Dancing Under The Moonlight | Uno Ventricos Laviore #1

Chapter 7

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

"Manang... can I go home this coming friday?" I asked.

I miss my sister and Dad. Nais ko lang silang makita ng personal. Calls and texts is not enough, I'm still longing and want my sister presence.

And aside from that I also want to share something to Dad. Noon ay hindi ko ito pinapansin ngunit habang tumatagal ay nagiging malinaw sa akin ang mga nakikita ko sa panaginip.

Last night I dreamed something again. The same guy with red glimmering eyes and sharp gaze. Long white hair and white furs on his body. Alam kong hindi lang ito basta panaginip. I want to know everything behind this dream.

"You need to serve him first before you go!"

A powerful voice echoed in the dining made me flinch. Agad rin akong napatayo ng maayos at nilingon si Senor o ang tinatawag nilang panginoon dito.

He was wearing his black long sleeve tucked on his black pants. May itim na  sunglass siya sa ulo. Kung hindi ko lang talaga alam na matanda na siya siguro magiging crush ko siya. He looked intimidating and powerful. Ang tindig niya ay tila sumisigaw ng awtoridad.

"G-Good a-afternoon Senor!" Bati ko.

Tumango lang siya bago bumaling kay Manang Linda.

"Don't you see me?" Agad na nangunot nag noo ko ng biglang sumulpot ang isang pamilyar na lalaki mula sa kaniyang likuran. Ngayon ko lang napansin na may tao palang nakatayo sa kaniyang likod. Hindi ko napansin. Bakit ba kasi nasa likod siya?!

"G-Good afternoon—"

"How's your head and neck?" Tanong niya sa'kin. My forehead knotted and look at him confusedly.

"Huh? Sir? What do you mean?" I ask. He smirk and shook his head. Saying 'nevermind' and leave me. Pumunta siya sa tabi ni Senor at mag binulong na kung ano. Nais ko sana siyang tanongin kung ano ang kaniyang ibig sabihin sa sinabi. But that's very inappropriate for me. Siguro next time nalang. Kailangan ko ng tempo.

"Masusunod, Panginoon." Rinig kong sabi ni Manang. Umayos ako ng tayo ng bumaling muli sa'kin si Senor. Tumitig siya sa mukha ko patungo sa aking leeg dahilan para makaramdam ako ng ilang. I secretly rubbed my neck and heaved a sigh.

I saw him smirked. "You need to stay." Aniya.

"Babalik naman po ako kaagad—"

"The one who left will never go back," putol niya sa'kin.

Kumunot ang noo ko at hindi agad nakapagsalita. What does it mean? The one who left will never go back? But I will.

Bumuntonghininga siya at nilagay sa bulsa ang isang kamay. "You should always remember that," sabi nito bago tumalikod at umalis sa dining area kasama ang lalaking hindi ko kilala. All I know is he's also a Laviore.

Mabilis na lumipas ang araw. Friday na ngayon and I'm so excited to go home. Two days kong hindi nakita si Manang simula noong naganap sa dining. Manang Linda became  different after that man Senor talked to her. Tila lumayo narin si Manang sa'kin at  sobrang hirap niyang i-reach out.

Inayos ko na ang lahat ng kailangan kong dalhin. I Just need to bring a few things. Babalik pa naman ako dito, eh. My forehead creased when Ella showed up behind me. Hindi ko siya napansing pumasok. Nakatingin siya sa'kin mula sa likuran habang nakatingin naman ako sa kaniya mula sa salamin.