🔥 Chapter -24🔥

2.1K 124 17
                                    

Unicode -

🔥ကျတော်က ဦးအပိုင်🔥

ကားလေးဟာ hobi ရှေ့မှာတုံ့ကနဲ့ရပ်သွားသည် သူလည်းလက်ကာထားရာမှာ ဖယ်ပြီးကြည့်လိုက်တော့ ကားပေါ်ကလူတယောက်ဆင်းလာသည် ထိုသူကသူ့အနားကိုရောက်လာသည်

"ချာတိတ်.."

hobi သူကိုခေါ်သူမျက်နှာကိုကြည့်လိုက်သည်

"အစ်ကိုလား.."

အစ်ကိုဆိုတာ jimin ရဲ့hyung taehyungပါ

"ဟုတယ်.. ညဘက်ကြီးတယောက်တည်းဘာလို့လျှောက်သွားနေတာလဲ"

taehuyng အမေးကြောင့် hobi မျက်ဝန်းကမျက်ရည်တွေပြည့်လာခဲ့သည်
taehyung သူ့ရှေ့က ငိုနေတဲ့သူကြောင့်စဥ်းစားမရဖြစ်နေသည်

"ချာတိတ် ဘာဖြစ်လို့လဲ "

ဟင့်..အင့်..အီး..

သူပြောတော့ ပို၍ပင်ငိုလာသည် taehyung က hobi လက်ကသွေးတွေမြင်တော့

"ချာတိတ်..တစ်ခုခု ဖြစ်လာတာလား.."

taehyung က hobi လက်ကိုကြည့်လိုက်သည် ဘာမှမဖြစ်မှ သူသက်သာသလိုခံစားသွားသည်

"ကဲပါ..လာ..ကိုယ့်အိမ်လိုက်ပို့ပေးမယ် "

taehyung က hobi ကိုထူပေးလိုက်ပြီး ကားဆီသွားမယ့်အလုပ် hobi က သူ့လက်ကိုဆွဲထားသည်

"အိမ်မပြန်ချင်ဘူး.."

"အိမ်မပြန်လို့ရမလား..ညဘက်ကြီး လမ်းပေါ်သွားနေတာမကောင်းဘူးလေ"

taehyung ပြောတော့ဘာမှမပြောပဲမျက်ရည်စို့နေသောမျက်ဝန်းတွေဖြင့်သူကိုကြည့်လာသည်

"လာ..လိုက်ခဲ့.."

taehyung က hobi ကိုကားထဲထည့်လိုက်သည် သူလည်းတက်ပြီးကားစက်နှိုးပြီးမောင်းလိုက်သည်

"ဘယ်သွားနေတာလဲဟင်.."

"ကိုယ့်ကွန်ဒို..သွားနေတာ"

"ဟင်.."

"မင်းပဲအိမ်မပြန်ချင်ဘူးဆို.."

သူပြောတော့ ဘာမှမပြောပဲ ငြိမ်ငြိမ်လေးနေလိုက်သည်
taehyung ချာတိတ်ကိုကြည့်နေတာသူပုံစံကတစ်ခုခုကြောက်ရွံနေ
သလိုပဲ
မကြာမီကားလေးဟာ taehyung ရဲ့ကွန်ဒိုရှေ့ရောက်လာသည်
taehyung ကားပေါ်ကဆင်းပြီး တဖက်ကားတံခါးဖွင့်ပေးလိုက်သည် ပြီးတော့အပေါ်ကိုနှစ်ယောက်သားတက်သွားကြသည်

🔥ကျွန်တော်က ဦးအပိုင်🔥(Completed )Where stories live. Discover now