Rough

Chapter Six

NIYAKAP NI SONDRA ANG SARILI NANG MAALALA IYON. Mapait siyang napangiti. Pagkatapos kasi ng asarang iyon kasama si Maximillian, ilang araw lang ay pinuntahan siya ng lalaki sa kwarto...

Inismiran ni Sondra si Maximillian nang makita ito sa pinto. Pinagpatuloy ang ginagawang pagtaas-baba sa sariling mga binti. Nakalatag ang yoga mat sa sahig ng kanyang silid. She only wore a pair of thin silk night shorts and a spaghetti top that slightly exposed the top of her breasts.

"Sonny," higit nito ng hininga, "ngayon na ang lipat ko."

"I know," matabang niyang sagot, walang tingin-tingin sa lalaki.

Bakit kasi kailangan pa nitong tumira sa condo malapit sa G & C? Okay naman ito sa Hawthorne mansion, ah? Okay rin naman silang dalawa. Hindi naman din ganoon kalayo ang mansyon sa pinagte-training-an nitong opisina.

"Please, don't be mad," he said, sounding tortured.

But how could he be the one tortured? Ito ang may gustong umalis, 'di ba? Ito ang may gustong lumayo sa kanya. Hindi niya alam kung paano naisip na gusto siyang layuan ng lalaki pero kung ayaw nito mapalayo sa kanya, hindi ito lilipat ng ibang titirahan, 'di ba?

Madalang na nga lang silang magkita, mas patitindihin pa talaga iyon ni Maximillian.

Hindi niya ito sinagot. Nakaunat na tinaas-baba lang niya ang mga binti. She even lost count of her leg lifts. Pero tinuloy-tuloy iyon ni Sondra para magmukhang busy at hindi na siya guluhin pa ng lalaki.

"Sonny," puwesto ng lalaki sa paanan niya.

Tinaasan lang niya ito ng paa, ang mga mata niya ay umiwas din dito. She was about to put her feet down when Maximillian caught them.

"Let go," mababa ang tono na utos niya sa lalaki habang matalim ang titig dito.

"Come on, Sonny, huwag mo naman masamain kung gusto kong magsolo ng bahay."

She was not convinced.

"Gusto ko lang matuto na maging independent..." nakikiusap ang mga mata ng binata. "T-That's... That's all."

"Liar," pilit pa rin niyang ibinababa ang mga paa pero humigpit ang hawak nito. "You stammered."

"We'll meet every week, what can you say?"

She rolled her eyes. Alam naman niyang imposible iyon. Magkasama na nga sila sa bahay, madalang nang magkita. What more when they begin living apart? Sondra could whine all she wanted but she had already grown older. Alam niyang walang mararating ang pag-iinarte na ginagawa niya noong bata pa siya.

"Mamaya, may pupuntahan kami ni Mommy na modeling agency," titig niya rito. "I need to get my leg lifts done to be in a very good shape when they see me."

"You'll start modeling now?" hindi niya alam kung bakit may pagkadismaya sa mukha nito.

"Yes."

His right hand unconsciously slid from her feet to her leg. Tila napasong napapitlag ang lalaki at bumitaw sa kanya. He stepped back and swallowed a lump on his throat.

"I'll... I'll support you with that. Huwag mo lang--" turo sa kanya ng lalaki na sinapian na naman ng pagiging authoritative nito, "--pababayaan ang pag-aaral mo, okay?"

"Duh," she rolled her eyes.

Lumuhod ito sa kanyang tabi at binaba sa kanya ang mukha. Everything seemed to freeze around Sondra as his face inched so close, almost a breath away. Maingat na humaplos ang kamay nito sa kanyang noo, inaayos ang kanyang buhok at pinupunasan ang ilang butil ng pawis sa kanyang noo.