SIMULA

14 4 0
                                    

Hey guys by the way, I'm still learning and improving. Please don't expect my story to be perfect (because no one is born perfect haha!) And I'm not a professional writer, I'm just here to write my story and not to please you.
  I'm sharing this for FREE! So, If your taste is unique you can find it here but if my story doesn't pass the taste of your coffee then you are free to leave and find another story that is up into your taste. THANKYOU!

And another reminder: If you want to read a perfect grammar and plot, I'm telling you, you can't find it here. So again, FREE to read and FREE to leave.

THANK YOU!

______________••••••••••••_______________
 

Hindi ko magawang umalis habang nakatingin sa kaniya. How could I leave this man in front of me?! Lalo na't sa ganiyan pang sitwasyon.

"Azalea. . . . " I bit my lips when he called my name. Sobrang hina nito na tila ihip lang ng hangin.

His deep hazel almond shape eye is staring at me, iba't ibang klase ng emosyon ang nakikita ko roon. He got so many bruises on his body because of the punishment he received.

At dahil sa akin iyon. . . . .

Nagpadala ako sa galit. I never thought of what will be the consequences of my action. Hindi ko inaalala kung ano ang mangyayari sa'kaniya noong sinabi ko ang lahat ng iyon kay daddy. I thought. . . . . I thought it's for the better. At. . . . . . Daddy told me that I'll report everything about their family. About him. So, I did! Hindi ko naman alam na ganito pala ang mangyayari.

May sugat siya sa mga pupulsuhan niya dahil sa kadinang nakatali sa kaniya. May mga paso siya sa tiyan, siguro kagagawan iyon ni Daddy. Ang mga paa niya ay may sugat rin, nakatali rin ito ng kadena.

I can't help but felt guilty. Pero anong silbi non? Tapos na! Napahamak ko na siya! I did this to him! This is all my fault! 

"I-I'm. . . . . I'm s-sorry. . . ." Tuluyan na akong napahikbi habang nakatingin sa kaniya. He was kneeling in front of me, both his arms was spread apart because of the chains.

Gusto kong tanggalin isa -isa lahat ng nakatali sa kaniya. Too much torture for him! Ginawa siyang hayop ni Daddy!

"D-Don't cry. . . . " Nanghihina niyang sabi. Mabigat ang bawat paghinga niya. He's half naked so I could see his heavy breathing. Ang pagtaas baba ng kaniyang dibdib, tila nahihirapan sa posisyon at paghinga.

Mas lalo akong naiyak. Nanginginig ang kamay ko. Gusto ko siyang tulungan. This is all my fault! Ang tanga ko. Sobrang tanga ko sa part na nagsumbong ako kay Daddy dahil lang sa galit.

"I said stop crying. . . . . Y-you're hurting me more," pagud niyang ani.

Tanga ba talaga ako? O baliw na.

I laughed painfully and glare at him. Bakit ba ganiyan siya? Can't he see that I did this all because I was mad at him? I did this! Pero ayan siya't sinasabing wag akong umiyak, nakakainis!

"Gago ka pala eh!" Sigaw ko. I know that there's a hidden CCTV camera here on our basement. Knowing Dad, he won't trust anyone. Including me. Kahit na anak niya pa ako, wala siyang tiwala sa'kin pagdating sa mga bagay na ganito.

Kita ko ang sakit sa maamo niyang mata. I could see hope on it. Hope for what, Uno? Are you still hoping that I'll rescue you? I made you suffer! And thats because you always believe in me!

"Aza. . . . . " 

Natawa ako ng tawagin niya ulit ako. Ang tanga niya naman kasi, eh! Bakit nagtiwala siya sa'kin agad. Bweset na pagmamahal yan!

"I did this to you! Bakit ba tinatawag mo palagi ang pangalan ko, ha! Tanga kaba? Wag kang slow dahil lang sa pagmamahal na'yan!" I yelled. Pero habang sinasabi yon ay hindi ko mapigilang umiyak. My tears was uncontrollably streaming on my cheeks like waterfalls.

Nakatingin lang siya sa'kin. Puno ng sakit ang mata ngunit walang halong galit. I need him to get mad! Malakas siya. I know he can escape. Kadena lang ang nakatali sa kaniya. He can destroy it using his ability. Malakas siya dahil hindi siya pangkaraniwan.

His pouty red lips smiled. May pasa siya roon ngunit tila wala lang iyon sa kaniya.

"I-i miss m-my Azalea. . . . ." Aniya. Mas lalong bumigat ang puso ko dahil sa sinabi niya.

I can't get you out of here, Uno! Tang*na naman magalit kana para makaalis kana dito!

"The Azalea you know is no longer exist. You're just nothing for her. Isa ka lang hayop sa paningin niya," gusto ko ng sakalin ang sarili dahil sa sinabi ko.

Gusto ko siyang magalit pero isang ngiti lang ang ginawad niya sa lahat ng masasakit na sinabi ko.

Isang buntonghininga ang pinakawalan niya at tumango-tango habang mahinang tumatawa. Like he just hear something funny.

I wiped the tears on my cheeks and went closer to him. Pinapanood niya lang ako hanggang sa tuluyan na akong makalapit sa kaniya. I want him to get mad. That's the only way to escape.

Lumuhod ako para pantayan siya. His eyes was looking at me innocently. I felt guilty, Uno. I want to help you. Sisingsisi ako. I felt sorry.

Dapat kang magalit sa'kin. I'll make sure you'll get mad at me.

I took a deep breath before I touch his cheek. May pasa roon. I badly wanted to cry again but I forced myself not to. Hindi na dapat ako umiyak.

He closed his eyes as if he was resting on my palm. Dinadama niya ang palad ko sa kaniyang mukha na tila matagal niya na itong nami-miss. 

I smiled. I miss you, Uno. Galit ako sayo pero. . . . Miss kita. K-kaya pakiusap magalit kana. . . .

"My Dad is planning to burn the forest." I started. Nagmulat siya ng mata ng marinig ang sinabi ko.

Akala ko magugulat  siya ngunit wala akong nakitang kahit ano sa mata niya, only longing.

Kaya ko. Okay!

Azalea, start action!

I smirk while tracing my fingers into his bruises. Masakit to alam ko.

"Ang bahay mo at ang pamilya mo, they'll surely get burn —"

"You know what they're capable off. Wala na sila ron," putol niya sa'kin.

"What about the house? You used to live?" I asked and raised a brows.

Bumuntonghininga siya at binigyan ako ng isang tipid na ngiti.

"It's okay. That's not my home," aniya bago tumingin sa mata ko. "I'm home. . . . . I f-felt home now," aniya at ngumiti sa'kin.

Napakagat nalang ako sa labi dahil sa sagot niya.

Useless! I don't think I could get him mad. Habang nakatingin sa kaniya ay unti-unti rin akong natatauhan. I can't made him mad.

Dancing Under The Moonlight  | Uno Ventricos Laviore  #1Where stories live. Discover now