Chapter 02

32.9K 1K 493
                                    

Chapter 02

"Ang galing," sabi sa akin ni Assia pagka-dismiss namin sa Crim 2. Mula sa kinatatayuan namin, rinig na rinig ko iyong reklamo ni Niko sa mga kaibigan niya. Ewan ko kung ano ang meron sa Crim na hirap na hirap si Niko. Okay naman siya sa ibang subjects. Kasi last sem, halos ibagsak siya ni Prosec, e.

"Sakto lang," sagot ko.

"Nakahanap ka ng kasama magdigest?"

"Digest? There's a digest pool?" tanong ni Niko na parang kabute na sumulpot sa gilid ni Assia. Siya ata suki ng digest pool sa block namin. Nung first sem, nag-aayos ng digest pool iyong mga beadle per subject. May rule kasi na bawal iyong galing sa Internet. Kaso ang dami talagang pasaway na directly copy-paste lang. Wala na tuloy block digest. Kanya-kanyang grupo na lang. E ang hirap din na working student. Wala akong masyadong ka-close sa section namin. Sana maka-close ko si Assia kasi ang bait niya.

Tumingin sa akin si Assia.

Agad akong umiling. "Wala," sagot ko. Binigay na nga lang sa akin ng libre iyong digest, tapos ipapamigay ko pa? Kapal naman ng mukha ko.

"Oh..." parang natalo sa lotto na sagot ni Niko. "But do you have digests? Is it for sale? Can I buy?"

Marami akong mayaman na ka-block, pero dito ako kay Niko pinaka-curious. Nakita ko kasi na bulletproof iyong sasakyan niya. Ganoon ba karami iyong banta sa buhay niya na tipong kailangan niya ng ganoon na sasakyan? Tapos lagi ko pa siya naririnig na 'how much' ang sinasabi. 'Di ko alam kung ano context minsan, pero alam mo 'yon? Parang sa kanya, may halaga ang lahat—at kaya niyang bilhin.

"No, sorry," I replied. "I don't have digest. I read the full text."

"Ah, okay," sagot niya tapos tumingin kay Assia. "I really don't know how to read all the cases in Crim 2. There are a lot of elements to memorize already," parang bata na reklamo niya. Madalas kapag nakikita ko sila ni Assia na magkasama, para siyang bata na nagsusumbong sa nanay niya.

Nagpaalam ako kay Assia na mauuna na ako. Nakita ko na masama iyong tingin sa akin ni Vito. Napakunot iyong noo ko. Gusto ko sanang itanong kay Assia kung may problema ba sa akin si Vito, pero uwing-uwi na talaga ako.

Isa sa mga dahilan kung bakit gusto ko ang night class ay dahil pagdating ko sa bahay, tulog na ang mga tao. Ayoko na rin kasing makipag-usap sa kanila. 'Di ko rin kasi masyadong kasundo si Papa. Medyo mataas kasi iyong posisyon niya sa NBI. Gets ko naman na dahil sa trabaho niya, kailangang makibagay siya at makisama. Pero kasi sa trabaho ko pati sa school, alam mo 'yon? Ang hirap na iyong alam mo na tama, kabaliktaran iyong ginagawa ng tatay mo. Na alam mo naman na alam niya na mali, pero makikita mo pa rin minsan iyong mukha niya sa TV na para siyang clown na binabaliktad kung ano iyong tama.

Minsan, nakaka-gago.

Kaya ayoko rin siya kausap, e. Mas okay na 'to. Kaysa naman masagot ko pa siya at matanong kung paano niya kinakayang maging puppet nung mga nasa gobyerno. Kasi sabi ni Mama dati, si Papa iyong tipo na sobrang vocal sa mga political issues. 'Di ko maimagine.

Nakaka-gago talaga ang politika.

Dahil nagutom ako, nagluto muna ako ng pagkain. 'Di pa naman ako masyadong inaantok. Basahin ko muna ng mabilis iyong coverage para sa quiz bukas para second reading na ako. Mas okay kasi sa akin kapag paulit-ulit binabasa.

Habang hinihintay kong maluto iyong kanin, kinuha ko iyong cellphone ko para i-check iyong coverage.

'No problem,' reply ni Atty. Marroquin sa thank you text ko kaninang umaga. Ngayon lang siya nagreply after ng ilang oras. Baka sobrang busy din. Iba kasi talaga workload ng PAO. Kaya 'di ko balak magtrabaho don, e. 'Di ko pa alam kung saan ko gustong magtrabaho, pero sigurado ako na hindi sa lugar na tipong doon iikot ang buhay ko. 'Di na nga ako maka-hinga sa pagiging working student. Ayoko nung ganitong buhay kahit pagkatapos kong grumaduate.

Alter The GameWhere stories live. Discover now