🔥 Chapter -12🔥

2.3K 173 9
                                    

Unicode -

🔥ကျတော်က ဦးအပိုင် 🔥

jkတို့စားသောက်တစ်ခုမှာထိုင်လိုက်ပြီး အစားစားများမှာလိုက်ကြသည် အဲအချိန် သူတို့ဘေးနား ကို မိန်းကလေးတစ်ဦးရောက်လာသည် ထိုမိန်းကလေးက လီလီပင်

"Jeon..နေ့လည်စားလာစားတာလား"

jk က လီလီဆိုတဲ့မိန်းကလေးကိုကြည့်လိုက်သည်

"အင်း.."

"ဒါဆိုတို့လည်း ထိုင်လို့ရလား "

"အင်း.."

jk min ရဲ့မျက်နှာလေးကိုကြည့်တော့ တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်နေပင် မကြာမီအစားအသောက်များလာချပေးသည်

min တယောက် သူရှေ့က ဂဏန်းကိုကြည့်နေသည် အိမ်မှာဆို hyungjin ဖြစ်ဖြစ် အဒေါ်ကြီး ဖြစ်ဖြစ် သူကိုခွာပေးတာ..

jk မစားပဲဂဏန်းကိုကြည့်နေတဲ့ min ကိုကြည့်လိုက်သည်

"ကလေး စားလေ..မကြိုက်လို့လား"

"မဟုပါဘူး.."

"အဲတာဆိုစားလေ ကလေးရဲ့ "

"ဟုပ်"

"ဦး..ဟိုလေ"

"ပြောလေ ခလေး"

"ဂဏန်းခွာပေးလို့ရလား"

"အော်..အင်းအင်း.."

jk တယောက် ဂဏန်းတောင်မခွာတတ်သူကိုကြည့်တာနဲ့အလိုလိုက်ထားမှန်းသိသားသည်
လီလီကတော့သူရှေ့ကကောင်လေးကိုကြည့်မရ အသားကဖြူဖြူ မျက်နှာကလည်း ချစ်စရာကောင်းနေ ပြောရရင်မိန်းကလေးထက်တောင်လှသေး jeon ဘေးနားကပ်နေတာ အဟင်း နိjeon ကိုရမယ်မကြံနဲ့..

"jeon တို့ကိုလည်း ခွာပေး"

min ကလီလီဆိုတဲ့မိန်းကလေးကိုတချက်ကြည့်လိုက်တော့ သူကိုကြည့်နေတာကိုတွေ့လိုက်သည်

"ကိုယ့်ဘာသာ ကိုယ့်ခွာစားပါလား"

"jeon ကလည်း တို့လက်တွေနာသွားမှာပေါ့"

jk လည်း စိတ်မရှည်တော့ပဲ ယူခွာလိုက်သည် နောက်မို့ဆိုကလေး ရှေ့ ဘာတွေအရစ်ရှည်နေအုံးမလဲမသိဘူး
min ကတော့ အစားပဲငုံ့စားနေလိုက်သည်

🔥ကျွန်တော်က ဦးအပိုင်🔥(Completed )Where stories live. Discover now