Reclaim The Game (COMPLETED)

Chapter 27

#RTG27 Chapter 27

Naka-titig lang ako kay Sean habang magka-harap kami. Kinailangan ko siyang kausapin para huwag hayaan na umalis si Kelsey sa bahay nila... Alam ko na hindi ko pa masyadong kilala si Kelsey, pero alam ko na tototohanin niya iyong sinabi niya na aalis siya sa bahay nila... At hindi naman ako ganoong kasamang tao para pumayag doon. Kakapanganak niya lang... At kawawa iyong bata.

"Sean," pagtawag ko sa pangalan niya.

"Hmm?" tahimik niyang sagot habang naka-tingin din sa akin.

"Napag-isipan mo na ba kung ano ang gusto mong mangyari?" tanong ko sa kanya. Ako, alam ko kung ano ang gusto kong mangyari... Pero ayoko namang maging unfair. Gusto kong malaman kung ano ang gusto niya...

"I just know that I want you in my life," sabi niya.

"Paano sina Kelsey?"

"This is so hard."

"Alam ko... pero matanda ka na. Magdesisyon ka."

Pinapanood ko ang pagtaas at pagbaba ng dibdib niya. Tahimik lang akong naghihintay ng sagot niya. Ayoko ng gulo... lalo na ngayon at legal na mag-asawa na ulit kami. Alam ko na ang gusto ng mga magulang ko ay ang bumalik ako sa bahay ni Sean... Kasi raw kasal kami... Pero 'di ba nila naisip na mayroong Kelsey at baby?

"Sob, you want annulment, right? But you can't even remember me... Don't you think that's unfair?"

Huminga ako nang malalim. "Ano'ng gusto mong gawin ko, Sean? Wala akong maalala... Ilang taon na iyong naka-lipas, pero wala akong maalala... Paano kung wala talaga akong maalala? Ganito na lang? Paulit-ulit?"

"Then we'll make new memories—"

"You already have new memories—with your new wife."

Hindi na naman siya naka-sagot.

Hindi yata kami matatapos sa ganito...

"It's just..." sabi niya sabay tingin sa akin. Puno ng kalungkutan iyong mga mata niya. "It's just so unfair how you want to leave me just like that... when you don't even remember how great we were..." sabi niya na may maliit na ngiti sa labi niya. "We had our share of disagreements, Sob... but we were great together... God, I wouldn't have married you if I didn't love you that much..."

"But you married Kelsey, too, Sean... May anak pa kayo—" sabi ko, kaya lang ay napa-tigil ako nang mag-iwas siya ng tingin. Ang hirap ng walang alam... Parang ang daming tinatago ng mga tao sa paligid ko...

Muli akong huminga nang malalim.

"Okay," sabi ko. "Babalik ako sa condo na sinasabi mo... pero paano kung hindi na bumalik 'yung dati? Kung hindi na kagaya ng dati? Papakawalan mo ba ako?" tanong ko sa kanya habang naka-tingin sa mga mata niya.

Walang mangyayari kung walang gagawa ng paraan.

Gusto niyang magbalikan kami.

Gusto kong makipaghiwalay.

Kailangan naming magtagpo sa gitna.

* * *

Dala ko iyong isang bag ng damit ko nang pumunta ako sa condo na sinasabi ni Sean. Dito raw kami naka-tira noon. Tumingin ako sa paligid para makita kung may maaalala ba ako, pero wala talaga... Posible kaya na talagang natanggal na lahat iyon sa isip ko? Na wala na talaga akong maaalala kahit kailan?

"Hi," bati niya nang sunduin niya ako sa ibaba. Kinuha niya iyong bag na dala ko. Sumunod ako sa kanya hanggang sa maka-sakay kami sa elevator. Tapos ay naglakad siya at huminto sa harap ng isang pintuan. Tumingin muna siya sa akin bago niya buksan iyong pinto. "We used to live here," sabi niya.