაუკაკუ... სესილი?
-მისმინე, საქმე მაქ?
-რა ხდება?
-ორსულად ვარ.
-დაიცა, კიდე დაიცა. რა?
-ორსულად ვარ.
-არაააა.
-რა არა? ვღადაობ აბა ამხელა ქალი?
-სესილი....
-რა?
-მართლა?
-ბიჭო შენ ხო ხარ კარგად? ორსულად ვარ ორსულად.
-ვაიმეეეეეეე.
ორი წლის ბავშვივით წამოხტა, ხტუნავდა, ფურცლები სულ გადაყარა. ხელში ამიტაცა და მატრიალებდა, ყვიროდაა რარაც უცნაურ მარცვლებს.
-კაი ეეე, დამსვი.
-სესილი მიყვარხარ.
წელზე ხელები ჰქონდა შემოხვეული, ამდენს ვეღარ გავუძლებ.
-მეც.
-შენც>
-აუ ოღონდ ამაზეც ისე ძაან აღარ მაწვალო რა.
ჯერ მის ტუჩებზე ვახდენ ფოკუსს, შემდეგ კი თვალებზე, სამკუთხედის მეთოდი გავაკეთე.
-ალექსანდრე.
ვუჩურჩულე, სულ რაღაც მილიმეტრები იყო ჩვენს შორის. პასუხის დროს არ ვაძლევ, ხელი მისი წელიდან მის კისერზე, მეორე ხელს თმაში ვუცურებ და ფეხის თითებზე ვიწევი რადგან მას მივწვდე. მისი ხელი ჯერ კიდევ ჩემს წელზეა, როდესაც მეორემ, მკერდის გავლით გაიარა გზა და ჩემს ლოყაზე დაასვენა, იმ წამსვე დავაკავშირე ჩემი ტუჩები მისას, უფრო და უფრო ინტენსიური ხდებოდა კოცნა, უფრო ღრმა, უფრო დომინანტური. მისი კოცნა სავსეა რარაცით, რაც აქამდე არასდროს ყოფილა. გრძნობებით სავსე, იმედით სავსე იყო ეს კოცნა.
მინდოდა ეს მომენტი სამუდამოდ გაგრძელებულიტო, არასდროს მოვცილებოდი მის ტკბილ ტუჩებს, მის ამ სურნელს.
მაგრამ როდესაც ორივემ უჰაერობა ვიგრძენით, მოვშორდით ერთმანეთს. ჰაერს დახამებულები ვსუნთქავდით და ვიცინოდით.
-მიყვარხარ სესილი.
-მეც მიყვარხარ, ალექსანდრე.
ცპტა ხანი ასე ვიყავით და შმდეგ როგორც ორმა ჩამოყალიბებულმა ზრდასრულმა დავჯექით და სერიოზულად ლაპარაკი დავიწყეთ.
-ანუ მაინც ვქორწინდებით.
-ნუ ეგრე გამოდის.
ამ სიტყვებმა ცოტა შემაწითლა. ამ ბიჭს ჭკუიდან გადავყავარ.
-------------------------------
აბა, როგორია??
YOU ARE READING
სამი პატარა სიტყვა (მე ორსულად ვარ)
Romanceსესილია ცხომელიძე არის 22 წლის გოგონა, რომელიც ესპანეთში ცხოვრობს, კერძოდ მადრიდში. ალექსანდრე მამედოვი არის 22 წლის ბიჭი, რომელიც დაიბადა და გაიზარდა ესპანეთის მესამე ყველაზე დიდ ქალაქში ვალენსიაში. ოჯახური მიზეზების გამო, სესილიას უწევს ვალენსიაში...
